یکشنبه 93/5/5 ساعت 11:7 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

اقرار اندیشکده زوریخ به توان موشکی ایران

یک اندیشکده اروپایی طی گزارشی به توانایی‌های نظامی ـ دفاعی ارتش ایران پرداخت و به ویژه بخش موشکی آن ‌را در خاورمیانه، «بی‌نظیر» دانست.

به گزارش مشرق، «اندیشکده مطالعات بین الملل زوریخ» مستقر در سوئیس،‌طی گزارشی به توان نظامی ایران پرداخته و می‌نویسد: ایران دارای حجم قابل توجه قوای زمینی است. ارتش جمهوری اسلامی ایران دارای 350000 هزار نیروی آماده و همین تعداد نفر نیروهای ذخیره دارد. علاوه بر این تعداد سپاه پاسداران ایران نیز دارای 100000 هزار نفر رزمنده است که باید به این‌ها نیروهای داوطلب بسیجی را اضافه کرد . در مجموع ایران یک میلیون نفر نیروی زمینی آماده دارد.

*یک میلیون نظامی آماده در کنار ادوات توپخانه‌ای قابل توجه

نیروی زمینی ایران همچنین دارای 1600 فروند تانک ذوالفقار و 480 تانک روسی «تی 72» و تعداد کمی تانک «توسن» است. این کشور همچنین 3200 واحد توپخانه دارد.

*قابلیت دفاع مناسب از کیان ایران

این اندیشکده در گزارش خود تاکید می‌کند که ارتش ایران به خوبی قابلیت دفاع از تمامیت ارضی در دفاع مقابل بیگانه را دارا است.

*نیروی قدس سپاه ستون نبرد نرم ایران علیه آمریکا

در ادامه این گزارش به توان عملیاتی نیروی قدس سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی اشاره شده است. بنابر این گزارش، این واحد نخبه نظامی ایران توانایی انجام عملیات نظامی قابل توجه برون مرزی و جمع آوری اطلاعات نظامی علیه دشمنان ایران به ویژه آمریکا را دارد.

در واقع این واحد نظامی اساس جنگ نرم ایران و راهبرد نظامی این کشور را تشکیل می دهد.

*تنوع موشک‌های زمین به هوا و ده‌ها فروند پهپاد

اندیشکده زوریخ در ادامه این گزارش به نیروی هوایی و توان هجومی، دفاعی آن پرداخته و البته مدعی شده که هواپیماهای جنگی ایران قدیمی است ولی درباره توان دفاعی نیروی هوایی ایران می‌نویسد: ایران در این زمینه به موشک‌های هوا به هوای روسی و سطح به هوا و سامانه های متحرک کوتاه برد متکی است. البته این کشور تغییراتی را در سامانه راداری خود ایجاد کرده و آن را تقویت کرده است.

از نقاط قابل توجه دیگر در نیروی هوایی ایران چه ارتش و چه سپاه وجود ده‌ها فروند هواپیمای بدون سرنشین است که البته از توانایی و قابلیت عملیاتی آن‌ها اطلاع دقیقی در دسترس نیست.

*توانایی قابل توجه موشکی ایران

این اندیشکده می نویسد:‌ و اما ایران بر قابلیت‌های موشکی بالستیک بعد از نبرد با عراق در دهه 80 میلادی و ماجرای جنگ شهرها به شدت سرمایه گذاری کرده است.

ایران امروزه بیشترین توان موشکی بالستیک در خاورمیانه را دارد که تحت نظارت سپاه پاسداران ایران و دارای انواع گوناگونی از موشک‌های برد بلند و کوتاه است.

ایران در ابتدا این فناوری را از کره شمالی بدست آورد و بتدریج قابلیت افزایش برد موشک ها را پیدا کرد. این کشور هم اکنون دارای موشک‌های قاره پیما نیست.

منبع: مشرق نیوز

برچسب‌ها: ایران ابرقدرت موشک

دستاورد جدید موشکی ایران

دوشنبه 93/4/30 ساعت 2:27 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

حالا وقت نابودی گنبدآهنین با «هرمز1» است+ عکس

تا قبل از رونمایی از هرمز 1، هیچ موشک بالستیک ضد رادار در نیروهای مسلح دنیا وجود نداشته و نیروی هوافضای سپاه پاسداران در دستاوردی بسیار جالب که در نوع خود مشابهی ندارد، چنین موشک بالستیکی را رونمایی کرده است.

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، از زمان نبرد انگلستان در تابستان 1940 میلادی در جنگ جهانی دوم، اهمیت رادار به شکل خاصی توسط تمامی کشورهای صاحب تکنولوژی درک شد و صاحبان تکنولوژی در این بخش سریعا به سمت طراحی و ساخت انواع رادارها رفتند اما از همان زمان نیز کشورهای صاحب تکنولوژی به دنبال راه هایی برای غلبه بر رادارها بودند.

در طول سالهای بعد، روش های گوناگونی برای مقابله با رادارها استفاده شد که می توان از آن میان به حرکت جنگنده های مهاجم در ارتفاع پایین برای در امان ماندن از امواج رادار، استفاده از سامانه های جنگ الکترونیک برای کور کردن رادارها و بهره گیری از فناوری های پنهانکاری اشاره کرد.

اما راه دیگر در مبارزه با سامانه های راداری استفاده از موشک های ضد رادار بود که هنوز هم استفاده از آن در ارتش های مختلف جهان متداول است. در ابتدا باید دید اصولا موشک ضد رادار چیست و دارای چه مزیتهایی می باشد؟

به زبان ساده، موشک ضد رادار سلاحی است که از امواج رادار به منظور ردیابی بهره برده و به سمت منبع انتشار این امواج حمله می کند. به همین دلیل است که در زبان انگلیسی و در بسیاری از ترجمه های فارسی، با واژه موشک های ضد تشعشع رو به رو می شویم.

اولین کاربرد گسترده موشک های ضد رادار به زمان جنگ ویتنام باز می گردد.

در این جنگ بود که برای اولین بار موشک های سطح به هوا در حجم بالا مورد استفاده قرار گرفتند. سامانه پدافند هوایی SA-2 ساخت شوروی سابق تبدیل به یک کابوس واقعی برای یگان های پروازی آمریکا در ویتنام شده بود و تلفات بالایی را بر هواپیماهای آمریکایی وارد کرد. موشک ضد رادار AGM-45 شرایک یکی از اولین پاسخ های ویژه آمریکا به تهدید سامانه های سطح به هوا بود. این موشک آمریکایی به سمت امواج رادار موسوم به Fan Song که برای سامانه موشکی سام 2 به کار می رفت، رفته و آن را نابود می کرد.

موشک AGM-45

حمله هوایی آمریکا به لیبی در دهه 1980 میلادی ، عملیات طوفان صحرا در سال 1991 و همچنین عملیات ناتو بر فراز بوسنی در سال 1999 میلادی از جمله نبردهایی بود که در آن موشک های ضد رادار به وفور مورد استفاده قرار گرفته و عمدتا توانستند سامانه های راداری خصوصا گونه های با تحرک پایین تر را با موفقیت مورد اصابت قرار بدهند.

در دوران جنگ تحمیلی نیز ارتش بعثی با حمایت متحدان غربی خود توانسته بود به مدل هایی از این موشک دست پیدا کند و علی رم تدابیر فرماندهان مبتکر کشورمان در آن زمان، خسارت های مادی و معنوی مختلفی را به سامانه های دفاعی کشورمان وارد کرد.

موشک های ضد رادار اما گونه های مختلفی دارند. موشک های هوا به سطح مثل AGM-88 آمریکایی و یا KH-31 روسی از جمله معروف ترین موشک های ضد رادار هوا پرتاب هستند. اما در بخش سطح به سطح نیز می توان از برخی از موشکهای ضد کشتی با قابلیت ضد رادار نام برد.

برای نمونه موشک فرانسوی اگزوست و یا موشک ضد کشتی روسی P_700 دارای قابلیت "اشیانه یاب راداری" هستند که همان بحث تعقیب امواج راداری تولید شده از رادار یک شناور و حمله به منبع آن است.

موشک KH-31

موشک های سطح به هوا با قابلیت ضد رادار نیز در جهان وجود دارد. با توجه به نقش برجسته هواپیماهای هشدار زودهنگام هوابرد در نبردهای امروزی، چندین مدل از موشک های سطح به هوا به منظور یافتن امواج راداری این گونه پرنده ها و حمله به آن ها تغییر یافته اند که از این میان می توان به موشک های S-200 و S-300 روسی و HQ-9 چینی اشاره کرد.

گونه هایی از موشک های هوا به هوا نیز به همین منظور توسعه یافتند که از این می توان به R-27P و KS-172 روسی اشاره کرد. این موشک های نیز با استفاده از قابلیت آشیانه یاب راداری بر روی منبع تششع قفل کرده و به سمت آن حرکت می کنند. مزیت بزرگ این سلاح ها این است که عملا دشمن را در موضع تدافعی قرار داده و او را مجبور به از کار انداختن بخشی از سامانه های خود می کند. برای فهم این مسئله به این توضیحات توجه کنید:

«اصولا یک موشک ضد رادار و یا به عبارت سلاحی با قابلیت آشیانه یاب راداری از امواج ساطع شده از رادار و سیستم های جنگ الکترونیک خود دشمن برای یافتن و حمله به آن بهره می برد. این در حالی است که در زمان استفاده از جستجوگر رادار خودی، شما باید هدف را با استفاده از رادار خود شناسایی و بر روی آن قفل کرده و شلیک کنید. اما در زمان استفاده از موشک های ضد رادار می توان در حالت جستجوی غیر فعال منتظر امواج راداری دشمن شده و موشک مورد نظر را به سمت منبع آن پرتاب کرد.»

