گزارش مشرق از یک دستاور بی‌نظیر دفاعی
7 نکته درباره کاشت، داشت و برداشت از «مزرعه موشکی سپاه»/ رویای ناتمام ارتش‌های روسیه و آمریکا توسط ایران محقق شد +عکس
ایجاد شبکه‌ای از موشکهای قرار گرفته در خاک که همواره آماده پرتاب به اهداف دور و نزدیک در زمین و دریا هستند، یک برگ مهم از تاکتیک جدید سپاه برای غافلگیر کردن دشمنان جمهوری اسلامی ایران بود.
به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، چهاردهمین رزمایش پیامبر اعظم (ص) در حالی توسط نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در منطقه عمومی جنوب کشور برگزار شده که شاهد رونمایی از چندین دستاورد مهم دفاعی بودیم که نحوه اجرا و رونمایی از آن، بدون شک یک شگفتی و پیام بزرگ برای دشمنان جمهوری اسلامی خواهد بود. در این گزارش به سراغ مهم ترین آن ها یعنی شلیک راکت ها و موشک از زیر زمین خواهیم رفت و در روزهای آینده، برخی دیگر از نکات مهم این برنامه کاملا عملیاتی را مرور خواهیم کرد.
بیشتر بخوانید:
رونمایی از تحولی مهم در راهبرد موشکی سپاه؛ شهرها و سیلوها یکی شدند +عکس
موشکهای ایرانی توان نابودی سامانه‌های دفاع ضد موشکی را دارند/ فقط ایران و 3 ابرقدرت جهان سیلوهای پرتاب موشک دارند
از سالها پیش، ایران یکی از معدود کشورهای جهان با توانایی ساخت و پرتاب موشک از سیلوهای زیرزمینی است که این توانایی سالها پیش برای اولین بار رسانه ای شد. پروسه توسعه این مجموعه های عظیم، مشخصا زمان بر بوده اما همچنان بخش مهمی از توان بازدارندگی دفاعی و افزایش سطح بقاء پذیری یگان های موشکی ما را بر عهده دارد. در کل یگان های موشکی نیروی هوافضا سپاه دو تاکتیک عمده را برای پنهان شدن از دید دشمن و افزایش سطح بقاء پذیری پیش گرفته اند که یکی توسعه پرتاب های متحرک موشک ها و راکت های سوخت جامد است -که شلیک سریع از نقاط مختلف را به سرعت ممکن می کند- و تاکتیک دیگر، بحث شلیک های زیز زمینی است.
اما در رزمایش اخیر شاهد تحولی مهم در تاکتیک شلیک های زیر زمینی بودیم که در مدل جدید، اصولا خبری از لانچر و سکوهای دیگر سیستم های مرسوم پرتاب موشک و البته عوامل انسانی لازم نبود. در حقیقت موشک ها انگار از قبل در درون خاک، همچون یک بذر دفن شده و سپس با یک دستور از راه دور پرتاب شدند. در ابتدا و قبل از پرداختن بیشتر به تاکتیک خاص و پیچیده ای که سپاه کرده، بهتر است نگاهی به دو طرح آزمایشی از شرق و غرب داشته باشیم تا بتوانیم زمینه سازی بهتری درباره حرکت سپاه در ذهن مخاطبان ایجاد کنیم.
از کلاب های روسی درون کانتینر تا رویای ناتمام یانکی ها
استتار یک سیستم تسلیحاتی یعنی قرار دادن آن در نقطه ای مشخص و فعال کردن آن در زمان نیاز - خصوصا برای سامانه های موشکی- می تواند یک سری مولفه بسیار مثبت باشد. برای نمونه در کشور روسیه طرحی توسعه پیدا کرده که بر اساس آن موشک های سری کلاب درون کانتینر هایی شبیه به مدل های تجاری قرار گرفته و می توان آن ها را از روی کامیون، کشتی های باربری و اصولا هر جایی که یک بتوان یک کانتینر را قرار داد شلیک کرد. موشک های سری کلاب از جمله معروف ترین و پر فروش ترین تسلیحات روسی در سالهای اخیر بوده و در مدل های مختلف خصوصا کشتی و زیردریایی پرتاب در سالهای اخیر در نقاط مختلف جهان وارد خدمت شده اند.
