جهش بزرگ تصویربرداری ماهواره‌های ایرانی با یک توافق خوب بین‌المللی/ چرا «خیام» باعث سخنوری دوباره عاملان بتن‌ریزی در صنعت فضایی شد؟ +عکس و فیلم

ماهواره سنجش از دور خیام با قابلیت تهیه تصاویر با کیفیت 1 متر، یک گام بسیار مهم برای بخش غیرنظامی کشور بویژه کشاورزی و صنعتی محسوب می‌شود که رکود 8 سال دولت قبل را تا حد زیادی جبران خواهد کرد.

کشاندن پای اوکراین برای سیاسی کردن یک همکاری علمی

برخی رسانه های غربی که مشخصا از این توافق مهم و پتانسیل های بالای آن، برای کشورمان مطلع شده بودند، در روزهای گذشته سعی کردند با طرح ادعای مضحک "استفاده روسیه از این ماهواره در جنگ اوکراین" اقدام به ایجاد جنگ روانی کنند تا فضای این توافق علمی و فنی، به سمت موضوعات سیاسی و تنش آفرین برود. هرچند بی پایه بودن این ادعا، توسط کارشناسان بین المللی مشخص شد اما صرفا اشاره به این نکته کافی است که فدراسیون روسیه به عنوان میراث دار اصلی اتحاد جماهیر شوروی سابق، اولین کشور در بحث ارسال ماهواره به فضا بوده و در حوزه ماهواره های تصویر برداری خود از جمله کشورهای توانمند و پیشرو است و اصولا نیازی به این یک عدد ماهواره آنهم در این ابعاد و ویژگی ها ندارد.

مسئله بعدی نیز که ممکن است جای سوال برای برخی باشد اینکه، با وجود گذشت بیش از یک دهه از پرتاب اولین ماهواره ایرانی با توان بومی و توسط ماهواره بر ایرانی، سفارش خیام و پرتاب آن در خارج از کشور آیا به معنی به بن بست رسیدن و به نوعی شکست یا پایان برنامه فضایی داخلی ایران است؟ در پاسخ به این سوال نیز باید گفت که جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر پرتاب و تزریق ماهواره با وزن 50 کیلوگرم را در مدار 500 کیلومتری را تثبیت کرده، اما بر اساس برنامه جامع ده ساله فضایی تا انتهای سال 1401 بناست که پرتاب و مدارگذاری ماهواره‌ها تا وزن 100 کیلوگرم تثبیت و تا انتهای 1402 امکان مدارگذاری تا وزن 200 کیلوگرم در مدار 500 کیلومتری محقق شود.

ماهواره بر امید که در دهه گذشته پرچمدار پرتاب های فضایی ایران بود

همچنین بر اساس برنامه‌ریزی صورت گرفته می‌بایست تا انتهای دولت سیزدهم امکان دستیابی به مدار 500 برای اوزان تا 500 کیلوگرم محقق شود. در خصوص صنعت ساخت ماهواره نیز جمهوری اسلامی ایران هم‌اکنون توانایی طراحی و ساخت ماهواره‌های سنجشی با دقت تصویربرداری 5 تا 10 متر را در اختیار دارد و در حال طی مسیر به سوی طراحی و ساخت ماهواره‌هایی با دقت یک متر و بهتر از آن بوده، که پروژه‌های مربوطه نیز هم‌اکنون در جریان است.

خیام چه کمکی به دانش فضایی در داخل کشور می کند؟

ماهواره خیام قابلیت تصویربرداری در مقیاس یک متر مربع را دارد و عمر کاری آن 5 سال است، با این حال از هم‌اکنون باید به فکر جایگزین بومی آن برای 5 سال آینده بود.  خیام تا حدی نیازهای فعلی کشور در حوزه سنجش از دور را برطرف خواهد کرد، اما ضروری است تعداد ماهواره‌های سنجشی با دقت بالا افزایش پیدا کند تا زمان بازدید مجدد از نقاط سطحی در کشور کوتاه‌تر شود و این مهم با توسعه ماهواره‌های بومی دقت بالا حاصل خواهد شد.