ورود هرمز به سازمان رزم سپاه

اما نیروی هوا فضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در دستاوردی بسیار جالب که به نوعی در نوع خود در جهان مشابهی ندارد موشک ضد رادار بالستیکی را با نام هرمز -1 رونمایی کرد. این موشک برای اولین بار در جریان بازدید فرماندهی کل قوا از نمایشگاه دستاوردهای این نیرو به همراه موشک ضد ناو "هرمز – 2 " رونمایی شد.

بررسی های مشرق نشان می دهد که در دنیا تا قبل از رونمایی از این موشک، هیچ موشک بالستیک ضد رادار در نیروهای مسلح دنیا وجود نداشته یا حداقل هیچ ارتشی اقدام به اعلام این موضوع یا تلاش برای ساخت آن نداشته است.

موشک های هرمز 1 و 2

در نگاه اول می توان مشاهده کرد که این دو موشک جدید، شباهت زیادی به موشک های سری فاتح 110 داشته و می توان گفت که هرمز 1 و 2 نیز به نوعی اعضای جدید خانواده موشک های پر قدرت، دقیق و استراتژیک فاتح 110 هستند.

فاتح 110

در جریان یک گفت گوی تلویزیونی، سردار حاجی زاده فرمانده نیروی هوای فضای سپاه پاسداران به تشریح مشخصات این سامانه ها پرداخت. بر این اساس، برد موشک هرمز 1 در حدود 300 کیلومتر اعلام و سرعت موشک هرمز 2 نیز بین 4 الی 5 برابر سرعت صوت بیان شد. با توجه به شکل و ظاهر بسیار شبیه به هم هر دو سامانه، می توان اینگونه گمانه زنی کرد که سرعت موشک هرمز – 1 نیز در همین حدود 5 ماخ است.

اما هرمز 1 دارای چه مزایای و ویژگی های خاصی است؟

موشک هرمز 1 بر خلاف موشکی مثل خلیج فارس که از هدایت اپتیکی بهره می برد و یا موشک فاتح 110 که از یک جستجوگر راداری استفاده می کند، از جستجوگرهای امواج راداری بهره برده و در به منبع انتشار آنها حمله می کند.

موشک های بالستیک در این برد معمولا تا ارتفاع حدودا 60 کیلومتری بالا رفته و سپس حرکت به سمت هدف را آغاز می کنند. در این ارتفاع دمای هوا در حدود منفی 13 درجه سانتی گراد بوده و سرعت صوت نیز در این ارتفاع در حدود 323 متر بر ثانیه و یا به عبارتی 1163 کیلومتر بر ساعت است.

با رسیدن به سرعت 5 ماخ، در حقیقت سرعت موشک مورد نظر به حدود 5815 کیلومتر در ساعت می رسد. این سرعت در واحد متر بر ثانیه، در حدود 1600 متر بر ثانیه است و این بدین معنا است که موشک مورد نظر با این سرعت در زمانی برابر با 187 ثانیه یا به عبارت 3 دقیقه و 7 ثانیه به هدف خود در فاصله 300 کیلومتری می رسد.

وزن سر جنگی این موشک به طور رسمی اعلام نشده است اما با توجه به شباهت آن به خانواده موشکهای فاتح 110 و همچنین موشک خلیج فارس، می توان وزن سرجنگی این موشک را در حدود 600 الی 650 کیلوگرم تخمین زد.

این وزن سرجنگی به همراه سرعت بالای موشک در هنگام برخورد هرمز-1 را برای هر هدف به یک کابوس واقعی بدل می کند. همان گونه که در تصاویر مربوط به آزمایش این موشک نیز مشخص شد هرمز – 1 توانسته است کانتنری به طول تنها 6 متر را که راداری بر روی آن نصب شده بود را منهدم کند که دقت و عملکرد فوق العاده ای محسوب می شود.

یکی از هدف های بالقوه این موشک، می تواند سامانه دفاع هوایی مشهور و پرادعای پاتریوت باشد که در جریان همان مصاحبه سردار حاجی زاده به آن نیز اشاره شد.

سامانه پاتریوت که در حال حاضر ستون فقرات پدافند هوایی آمریکا و متحدانش را تشکیل داده، می تواند با طیفی از اهداف هوایی مثل هواپیماهای رزمی، پهپادها و موشک های بالستیک و کروز درگیر شود. موشک پاتریوت بر خلاف تبلیغات گسترده ای که در مورد آن شده است دارای نقاط ضعفی هم هست که از جمله آن می توان به از کار افتادن سامانه نرم افزاری آن در هنگام پردازش حجم بالای اطلاعات، چندین مورد سرنگون کردن هواپیماهای خودی در جریان عملیات طوفان صحرا و عدم موفقیت در برابر موشک های اسکاد عراقی در همان جنگ اشاره کرد.

در هر حال پاتریوت تحت چندین مرحله ارتقاء قرار گرفته و امروزه به عنوان PAC-3 در حال خدمت است.

اما چند نکته در مورد پاتریوت وجود دارد که آن را در برابر سامانه ای مثل هرمز – 1 آسیب پذیر می کند. اولا که سامانه پاتریوت از چندین بخش مختلف تشکیل شده و از تحرک کافی برخوردار نیست. بر اساس اطلاعات موجود، این سامانه برای تغییر جهت و عوض کردن محل استقرار خود به 30 دقیقه زمانی نیاز دارد در حالی که موشک هرمز 1 مسافت 300 کیلومتر را در حدود 3 دقیقه طی می کند.

رادار و پرتاب گر موشک پاتریوت

برد درگیری موشک پاتریوت در حدود 160 کیلومتر و ارتقاع درگیری آن 24 کیلومتر است. این بدین معنا است که خود موشک پاتریوت از زمان رصد موشک هرمز – 1 تا لحظه برخورد آن تقریبا تنها 1.5 دقیقه فرصت دارد. فراموش نکنیم که سامانه پاتریوت باید هدف خود را کشف، رهگیری کرده و سپس روی آن قفل کرده و موشک های خود را به سمت آن شلیک کند. فرآیندی که خود نیز تا حدودی زمان بر است.

یکی از نکات مثبت در مورد موشکهای ضد رادار این است که این سامانه ها در بسیاری از مواقع دشمن را مجبور می کنند که رادارهای خود را خاموش کرده تا موقعیت خود را در اصطلاح لو ندهند. این مسئله خود نیز یک نکته مثبت برای طرف مقابل محسوب شده و به نوعی شکافی را در سپر دفاعی طرف مقابل ایجاد می کند.

در این شرایط موشک های دیگر مثل فاتح 110 می توان برای حمله به هدف مورد نظر استفاده کرد.

هدف دیگری که می توان بر ضد آن از موشک هرمز 1 استفاده کرد، شناورهای نظامی هستند. فراموش نکنیم که موشک هرمز -1 یک موشک ضد رادار است و به دنبال امواج راداری حرکت می کند. سردار حاجی زاده خود در این مورد می گوید: «هرمز 1 ضد رادار است و می‌تواند رادارهای روی ناو هواپیمابر یا یک سایت پاتریوت در خشکی و یا یک سایت راداری جستجو‌گر را منهدم کند.»

این مسئله به این معنا است که نوع هدف برای هرمز-1 مطرح نیست و این موشک به دنبال امواج راداری به هر هدفی، چه بر روی خشکی و چه سطح آب حمله می کند.

باید توجه داشت که به طور کلی ناوهای هواپیمابر آمریکایی کلاس نیمیتز مثل ناو هواپیمابر جرج بوش از سه سامانه برای جستجوی هوایی بهره می برند؛ یکی رادار سه بعدی مدل " AN/SPS-48E " ، دیگری رادار دو بعدی " SPS-49A(V)1 " و دیگری سامانه " TAS " مارک 32.

ناو هواپیمابر جرج بوش

رادار " AN/SPS-48E " یک رادار سه بعدی جستجو گر هوایی است که در دو باند E و F و در فرکانسهای 2 تا 4 گیگاهرتز فعالیت می کند. این رادار در حدود 2 تن وزن داشته و در هر دقیقه می تواند 15 چرخش 360 درجه داشته باشد. این رادار اطلاعات کاملی را در خصوص فاصله، ارتفاع و سمت هدف مورد نظر را در اختیار کاربر می گذارد.

شرکت سازنده این رادار رسما اعلام کرده است که این رادار می تواند اهدافی را در فاصله 460 و ارتفاع 30 کیلومتری شناسایی کند. اطلاعات بدست آمده از این رادار برای تغذیه و هدایت سامانه های موشکی موجود در این ناو مثل سیستم Sea Sparrow و یا سامانه های موجود بر روی سایر شناورهای همراه ناو هواپیمابر مورد استفاده قرار می گیرد.