البته در این نمونه کانتینری اتاقکی نیز برای خدمه در نظر گرفته شده که بتوانند عملیات کنترل و پرتاب را از آن انجام دهند. این طرح روسی هیچ گاه مشتری پیدا نکرد. البته این طرح، تفاوت های فراوانی با مدل اجرا شده توسط سپاه دارد، اما نشان دهنده علاقه روس ها به عنوان یک قدرت مهم موشکی جهان، به اجرای طرح های شلیک مخفیانه دارد.
اما طرح دیگر مربوط به طرح XM501 ارتش آمریکا در قالب پروژه بزرگتر سیستم رزمی آینده بود که این طرح نیز به دلایل مختلفی فنی و مالی متوقف شد. طرح ایکس ام 501 بر اساس پرتابگرهای موشکی جعبه ای شکل بود که در حدود 2 متر ارتفاع داشته و آنها را می توان بر پشت انواع خودروها یا به صورت تنها در نقاطی مختلف نصب کرده و حتی به صورت از راه دور نیز فعال کرد.
البته موشک های در نظر گرفته شده برای این برنامه فقط بین 40 تا 70 کیلومتر برد داشته و بیشتر برای حمله به ستون های زرهی، تجمعات دشمن یا سنگرهای فرماندهی در نقاط نزدیک میدان نبرد در نظر گرفته شده بودند و در حد برد به دست آمده توسط نیروی هوافضای سپاه، به هیچ وجه نبوده است.
شلیک موشک های خفته؛ با چه طرحی رو به رو هستیم؟
در حال حاضر هیچ گونه اطلاعاتی در خصوص ماهیت سلاح آزمایش شده و نحوه کار کرد آن نداریم و صرفا می توانیم به نوعی از حدس و گمانه زنی بپردازیم. بر اساس تصاویر مربوط به آزمایش این سلاح جدید، احتمالا پرتابه در کلاس راکت های سری زلزال یا موشک های خانواده فاتح است. مشخصا اگر این موشک ها به صورت بدون حفاظ در زمین دفن شوند، اصولا فعال شدن سیستم پیشران به نوعی ممکن نبوده و ای بسا در تماس مستقیم بودن با خاک و عوامل زیر زمینی به سرعت موشک ها را دچار مشکل خواهد کرد.
راه حل برای این مسئله می تواند توسعه نوعی پوشش نگهدارنده برای این موشک ها باشد که در حقیقت موشک با آنها دفن می شود. یعنی در ابتدا موشک، احتمالا همراه با مکانیزم های فعال کننده موتور و فضای لازم در انتها برای خروج گازها و همچنین سیستم های دریافت فرمان شلیک درون زمین با زاویه ای مناسب دفن می شوند. موشک ها نیز از سوخت جامد بهره می برند و می توان آنها را برای مدتی طولانی در هر نقطه ای از کشور دفن کرد.
با این برنامه، در هر نقطه ای از کشور می توان با الگوی مزرعه ای و پاشیدن بذرها، تعداد مناسبی از موشک ها را با بردها و ویژگی های مختلف اعم از زمین به زمین یا زمین به دریا به این شکل دفن کرده و در صورت نیاز با کابل های فیبر نوری یا سیم های ویژه یا هر نوع ارتباط مرسوم یا ناشناخته دیگر، آنها را به هم ارتباط داد.
البته در طول برگزاری این رزمایش، با یک پرتابگر جدید استوانه ای شکل نیز رو به رو شدیم که موشکی شبیه یکی از اعضای خانواده فاتح را پرتاب کرد. احتمال استفاده از نوعی از این حامل ها در گونه زیر زمینی نیز محتمل است. با این نوع طراحی، می توان هر نقطه ای از کشور را به موشک های زمین به زمین مجهز کرد و در هر لحظه می توان به آنها دستور شلیک داد. در حقیقت کل کشور با این طرح تبدیل به یک پایگاه موشکی، بدون زیرساخت های قابل شناسایی و بررسی توسط ماهواره ها و سرویس های اطلاعاتی دشمن شده و در هر لحظه از آن استفاده کرد.