در حقیقت باید گفت دولت ابراهیم رییسی با مشاهده و رصد رکود و بی توجهی تاسف بار دو دولت حسن روحانی به صنعت فضایی، با اجرایی کردن این توافق که به دلایل مختلف، با قصور و تقصیر مسئولان وقت مسکوت مانده بود تلاش کرد این فاصله با اهداف ترسیم شده را به این شکل مناسب پر کند. وگرنه با روندی که در دهه 80 و اوایل دهه 90 در صنعت فضایی کشورمان شکل گرفته بود، هم اکنون پرتاب ماهواره هایی چون خیام، برای نهادهای مسئول در کشورمان کاملا میسر بود.

با توجه به توضیحات برخی مسئولان دولت قبل که خود از متهمان ردیف اول بتن ریزی در صنعت فضایی کشورمان هستند، این موضوع را باید یادآور شد که توافقات مربوط به ساخت و پرتاب این ماهواره برای حدودا 5 سال قبل است، اما پس از این توافق به دلیل برخی بی توجهی به مفاد حقوقی چنین توافقاتی و همچنین بی انگیزگی مسئولان وقت، عملا این اقدام مهم بی ثمر ماند و چک "خیام" که می توانست سود قابل توجهی را به حساب صنعت فضایی کشورمان واریز کند، پاس نشد و در کشوی مسئولان ماند تا اینکه ظرف ماه های گذشته و با همت مسئولان دولت جدید، تحقق این خواسته مهم، ممکن شد. لذا این موضوع که مسئولان دولت قبل، خود را بانی پرتاب این ماهواره می دانند تجاهلی است که شاید به درد لایک گرفتن در شبکه های اجتماعی بخورد.

اما فراری دادن متخصصان دلسوز، کاهش و بعضا قطع بودجه دستگاه های مربوطه در حوزه فضایی و نیز ترس از ناراحتی برخی کشورهای غربی و آمریکا در دولت های یازدهم و دوازدهم، روندی را به وجود آورد که فاصله کشورمان با دولتهایی که مشغول توسعه برنامه فضایی خود هستند، جز با حرکتهای جهشی همچون پرتاب خیام یا احتمالا ماهواره های دیگر به کمک کشورهایی چون روسیه یا چین، امکانپذیر نیست و با کم شدن این فاصله، فضای انگیزشی و زیرساخت فنی برای جبران رکود سالهای قبل، مجددا مهیا خواهد شد.

خیام و ثمرات اقتصادی و علمی

اما سوال بعدی اینکه اصولا این ماهواره به درد چه مقاصدی خورده و چه مزایایی را برای کشور ما در بخش های مختلف ایجاد می کند؟  در حوزه غیر نظامی بحث هایی مثل رصد وضعیت اقلیم های مختلف محیط زیستی (برای نمونه تهیه تصاویر با کیفیت و به صورت و روزمره از بافت های جنگلی و مقابله با پدیده جنگل خواری)، تهیه تصویر ماهواره ای دقیق از مناطق حادثه دیده در جریان بلای طبیعی، رصد آتش سوزی ها و ... از جمله کاربری های غیر نظامی این کلاس از ماهواره ها به حساب می آیند.

 ارتقای بهره‌وری در حوزه کشاورزی، پایش دقیق منابع آبی کشور، مدیریت مخاطرات طبیعی، پایش تغییرات کاربری، ساخت و سازهای غیر مجاز و مقابله با زمین خواری، پایش مخاطرات زیست محیطی، پایش معادن و اکتشافات معدنی، پایش مرزهای کشور و بسیاری از کاربردهای دیگر از جمله کاربردهای داده‌های دریافت شده از این ماهواره خواهد بود.