رادار بعدی که بر روی این ناوها نصب شده است رادار دو بعدی SPS-49A(V)1 ساخت شرکت ریتهون است. این رادار برد بلند نیز وظیفه جستجو و کشف اهداف هوایی در ارتفاع پایین و بالا را داشته و می تواند اطلاعات بدست آمده را با سایر سیستم های موجود بر روی ناو هواپیمابر و یا کشتی های همراه آن به اشتراک بگذارد.

رادار دو بعدی SPS-49A(V)1

این رادار برد بلند در باند ال و در فرکانسهای 851 تا 942 مگا هرتز فعالیت می کند و می تواند تا فاصله 474 کیلومتری و تا ارتفاع 45 کیلومتری را کاوش کند. این رادار به صورت اختصاصی برای بحث جنگ ضد هوایی طراحی شده و در صورت لزوم توان پشتیبانی از رادارهای سه بعدی را نیز دارد.

در این رادار از پردازنده های دیجیتال با قابلیت تجزیه و تحلیل سریع اطلاعات استفاده شده و از مقاومت بالایی در برابر اخلال های الکترونیکی برخوردار است.

اما سومین سامانه راداری موجود در این ناوها، سیستمی موسوم به "TAS" است که به صورت اختصاصی برای شناسایی ، رهگیری و اندازه گیری میزان تهدید اهداف هوایی با سطح مقطع راداری پایین در ارتفاع بسیار بالا و یا پایین طراحی و ساخته شده است. این سامانه که در فرکانس 1215 تا 1400 مگاهرتز فعالیت می کند در حقیقت بخشی از سامانه کنترل آتش موشکی مارک 91 است که بر اساس اطلاعات به دست آمده از "TAS" ، به درگیری با اهداف هوایی می پردازد.

تمامی رادارهای فوق که وظیفه کشف و شناسایی و جستجوی محیط اطراف ناوهواپیمابر را بر عهده دارند از گونه رادارهای فعال هستند و با فرستادن امواج به اطراف فعالیت می کنند که این امر آنها را به اهدافی مناسب برای موشک هرمز -1 تبدیل می کند. اصابت حتی یک فروند از موشکهای هرمز 1 به پل فرماندهی ناوهای هواپیمابر آمریکا که محل قرار گیری این رادارهای می باشد به راحتی می تواند این شناورهای عظیم را از حالت عملیاتی خارج کند.

باید گفت نکته دیگر در مورد سامانه موشکی هرمز -1 بحث تحرک بالای این سامانه است که بر روی یک پرتابگر با تحرک بالا قرار دارد. شلیک این موشک به همراه شلیک موشکی مثل خلیج فارس می تواند برای هر دشمنی در سطح دریا یک کابوس واقعی باشد، زیرا حالا دشمن با دو نوع موشک فوق العاده سریع رو به رو است که از دو سیستم هدایتی کاملا متفاوت بهره برده و مقابله با هر کدام از آنها مشکلات خاص خود را دارد.

در عین حال، با توجه به تلاش گسترده رژیم صهیونیستی برای قتل عام گسترده مردم بی دفاع فلسطین اشغالی و حملات اخیر این رژیم به غزه، انتقال چنین موشک هایی به حامیان و رزمندگان مقاومت در اطراف رژیم صهیونیستی می تواند ضمن از بین بردن گنبد آهنین و سایر سامانه های دفاعی و پدافندی اسرائیل در زمین و دریا، شرایط لازم را برای انتقام گیری از کشتار دهها کودک مطلوم فلسطینی در طول روزهای اخیر را فراهم کرد.

منبع: مشرق نیوز

برچسب‌ها: موشک ایران ابرقدرت دستاورد جدید

دستاورد مهم موشکی

یکشنبه 93/4/22 ساعت 2:40 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

دست سپاه با «یا علی» بلندتر و کوبنده‌تر شد +عکس

مشابه بسیاری از موشک‌های کروز پرتاب شونده از زمین، یاعلی دارای یک موتور راکتی سوخت جامد بوده که کار رساندن موشک از سرعت صفر به سرعت‌های چند صد کیلومتر بر ساعت را بر عهده دارد. پس از اتمام کار این بخش و جدا شدن آن، موتور اصلی جت موشک شروع به کار کرده و آن را تا هدف می‌رساند.

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، یکی از تسلیحات مهم و قابل تحسین موشکی به نمایش در آمده در نمایشگاه نیروی هوافضای سپاه، موشک «کروز یاعلی» بود که هر چند در رسانه‌های داخلی به آن توجه چندانی نشد اما در خارج کشور بازتاب های مختلفی داشت و سایت تحلیلی بیگانه به طور مشخص به تحلیل و بررسی این موشک پرداختند.

علاوه بر تصاویر این موشک از زوایای مختلف، تنها اطلاعات رسمی منتشر شده در مورد آن برد 700 کیلومتر است. خصوصاً عدم اعلام مأموریت اصلی این موشک که می‌تواند شامل ضد کشتی و ضد اهداف زمینی باشد مباحثی را پیرامون آن ایجاد کرده است.

موشک کروز یاعلی

هر چند پیش از این توسط یکی از مسئولان دفاعی، خبر ساخته شدن موشک کروز دوربرد مشکات با برد 2000 کیلومتر اعلام شده بود اما با توجه به حضور موشک یاعلی در نمایشگاه می‌توان آن را دوربردترین موشک کروز مشاهده شده کشور دانست.

اصلی‎ترین مشخصه این نوع موشک‎ها، پرواز در ارتفاع بسیار نزدیک به سطح زمین و عموماً کمتر از 30 متری در فاز پیمایشی (کروز) از مراحل حرکت آن است که بخش بسیار زیادی از زمان پرواز آنها را شامل می‎شود. از این رو این موشک‎ها به نام کروز شناخته شدند.

اغلب موشک‎های کروز ساخته شده دارای سرعت‎های کمتر از صوت هستند اما برخی نمونه‎های جدید در بخش نهایی پرواز (فاز ترمینال) به سرعت مافوق رسیده و برخی نیز از ابتدای پرواز، سریع‎تر از صوت حرکت می‎کنند. موشک‎های کروز از هواپیما، پرتابگر زمینی، کشتی و زیردریایی شلیک می‎شوند و انواع مختلف آنها برای حمله به رادارها، کشتی‎ها و اهداف زمینی توسعه یافته‎اند.

همچنین موشک‎های کروز با توجه به امکان پرواز بین عوارض زمینی و در ارتفاع پائین، برای در امان ماندن از دید رادارها و رسیدن به نزدیک هدف بدون دیده شدن، توانمندی بالایی دارند که به کاهش چشمگیر احتمال منهدم شدن موشک توسط پدافند اطراف هدف منجر شده است خصوصاً در مأموریت‎های ضد کشتی که موشک در فاصله چند متری سطح آب در فاز نهایی پرواز می‎کند.

در مقابل، نیروی مدافع باید تمام مسیرهای ورود موشک‎های کروز را با سامانه‎های کشف و ردگیری و انهدام علیه این اهداف نسبتاً سریع پوشش دهد.

نمونه‌های مختلفی از موشک‌های کروز با بردهای مختلف در دنیا توسعه داده شده‌اند. برد این موشک‌ها از چند ده کیلومتر تا چند هزار کیلومتر را شامل می‌شود. در جدول زیر به مشخصات برخی از موشک‌های کروز که از نظر برد در حدود برد موشک یاعلی بوده و پرتابگر اصلی آنها زمینی است اشاره شده است:

در بین موشک‌های فوق، نمونه پاکستانی شباهت بالایی از نظر پیکربندی با موشک کروز آمریکایی تاماهاوک داشته خصوصاً ورودی هوای موتور، بال‌های باز شونده، محل بال‌ها و موتور راکتی سوخت جامد اولیه شباهت بالایی با برخی نسل‌های موشک فوق دارد.

موشک هندی نیز با بال‌های نصب شده در پائین بدنه و شکل ورودی هوا وامدار طراحی موشک‌های کروز روسی کلاب است که به دلیل برد کوتاه‌تر و مأموریت ضد کشتی در جدول معرفی نشده‌اند. هر دو موشک هندی و پاکستانی از پرتابگرهای چند فروندی به صورت عمودی قابل شلیک هستند.

موشک کروز هندی Nirbhay

نمای گرافیکی موشک بابور (بالا) و موشک کروز تاماهاوک (پائین)

موشک بابور با بال‌ها و ورودی هوای جمع شده در بدنه

لازم به ذکر است موشک کروز تاماهاوک را می‌توان مشهورترین کروز دنیا دانست که با استفاده عملیاتی در چندین جنگ، در طراحی چندین موشک کروز ضد اهداف زمینی در نقاط مختلف دنیا از آن الگوبرداری شده است.

به گزارش مشرق، پیکربندی مورد اشاره در موشک فوق شامل یک بدنه استوانه‌ای، بال‌های مستطیلی باز شونده از درون بدنه با مقداری زاویه عقب برگشتگی (Sweepback) که متناسب با سرعت‌های مادون صوت است، موتور جت در انتهای بدنه و ورودی هوا در زیر آن و بالک‌های کنترلی در انتهای بدنه است. موشک کروز یاعلی نیز از همین پیکربندی استفاده کرده است.

ورودی هوای موتور موشک یاعلی در زیر بدنه مشهود است

البته در موشک مشاهده شده در نمایشگاه، بال‌ها ثابت به نظر می‌رسند که با توجه به سطح بالای فناوری موشکی در نیروی هوافضای سپاه، قطعاً توان طراحی بال‌های باز شونده با ضریب اطمینان بالا وجود داشته است و از اینجا می‌توان نتیجه گرفت موشک یاعلی به نمایش در آمده احتمالاً نمونه نمایشگر فناوری آن بوده و در نمونه عملیاتی قاعدتاً مانند سایر موشک‌های همرده از بال‌های باز شونده از دورن بدنه استفاده شده است.

بال موشک یاعلی

موتور و مخزن سوخت موشک یاعلی

از سوی دیگر با نگاهی به ابعاد مخزن سوخت این موشک و مقایسه با قطر بدنه این گمانه نیز ایجاد می‌شود که فضایی برای قرارگیری بال در بدنه این موشک وجود ندارد. در صورتی که بال این موشک، باز شونده از داخل بدنه نباشد باید امکان شلیک این موشک از محفظه‌های چند فروندی مانند موشک‌های مشابه آمریکایی، چینی و پاکستانی را فراموش کرد.

پرتابگر چند فروندی موشک بابور

مجموعه بالک‌های کنترلی موشک یا علی در انتهای بدنه قرار گرفته‌اند. این مجموعه شامل یک سطح عمودی و دو سطح با زوایه غیر عمود است. هر یک از این سه سطح کنترلی با دیگری زاویه 120 درجه دارد. این بر خلاف سایر موشک‌های کروز معرفی شده در جدول است که همگی از یک مجموعه 4 تایی بالک با چینش ضربدری (کراس) یا بعلاوه ای (پلاس) استفاده می‌کنند. البته نسل چهارم موشک تاماهاوک که پیشرفته‌ترین نمونه آن نیز محسوب می‌شود از مجموعه بالک کنترلی سه تایی بهره می‌برد.

بالک‌های کنترلی موشک یاعلی در انتهای بدنه

نسل چهارم موشک تاماهاوک

موتور راکتی اولیه موشک یاعلی

موشک‌های کروز پس از دریافت مختصات هدف پرواز خود را آغاز کرده و سامانه هدایت درونی موشک‎ها که از نوع هدایت اینرسیایی و مبتنی بر ژیروسکوپ و شتاب‎سنج بوده و در مراحل اولیه پرواز کاملاً قابل اتکا است آن را به سمت هدف هدایت می‌کند. اما با گذشت زمان، خطای ذاتی این سامانه انباشته شده. بنا بر این موشک‎های برد بلند خصوصاً انواع کروز نیازمند سامانه‎های هدایت دیگری نیز برای طی مسیر تا هدف هستند.

به گزارش مشرق، با شروع بخش میانی پرواز، موشک باید از سامانه‎های مختلفی برای هدایت در مسیر صحیح به سمت هدف استفاده کند از جمله سامانه‌های تشخیص عوارض زمینی و مقایسه آن با نقشه‎های ذخیره شده از قبل. نوع دیگر از سامانه‎های هدایت مناسب برای مراحل مختلف پرواز سامانه‎های مکانیابی جهانی مانند GPS آمریکایی، گلوناس روسی و گالیله اروپایی بوده که در انواع نظامی خود دارای دقت‌های بالایی هستند.

می‌توان مهمترین چالش موشک کروز یاعلی را ساخت سامانه‌های هدایت میانی و نهایی برای طی مسیر طولانی تا هدف و تأمین دقت بالا در اصابت به هدف دانست؛ فناوری که لازمه موشک کروز دوربرد مشکات (در صورت تایید چنی پروژه ای) نیز بوده و بنا بر این نمونه‌های بومی از آن باید توسعه یافته باشد.

روی بدنه این موشک نیز سامانه‌ای برای هدایت در فاز نهایی مانند سامانه اپتیکی که در موشک‌های کروز دوربرد مختلفی در دنیا استفاده شده دیده نمی‌شود. از این مورد نیز می‌توان نتیجه گرفت یا موشک نمایش داده شده نمونه نهایی نیست ویا اساساً این موشک مأموریت ضد کشتی داشته و با بهره‌گیری از جستجوگر راداری در دماغه خود کار هدفیابی و هدایت در فاز نهایی پرواز را به انجام می‌رساند.

مسئله مهم دیگر در توسعه یک موشک کروز عملیاتی با برد متوسط و بلند، موتور جت با قابلیت اطمینان بالا است. تا کنون چندین موشک کروز با موتور جت در کشور ساخته شده که دارای برد 120 (موشک نور)، 220 (موشک قادر) و 350 کیلومتر (موشک رعد) بوده‌اند.

توسعه پهپاد کرار با برد 1000 کیلومتر که آن هم از موتور جت برخوردار است دیگر تجربه کشورمان در این زمینه به شمار می‌رود. بنا بر این در موشک یاعلی نیز با بهره‌گیری از این تجربیات موتور جت که ورودی هوای آن در زیر بدنه و نزدیک به انتها است کار تولید نیروی رانش را بر عهده دارد.

با توجه به وجود بال بزرگ در این موشک و شکل مقطع آن می‌توان گفت بیشینه سرعت موشک کروز یاعلی مانند سایر موشک‌های همرده کمتر از سرعت صوت است. در واقع در این موشک‌ها ایجاد نیروی برآ بیشتر وابسته به سطح تولید کننده این نیرو است نه سرعت پروازی. در نتیجه موشک با پرواز با سرعت کمتر که به معنی مصرف سوخت پائین‌تر است در مقایسه با موشک‌های پرسرعت هم اندازه، به برد بیشتری می‌رسد.

به عنوان مثال موشک کروز براهموس که فاقد بال‌های بزرگ است با سرعت 3 برابر سرعت صوت به برد 290 کیلومتر می‌رسد در حالی که ابعاد بزرگتری از موشک‌های کروز مختلف نامبرده در این گزارش دارد.

موشک کروز مافوق صوت براهموس

یکی از پرسش‌های قابل طرح در زمینه این موشک علت نیاز به موشک کروز زمینی بوده در شرایطی که خانواده موشک‌های بالستیک کشور از تنوع کافی برخودار است. باید گفت امکان حمل و شلیک چند فروند از روی یک پرتابگر به دلیل ابعاد بسیار کوچکتر در مقایسه با بالستیک‌های هم برد، امکان شلیک از سکوهای هوایی و دریایی علاوه بر پرتابگرهای زمینی و قیمت پائین‌تر در مقایسه با موشک بالستیک هم رده از دلایل فنی و عملیاتی نیاز به توسعه موشک‌های کروز است. به علاوه رسیدن به دقت‌های بالا در اصابت به هدف توسط موشک‌های کروز بسیار کم دردسرتر از موشک‌های بالستیک است.

در مقابل، احتمال مورد اصابت قرار گرفتن این موشک‌ها بالاتر از نمونه‌های بالستیک با سرجنگی جدا شونده است. در واقع در موشک‌های کروز بیشتر به پنهانکاری و پرواز در ارتفاع پائین برای مخفی ماندن از دید رادارها تکیه می‌شود در حالی که در موشک‌های بالستیک سرعت بالای سرجنگی و مسیر پروازی بهینه از عوامل مغلوب کردن سامانه‌های دفاع موشکی است.

البته توسعه یک موشک بالستیک، ساده‌تر از موشک کروز دارای دقت بالا بوده و بنا بر این برای ایجاد بازدارندگی سریع در برابر دشمنان، انتخاب مسئولان دفاعی در توسعه موشک‌های بالستیک برای ایجاد زمان برای تحقیق و توسعه روی سایر محصولات دفاعی ستودنی است. گفته می‌شود موشک کروز هم علاوه بر موشک‌های بالستیک در دستور کار شهید حسن طهرانی مقدم بوده است و ممکن است کروز یاعلی از طرح‌های همین شهید بزرگوار بوده باشد.

در پایان باید گفت هر چند قالب طراحی موشک کروز یاعلی مشابه نمونه‌های ضد اهداف زمینی بوده و فضای موجود در بدنه با توجه به ابعاد موتور و مخزن سوخت آن گویای وجود حجم کافی برای جانمایی سامانه‌های مختلف هدایت در کنار سرجنگی چند صد کیلوگرمی معمول این موشک‌ها است اما همچنان نمی‌توان احتمال ضد اهداف دریایی بودن این موشک را تا زمان اعلام رسمی مأموریت آن رد کرد زیرا هر چه دورتر بردن اولین خط دفاعی در برابر انبوه شناورهای دشمن امری مطلوب به شمار می‌رود.

همچنین موشک کروز یاعلی با توجه به برد پروازی 700 کیلومتری خود قاعدتاً ابعاد و وزن کمتری نسبت به موشک کروز مشکات با برد 2000 کیلومتر داشته و برای اهداف نزدیک و راهکنشی مناسب است. این موشک‌های کروز در کنار مجموعه متنوع موشک‌های بالستیک کشور از ابزارهای مهم بازدارندگی دفاعی در زمان حال و وارد کردن ضربات خرد کننده به دشمن در زمان جنگ خواهند بود.

منبع: مشرق نیوز

برچسب‌ها: موشک ایران ابرقدرت دستاورد تازه

مرگبارترین راکت ایرانی

دوشنبه 93/4/2 ساعت 11:37 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

«فلق»؛ ناشناخته‌ترین و مرگبارترین راکت آبی - خاکی ایران عملیاتی شد +عکس

سرجنگی 50 کیلوگرمی فلق-1 و 117 کیلوگرمی فلق-2 می‎توانند به ترتیب شعاع تخریب دستکم 100 متر و 200 متر را برای این دو نمونه راکت ایجاد کنند و در نتیجه برای انهدام محل استقرار دشمن در خطوط مقدم، این راکت‎ها کارایی بالایی دارند.

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، ایران یکی از کشورهای پیشرو در زمینه سامانه‎های راکتی سطح به سطح محسوب می‎شود که برخی از تسلیحات ایرانی مانند سلاح راکتی فجر-5 با درخشش در دست رزمندگان مقاومت اسلامی فلسطین در آخرین حمله رژیم صهیونیستی به غزه شهرتی بیش از پیش یافتند.

پیشتر نیز انواع مختلف راکت‌های توپخانه‌ای کارامدی خود را در جنگ‌های متعدد دیگری نیز اثبات نموده‌اند به طوری که در کشورهایی که امکان دستیابی به پیشرفته‌ترین سلاح‌های غربی را نیز دارند همچنان راکت‌های کوچک و بردکوتاه تا بلند در حال استفاده و حتی توسعه است. لازم به ذکر است در این گزارش منظور از راکت‌های برد بلند یا برد کوتاه، بیانی مقایسه‌ای با یکدیگر بوده در حالی که دوربردترین راکت‌ها در مقایسه با موشک‌های بالستیک همانند شهاب-3، کوتاه‌برد محسوب می‌شوند.

این راکت‌ها در مقایسه با گلوله‌های توپ به دلایلی همچون یکپارچه بودن خرج پرتاب و محموله در یک بدنه، شلیک از پرتابگرهای چند لوله، امکان ایجاد حجم آتش با یک پرتابگر در فاصله زمانی کوتاه و وزن کمتر پرتابگر در مقایسه با توپ‌های کششی و خودکششی مزیت‌های ویژه خود را دارند. در این گزارش ضمن مروری بر راکت‌های مختلف ساخت ایران بیشتر به دو راکت کمتر شناخته شده فلق-1 و 2 نیز می‌پردازیم.

کوتاه‌بردترین راکت توپخانه‌ای ایران که از آن با نام‌های مختلف فجر-1 و حاصب یاد می‌شود 18 کیلوگرم جرم داشته و سرجنگی 7.9 کیلوگرمی خود را به برد 8.3 کیلومتر می‌رساند.

بیشترین سرعت این راکت 375 متر بر ثانیه بوده و با توجه به نداشتن بالک برای پایدار شدن تنها با بهره‌گیری از دوران با نرخ بسیار بالا حول محور طولی خود، پایدار می‌شود. بیشینه سرعت دورانی نمونه‌های خارجی مشابه این راکت 22هزار دور بر دقیقه معادل حدود 366 دور بر ثانیه است.

شلیک راکت 107 میلیمتری از پرتابگر 12 فروندی روی خودروی سفیر

این راکت در نیروهای مسلح ایران از پرتابگرهای مختلفی شلیک می‌شود که پرکاربردترین آنها پرتابگر 12 فروندی مستقر بر خودروهای راهکنشی و پرتابگر 11 فروندی مستقر بر قایق‌های تندرو است.

پرتابگر 11 فروندی راکت 107 میلیمتری روی شناور تندرو سراج

شلیک راکت 107 میلیمتری از پرتابگر 11 فروندی روی قایق هجومی شهاب

پس از کالیبر 107 میلیمتر انواع راکت‎های 122 میلیمتری آرش قرار دارند. در گذشته مشخصات راکت‌های آرش-1 تا 4 منتشر شده بود اما در آخرین اطلاعات منتشر شده این راکت‌ها در سه نوع معمولی، برد کاهش یافته و برد افزایش یافته معرفی شده‌اند که در این گزارش به همین اطلاعات استناد نموده‌ایم. به جز برد، در طول، وزن، سرعت و سرجنگی نیز بین این نمونه‌ها اختلاف وجود دارد که کاربرد آنها برای اهداف مختلف را توجیه می‌کند.

برد این راکت‌ها از 12 کیلومتر برای آرش بردکوتاه تا 40 کیلومتر برای آرش با برد افزایش یافته است. نمونه معمولی این خانواده نیز برد 21 کیلومتر دارد که مشابه نمونه‌های خارجی راکت‌های 122 میلیمتری است.

بیشینه سرعت این راکت‌ها نیز به ترتیب برد آنها 530، 710 و 1100 متر بر ثانیه بوده و همگی آنها قابلیت شلیک از پرتابگرهای معمولی راکت‌های 122 میلیمتری را دارند.

بارگذاری راکت 122 میلیمتری روی پرتابگر 40 فروندی

پرکاربردترین پرتابگر این راکت‌ها یک سامانه 40 لوله مستقر بر کامیون است. همچنین پرتابگر 8 لوله مستقر بر خودروی تاکتیکی نیز دیگر پرتابگر شناخته شده این سلاح بوده که در اختیار نیروهای حزب الله لبنان در جنگ 33 روزه (تابستان 2006) علیه رژیم صهیونیستی بسیار مفید واقع شده است. تعدادی از شناورهای تندور دریایی نیز به پرتابگرهای 16 فروندی این راکت‌ها مجهز هستند.

پرتابگر 8 فروندی راکت 122 میلیمتری

شلیک راکت 122 میلیمتری از پرتابگر 16 فروندی دریایی

نمونه‌های خارجی مشابه نمونه پایه راکت آرش که برد 21 کیلومتر دارد در صورت شلیک با زاویه 50 درجه به ارتفاع پروازی 7500 متر می‌رسند که در این زمان سرعت آن در حدود 200 متر بر ثانیه است.

احتمالاً این مشخصات پروازی سبب شده تا از این راکت در قالب پرتابگر 8 فروندی رعد با مأموریت ضد بالگرد در کنار مأموریت عادی استفاده شود. این راکت‌ها از قیمت تمام شده بسیار پائینی برخوردار بوده و امکان تجهیز به فیوزهایی غیر از فیوز استاندارد ضربه‌ای را نیز دارند.

خانواده راکت‌های فجر علاوه بر فجر-1 با کالیبر 107 میلیمتر که معرفی گردید شامل چند عضو دیگر نیز است. فجر-2، فجر-3، فجر-5 و فجر-5 دو مرحله‌ای سایر راکت‌های توپخانه‌ای ایرانی از خانواده فجر هستند. این راکت‌ها بزرگتر، دوربردتر و مخرب‌تر از راکت‌های فجر-1 و آرش بوده و از پرتابگرهای 12تایی برای فجر-2 و 3، 4 تایی برای فجر-5 و تک فروندی برای فجر-5 دو مرحله‌ای شلیک می‌شوند.

راکت فجر-3 یک پرتابه تک مرحله با کالیبر 240 میلیمتر، طول 5.2 متر و جرم 407 کیلوگرم بوده و به برد 43 کیلومتر می‌رسد. سرجنگی 85 کیلوگرمی این سلاح قدرت تخریبی خوبی برای انهدام اهدافی چون مراکز فرماندهی و پشتیبانی، مراکز تجمع، پادگان‌ها، فرودگاه‌های نزدیک خطوط رزمی و سایر اهداف دارد.

این راکت‌ها در دمای 40- تا 50+ کار می‌کنند و به حداکثر سرعت 930 متر بر ثانیه می‌رسند. عمر انبارداری این راکت 15 سال است.

خودروی حامل پرتابگر 12تایی این راکت یک کامیون 15تنی بوده و تا 57+ درجه به بالا و حدود 90 درجه به طرفین قابلیت حرکت دادن پرتابگر را دارد. به گزارش مشرق، این پرتابگرها با تحرک بالا برای اجرای حجم آتش بالا و نسبتاً دقیق روی مواضع دشمن نقش مفیدی ایفا می‌کنند.

خودروی پرتابگر راکت فجر-3

تجهیز یگان‌های توپخانه‌ای به این راکت‌اندازها امکان پوشش منطقه‌ای نسبتاً وسیع را در مدت کوتاهی بوجود آورده و با توجه به سرعت مناسب خودروی حامل قدرت تحرک یگان‌های عملیاتی را به میزان زیادی افزایش داده و در عین حال آسیب‌پذیری واحدها در برابر آتش متقابل دشمن را کاهش می‌دهند.

فجر5 نوع دوربردتر و مؤثرتری از خانواده فجر بوده که راکتی با کالیبر 333 میلیمتر و جرم 907 کیلوگرم با جرم 175 برای سرجنگی است. این راکت 6485 میلیمتری در دمای 40- تا+50 کارکرده و به بیشترین برد 75 کیلومتر می‌رسد. خودروی پرتابگر این راکت از همان نوع مربوط به راکت فجر-3 است ولی با پرتابگر 4 لوله‌ای است که تا 57 درجه رو به بالا و 45 درجه به طرفین است.

خودروی پرتابگر راکت فجر-5

نوع دو مرحله‌ای از فجر5 نیز 9.4 متر طول داشته، به صورت تک فروندی شلیک شده و پس از شتاب گرفتن توسط پیشران مرحله اول، این بخش جدا شده و پیشران مرحله دوم روشن می‌شود. گفتنی است پیشران مرحله اول این راکت قطر بیشتری نسبت به مرحله اصلی داشته و سرعت آن را تا حد زیادی افزایش می‌دهد به طوری که این موشک در زمان 35 تا 45 ثانیه به بیشینه برد خود می‌رسد. این راکت به برد نهایی 180 تا 190 کیلومتر رسیده و ارتفاع اوج آن58 است.

راکت فجر-5 دو مرحله‌ای

خودروهای حامل راکت‌های فجر-3 و فجر-5 مجهز به آنتن‌های مخابراتی نیز هستند که برای ایجاد شبکه‌ای از پرتابگرها و تشکیل یک آتشبار هماهنگ به کار گرفته می‌شود. با این راهکنش، تأثیر عملیاتی این سلاح‌ها بسیار بالاتر رفته و علاوه بر ایجاد یک حجم آتش گسترده و مخرب، ضریب اطمینان از تخریب کلی اهداف نیز بیشتر می‌گردد.

همچنین برای توزیع بهتر حجم آتش بر بخش‌های مختلف یک منطقه و اجرای یک هدفگیری سریع و هماهنگ با دریافت داده‌ها از مجموعه فرماندهی نیز اتصال داده‌ای این پرتابگرها بسیار راهگشا است.

شلیک راکت فجر-3 در یک رزمایش دریایی؛ آنتن مخابراتی روی پرتابگر راکت فجر-5

یکی از آخرین تغییرات مربوط به راکت 5، تجهیز آن به سامانه هدایت است که از محصول این پروژه با نام موشک فجر-5 یاد می‌شود. این سلاح در نمایشگاه اخیر دستاوردهای نیروی هوافضای سپاه به نمایش در آمد.

موشک فجر-5 در نمایشگاه دستاوردهای نیروی هوافضای سپاه

هر چند مشخصاتی از آن اعلام نشده اما قطعاً افزودن یک سامانه هدایت به راکت سبب افزایش چشمگیر دقت آن در اصابت به هدف می‌شود. البته موشک فجر-5 مذکور فاقد بالک‌های پایدارسازهای مدور در انتهای بدنه بوده و 4 بالک کنترلی نزدیک به دماغه آن مشاهده می‌شود.

با توجه به ابعاد این بالک‌ها و عدم امکان تشخیص ساز و کار باز شدن آنها به نظر می‌رسد این بالک‌ها ثابت بوده و بنا بر این امکان شلیک این موشک از پرتابگر فعلی تا حدودی قابل توجه خواهد بود.

بالک‌های مدور باز شونده از دور بدنه که در راکت‌های آرش، فجر-2، 3 و 5 مشاهده می‌شود

یکی دیگر از سامانه‌های راکتی موجود در نیروهای مسلح که با تغییرات جدیدی در سال گذشته نمایش داده شد، سامانه راکت‎انداز فلق مستقر بر روی خودروی تاکتیکی است. «فلق» در اصل به معنی شکافتن چیزی و جدا کردن بعضی از بعضی دیگر است. هر چند خود راکت‎های فلق سلاح‌های با سابقه‌ای بوده و چندان جدید محسوب نمی‎شوند اما سامانه راکت‎انداز جدید فلق به بهبود کارایی عملیاتی آنها کمک می‎کند.

راکت فلق-1

راکت‎های فلق پیکربندی مشابه راکت کوتاه‎برد 107 میلیمتری دارند که شامل یک بدنه استوانه‎ای و بدون بالک است. راکت‎های دوربردتر مانند آرش و فجر-3 و 5 برای پایدارسازی علاوه بر دوران بدنه از بالک‎های باز شونده در انتهای بدنه نیز بهره می‎برند اما در راکت‎های فجر-1 و فلق-1 و2 با توجه به برد کم، تنها از دوران بدنه برای پایدارسازی پرتابه در پرواز استفاده می‎شود.

این نکته با توجه به شکل نامتقارن و زاویه‎دار خروجی‎های پیشران فلق-2 بیشتر آشکار می‎گردد.

فلق-2

در جدول زیر داده‎های منتشر شده رسمی توسط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح راجع به انواع اصلی راکت‎های توپخانه‌ای تولید ایران ارائه شده است.

همانطور که در جدول مشاهده می‎شود، راکت‎های فلق در دو کالیبر 240 و 333 میلیمتر ساخته شده‎اند که مشابه کالیبر دو راکت فجر-3 و 5 است. از نظر طول بدنه، برد و سرعت دو نمونه فلق بین نمونه‎های کوتاه‎برد دیگر یعنی فجر-1 و آرش بردکوتاه قرار می‎گیرند اما میزان محموله انفجاری فلق-1 بیشتر از کل وزن آرش بردکوتاه است.

دو نمونه راکت فلق که به بردهای 10 و 10.8 کیلومتر می‎رسند 50 سانتیمتر اختلاف طول دارند که با در نظر گرفتن تغییر قطر آنها اختلاف حجم داخلی پدید آمده، صرف حمل محموله جنگی و پیشران بزرگتر در فلق-2 شده است.

پرتابگرهای سه فروندی فلق-1

هر دو نمونه راکت‎های فلق دارای سرعت مافوق صوت هستند اما بیشترین سرعت فلق-2 با وجود پیشران بزرگ‎تر به دلیل جرم و ابعاد بیشتر در حدود 85% سرعت بیشینه فلق-1 است. پیشران سوخت جامد دوپایه این راکت‎ها به طور متوسط به ترتیب 1.3 و 1.85 ثانیه کار می‎کنند و بیشترین ارتفاع پرواز قابل دستیابی آنها در زوایای شلیک خاص 3500 و 3200 متر است.

شلیک فلق-2؛ پرتابگر سه فروندی مستقر بر کامیون

به طور کلی راکت‎های توپخانه‎ای پرکاربرد ایرانی از برد 8.3 تا 75 کیلومتر را پوشش می‎دهند و نمونه دو مرحله‎ای فجر-5 به برد 180 کیلومتر می‎رسد.

این راکت‎ها در رده‎های برد حدود 20 تا 40 کیلومتر دارای دو نمونه سرجنگی سبک و سنگین هستند و در رده برد 10 کیلومتر با در نظر گرفتن راکت‎های فلق-1و2 خلأ قدرت تخریب بالا پر می‎شود. برای مثال، راکت فلق-2 قدرت تخریبی بین فجر-3 و 5 را در برد کوتاه در اختیار فرماندهان قرار می‎دهند.

به گزارش مشرق، سرجنگی 50 کیلوگرمی فلق-1 و 117 کیلوگرمی فلق-2 می‎توانند به ترتیب شعاع تخریب دستکم 100 متر و 200 متر را برای این دو نمونه راکت ایجاد کنند و در نتیجه برای انهدام محل استقرار دشمن در خطوط مقدم، این راکت‎ها کارایی بالایی دارند. همچنین مانند سایر راکت‎های ایرانی امکان نصب فیوزهای مختلف روی این راکت‎ها وجود دارد.

با توجه به اینکه بخش مهمی از خطای راکت‎ها ناشی از پرتابگر آنها است، ایجاد پرتابگر جدید برای راکت‎های فلق روی خودروی تاکتیکی ممکن است به دلیل کاهش خطاهای ناشی از عملکرد پرتابگر هم باشد ضمن اینکه خودروی تاکتیکی حامل پرتابگرهای فلق-1 و 2 قبلاً برای استقرار تسلیحات دیگری مانند توپ‎های 23 میلیمتری پدافند هوایی نیز مورد استفاده قرار گرفته بود و از قابلیت‎های حرکتی بالایی در زمین‎های ناهموار و مناطق عملیاتی برخوردار است.

پرتابگر جدید و ترکیبی راکت‎های فلق 1 و 2 مستقر بر خودروی راهکنشی

پرتابگرهای قبلی این راکت‎ها قابلیت چرخش در دو زاویه برای اجرای هدفگیری را داشتند اما از محدوده‎های حرکتی پرتابگر جدید روی خودروی تاکتیکی اطلاعی در دست نیست.

علاوه بر تحرک مناسبی که پرتابگر جدید برای راکت‎های فلق ایجاد کرده بر خلاف قبل که تنها 3 فروند از یک نوع راکت روی یک وسیله نقلیه نصب می‎شد در پرتابگر جدید، دو فروند از هر دو نوع راکت فلق به کار گرفته شده است. این امر می‎تواند به افزایش انعطاف‎پذیری عملیاتی متناسب با شرایط نبرد کمک نماید زیرا به تناسب ارزش هدف می‎توان هر یک از دو نوع راکت را به کار گرفت.

به علاوه با استفاده از خودروی راهکنشی (تاکتیکی) امکان انتقال هوایی پرتابگر توسط هواپیماهای ترابری و بالگرد سنگین بیشتر شده و نیز امکان استقرار پرتابگر در نزدیک‎ترین نقاط به خطوط دشمن و حتی تا حد توان، نفوذ به داخل محدوده آن برای پوشش دادن مناطق مد نظر نیز بالاتر است. به علاوه تحرک بالای پرتابگر به حفاظت از آن در برابر واکنش متقابل دشمن نیز کمک می‎نماید.

راکت‎های فلق با توجه به قدرت تخریب بسیار بالای خود -در مقایسه با فجر-1 و آرش کوتاه‎برد- از گذشته در کاربردهای دریایی نیز مورد توجه بوده‎اند. پرتابگر 8 فروندی راکت‎های فلق-1 نمونه‎ای از سامانه پرتاب دریایی این راکت است. اما به نظر می‎رسد دیگر کاربرد دریایی این راکت‎های قدرتمند در شناور بی‎سرنشین «یا مهدی» باشد.

شناور بدون سرنشین یا مهدی و محفظه پرتاب راکت در جلوی آن

به گزارش مشرق، همانطور که در تصویر بالا دیده می‎شود پرتابگرهای سه فروندی این قایق تندرو با راکت‎های فلق-1 یا 2 قابل تطبیق است. با توجه به استحکام شناورهای دریایی بزرگ و ناوهای دشمن، این راکت‎ها با قدرت تخریب بالای خود می‎توانند تأثیر بالاتری نسبت به راکت‎های فجر-1 داشته باشند زیرا میزان سرجنگی فلق-1 حدوداً 6.33 برابر و سرجنگی فلق-2 تقریباً 14.8 برابر فجر-1 است.

به دلیل ابعاد و وزن بالا، راکت‌های فلق به تعداد محدود روی این شناور نصب می‎شوند و تنها در اسکله قابل بارگذاری در پرتابگر هستند. همچنین وجود تعداد 3 راکت روی شناور یا مهدی در مقایسه با پرتابگرهای معمول 11 فروندی فجر-1 ایجاب می‌کند تا برای افزایش احتمال اصابت، قایق تا حد امکان به شناور دشمن نزدیک شود که احتمالاً به دلیل مخاطرات این روش، شناور یا مهدی به صورت بدون سرنشین و کنترل از راه دور مورد استفاده قرار می‌گیرد.

خانواده گسترده راکت‎های سطح به سطح ایرانی در گونه‎های مختلف با برد، قدرت تخریب و پرتابگرهای متنوع به طور مؤثری برای ایجاد حجم آتش بالا در اختیار یگان‎های عملیاتی قرار دارند و جنگ‎های گذشته از سال‎های دفاع مقدس تا مقابله با گروهگ پژاک توسط نیروی زمینی سپاه و ایستادگی در برابر تجاوزهای رژیم صهیونیستی در لبنان و غزه و درگیری‌های پس از آن در منطقه گویای تأثیر این راکت‌ها در صورت به کار رفتن در طرح نبرد مناسب است. منبع: مشرق نیوز

برچسب‌ها: ایران ابرقدرت موشک دستاورد جدید

موشک شفق

سه شنبه 93/3/27 ساعت 8:24 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

رونمایی از موشک شفق؛ نیش جدید کبراهای ایرانی

شفق، موشکی هوشمند است که با استفاده از جستجوگر IIR روی هدف خود قفل می‌کند و با برد 8 تا 10 کیلومتر، سرعت آن 2 تا 2.7 ماخ است. این موشک 60 کیلوگرمی توانایی نفوذ 1 تا 1.5 متر در انواع زره تانک و شناور را دارد و دقت اصابت آن 30 سانتیمتر مربع در فاصله 10 کیلومتر است.

گروه دفاع و امنیت مشرق - افزایش توان عملیاتی بالگردهای رزمی همواره مورد توجه نیروهای مسلح کشورمان بوده است. این امر با رشد و توسعه صنعت دفاعی ایران خصوصاً در زمینه سامانه‌های شناسایی و تسلیحات موشکی ارزش بیشتری نیز یافته است به طوری که شاهد به کار گیری انواع سامانه‌های الکترواپتیکی پایدار شده، سامانه‌های هشدار دهنده و فریب دهنده و سلاح‌های جدید روی بالگردهای مختلف کشور در قالب پروژه‌های مختلفی بوده‌ایم.

در این گزارش به معرفی دو نمونه از جدیدترین تغییرات در تنوع تسلیحاتی بالگردهای کشور می‌پردازیم.

تجهیز بالگرد کبرا به موشک هوا به سطح جدید

بالگرد «AH-1 کبرا» که می‌توان آن را یکی از مشهورترین بالگردهای رزمی جهان دانست از تأثیرگذارترین ادوات رزمی در دوران 8 ساله جنگ تحمیلی عراق علیه ایران نیز بوده است.

این واقعیت سبب شد تا علاوه بر تلاش برای بازسازی تمامی کبراهای هواپیمایی نیروی زمینی (هوانیروز) ارتش جمهوری اسلامی ایران که از نمونه AH-1J هستند پروژه‌هایی نیز برای تولید و بهینه‌سازی این بالگرد در صنعت دفاعی کشور اجرا شود. بالگردهای 2091، تیزتک و توفان نمونه‌هایی از این پروژه‌ها هستند.

به طور کلی، توپ سه لوله 20 میلیمتری چرخان، پرتابگرهای 7 و 19 فروندی راکت‌های 70 میلیمتری (2.75 اینچی) هایدرا و موشک ضد زره هدایت سیمی تاو مجموعه سلاح‌های این بالگرد را تشکیل می‌دادند. اما افزایش قابلیت‌های عملیاتی این بالگرد مؤثر، ریشه در دوران جنگ تحمیلی دارد که بارزترین نمونه آن را می‌توان به کار گیری موشک هوا به سطح هدایت اپتیکی «AGM-65 ماوریک» توسط این بالگرد دانست.

پرواز بالگرد کبرا مجهز به موشک ماوریک در دوران جنگ تحمیلی

این موشک که بر روی جنگنده بمب‌افکن‌های «F-4E فانتوم» نیروی هوایی ارتش (نهاجا) برای نبردهای دریایی و برخی مأموریت‌های زمینی استفاده می‌شد برای اولین بار در جهان روی کبراهای هوانیروز نصب شده و پس از آزمایش در عملیات‌های مختلفی از آن استفاده شد. به عنوان مثال در عملیات فتح المبین، 11 فروند موشک ماوریک توسط کبراها شلیک شد که عملکرد مطلوبی را نیز ثبت نمود.

لازم به ذکر است که آمریکایی‌ها نیز در 1990 آزمایش‌هایی برای شلیک ماوریک از سوپرکبراهای خود ترتیب دادند.

پس از جنگ تحمیلی یکی از بهسازی‌های اجرا شده روی این بالگرد، افزودن به تنوع تسلیحات قابل حمل آن بود. استفاده از موشک‌های ضد زره ایرانی توفان-2 و سایر نمونه‌های توسعه یافته آن، تلاش‌هایی برای به کار گیری موشک‌های دوش‌پرتاب سطح به هوا به عنوان سلاح هوا به هوا و نیز موشک هوا به هوای بردکوتاه «AIM-9 سایدویندر» از جمله بهسازی‌های تسلیحاتی روی این بالگرد بوده‌اند.

هر چند اطلاعی از عملیاتی شدن این دو نوع موشک روی کبرا در ایران منتشر نشده اما از تجهیز این بالگرد به سایدویندر دستکم دو تصویر توسط ارتش منتشر شده که نحوه نصب موشک و میزان فضای باقی مانده برای سایر تسلیحات در آن مشخص است.

موشک سایدویندر زیر بال کبرای هوانیروز

موشک سایدویندر هم به عنوان موشک هوا به هوا و هم در نقش ضد رادار در گونه «AGM-122 سایدآرم» روی کبراهای آمریکایی آزمایش و استفاده شده است. سوپرکبراهای سپاه تفنگداران نیروی دریایی آمریکا علاوه بر اینکه به واسطه بهسازی‌های مختلف توان حمل بار بیشتری دارند، با برخورداری از بال‌های بزرگتر، فضای بیشتری نیز برای حمل تسلیحات بیشتر دارند؛ نکته‌ای که اگر در کبراهای ایرانی نیز لحاظ شود امکان حمل تسلیحات بیشتر (با توجه به میزان وزن محموله قابل حمل توسط این بالگرد) فراهم خواهد شد.

موشک سایدویندر روی بالگرد AH-1Z در جایگاه سر بال

موشک ضد رادار سایدآرم زیر بال کبرا

به گزارش مشرق، در ادامه روند افزایش تنوع تسلیحاتی کبرا در ایران در جریان تحویل 20 فروند بالگرد بازسازی و تعمیر شده توسط شرکت پشتیبانی و نوسازی بالگردهای ایران موشکی جدید به نام شفق بر روی یک بالگرد کبرا نمایش داده شد که در قالب پروژه افتخار-1 به ثمر رسیده است.

شفق، موشکی هوشمند است که با استفاده از جستجوگر IIR روی هدف خود قفل می‌کند و با برد 8 تا 10 کیلومتر، سرعت آن 2 تا 2.7 ماخ است. بنا بر اطلاعات منتشر شده این موشک 60 کیلوگرمی توانایی نفوذ 1 تا 1.5 متر در انواع زره تانک و شناور را داشته و دقت اصابت آن 30 سانتیمتر مربع در فاصله 10 کیلومتر است.

موشک شفق نصب شده روی کبرای هوانیروز

از مهمترین مزیت‌های این موشک سهولت در به کار گیری و عدم نیاز به ایستایی بالگرد در مقابل هدف بوده که نشان دهنده قرار گیری آن در رده موشک‌های شلیک کن و فراموش کن است.

با توجه به اینکه هنوز پیرامون برخی از موشک‌های جدید کشور اطلاعات کافی منتشر نشده به نظر می‌رسد شفق یکی از اولین موشک‌های بومی باشد که از جستجوگر تصویری فروسرخ (IIR) استفاده می‌نماید. این نوع جستجوگر، قابلیت ردگیری اهداف زرهی و شناوری را از تمام زوایا دارد، از مقاومت نسبتاً بالایی نسبت به اخلال(جمینگ) و فریب برخوردار بوده و حساسیت بسیار بهتری در تشخیص اهداف دارد.

همچنین برخلاف جستجوگرهای اپتیکی مرئی که تنها در روز و شرایط آب و هوایی مساعد قابلیت فعالیت دارند جستجوگر تصویری حرارتی در شب و شرایط نامساعد با درصدی کاهش برد توان عملیات دارد.

جدیدترین حسگرهای فروسرخ تصویری قابلیت تشخیص در محدوده‌های متنوع امواج فروسرخ را دارند و در نتیجه به این دلیل و نیز افزایش هوشمندی پردازشگرهای دیجیتال، امکان مقابله با آنها بسیار دشوار شده است.

بسیاری از حسگرهای جدید تصویری فروسرخ در محدوده طول موج متوسط فروسرخ (MWIR) یا بلند فروسرخ (LWIR) کار می‌کنند تا تابش فروسرخ اجسام را به راحتی از نور مرئی تشخیص دهند.

تصویر فروسرخ از یک هدف دریایی در فاصله 4 کیلومتری

از این فناوری در سامانه‌های مختلفی با مأموریت‌های شناسایی، ردگیری اهداف، سامانه‌های کنترل آتش و حسگر موشک‌ها استفاده می‌شود. در موشک‌های بهره‌مند از جستجوگر تصویری فروسرخ، داده‌های تصویری حسگر از طریق خط ارتباط داده به سامانه پرتاب نیز منتقل می‌شود. از این نوع جستجوگر دستکم در یکی از پروژه‌های هدایت‌پذیر کردن راکت هایدرا-70 (LOGIR) در دنیا نیز استفاده شده و موشک شفق و تجارب حاصل از آن می‌تواند مقدمه‌ای برای هدایت‌پذیر نمودن این راکت‌های پرکاربرد در ایران نیز باشد.

با استفاده از یک پایگاه اطلاعات ذخیره شده در موشک می‌توان با بهره‌گیری از توانمندی‌های تحلیل تصویر، هوشمندی بالایی برای موشک در انتخاب اهداف و تغییر آنها به صورت خودکار (در صورت الزام در شرایط نبرد) هم فراهم نمود.

میزان تشخیص اهداف با تصاویر قابل تهیه با جستجوگر IIR

لازم به ذکر است سامانه هدایت بر اساس تصویر فروسرخ یکی از انواع روش‌های مورد استفاده در نسل سوم هدایت در موشک‌های ضد زره یعنی هدایت به سبک «شلیک کن-فراموش کن» هستند. هلفایر (مدل L) با هدایت راداری موج میلیمتری، جاولین با هدایت تصویری فروسرخ از جمله موشک‌های نسل سومی هستند که عملکرد شلیک کن-فراموش کن داشته و البته از جستجوگرهای مختلفی استفاده می‌نمایند.

در نسل اول هدایت موشک‌های ضد زره مانند مالیوتکا از روش «فرمان به خط دید دستی»، غیرخودکار یا MCLOS (Manual Command to Line-Of-Sight) و در نسل دوم هدایت از روش «فرمان به خط دید نیمه خودکار» یا SACLOS (Semi-Automatic Command to Line-Of-Sight) استفاده می‌شود که موشک‌های تاو، میلان و حتی کورنت در این دسته قرار می گیرند.

به گزارش مشرق، با روش "شلیک کن-فراموش کن" بالگرد از ردگیری هدف (و موشک) تا لحظه اصابت موشک بی‌نیاز شده که برای بقاپذیری آن در میدان نبرد بسیار مفید است. همچنین امکان درگیری با تعداد هدف بیشتری در بازه زمانی یکسان در مقایسه با استفاده از موشک‌های نسل دوم فراهم می‌شود.

کاملاً پیدا است که شفق بر پایه موشک «شهاب ثاقب» ساخته شده و این موشک نیز بر پایه کروتال‌های غنیمتی از عراق یا اف-ام-80های خریداری شده از چین تولید گردیده. شهاب ثاقب موشکی با جرم حدوداً 84 کیلوگرم با 13.5 کیلوگرم سرجنگی ترکشی است که به واسطه پیشران سوخت جامد خود به بیشینه سرعت 740 متر بر ثانیه می‌رسد. برد این موشک در حالت سطح به هوا به 8.8 تا 11 کیلومتر در برابر اهداف مختلف می‌رسد.

موشک سطح به هوای شهاب ثاقب

شفق برای اولین بار در بازدید رئیس جمهور از وزارت دفاع مشاهده شد. این موشک در حالی در جایگاه زیر بدنه پهپاد رزمی کرار نصب شده بود که پوشش فلزی با دماغه پهن (Blunt) بخش جلویی آن را شکل داده و نوع حسگر آن قابل تشخیص نبود. اما موشک نمایش داده شده زیر بال بالگرد کبرا دارای یک پوشش شفاف در بخش جلویی خود است که بخش فلزی را در بر گرفته.

در خود این بخش فلزی نیز تغییراتی نسبت به قبل مشاهده می‌شود از جمله تفاوت شکل آن در ناحیه نزدیک به محل اتصال به بدنه موشک نسبت به نمونه دیده شده به همراه کرار و نیز ایجاد فضایی دریچه مانند، برای قرار گیری حسگر IIR در بخش جلویی آن. متأسفانه اطلاعاتی در باره پیکربندی نهایی موشک شفق منتشر نشده است.

موشک شفق در بازدید رییس جمهور از وزارت دفاع (تصویر بالا) و در مراسم تحویل بالگردها (تصویر پائین)

یکی دیگر از ابهامات فعلی پیرامون این موشک که از مقایسه آن با شهاب ثاقب به راحتی قابل تشخیص است حذف شدن بالک‌های کنترلی موجود در دماغه شهاب ثاقب در شفق است.

شهاب ثاقب موشکی کانارد-کنترل است در حالی که با حذف این بخش در شفق و عدم مشاهده عملگرهای آیرودینامیکی در آن، نحوه کنترل این موشک برای تصحیح مسیر نامشخص است. امکان استفاده از کنترل بردار رانش (TVC) به دلیل زمان کوتاه سوزش موتور سوخت جامد این موشک و مدت زمان پرواز بیش از 10 ثانیه‌ای آن (در صورت یکسان بودن مشخصات پیشران شفق با شهاب ثاقب) نیز منتفی به نظر می‌رسد.

با توجه به تفاوت شکل دماغه شفق با شهاب ثاقب کاهش سرعت بیشینه آن به میزان اعلام شده 2 برابر سرعت صوت منطقی خواهد بود. شهاب ثاقب با برخورداری از شعاع دماغه بسیار کم که عملکرد آیرودینامیکی نزدیک به دماغه‌های نوک تیز دارد برای تولید کمترین میزان پسا طراحی شده اما دماغه پهن شفق که ناشی از فضای لازم و شکل حسگر تصویری فروسرخ است پسای بیشتری تولید می‌نماید.

بنا بر این با وجود کاهش وزنی حدود 28.5 درصدی شفق نسبت به شهاب ثاقب کاهش سرعت بیشینه آن به 2 ماخ قابل توجیه است. بیشترین سرعت 2.7 ماخ موشک شفق نیز می‌تواند مربوط به حالت شلیک آن از بیشترین ارتفاع و سرعت ممکن مثلاً با شلیک آن از پهپاد کرار باشد.

نکته مهم دیگر در مورد موشک شفق نوع و میزان سرجنگی آن است. سرجنگی ترکشی 14 کیلوگرمی شهاب ثاقب که با فرمان فیوز مادون قرمز عمل می‌کند برای انهدام اهداف هوایی طراحی شده اما با توجه به مأموریت متفاوت شفق که نفوذ در زره خودروهای زرهی مانند تانک و شناورها است نیاز به سرجنگی مخصوص و فیوز مناسب مانند خرج گود و فیوز تأخیری است.

به گزارش مشرق، یکی از موارد مهم در پرونده موشک شفق به کار گیری آن روی پهپاد موتور جت و رزمی کرار است.

این موشک با استفاده از یک ریل پرتاب متفاوت با نمونه مورد استفاده در بالگرد کبرا در جایگاه زیر بدنه کرار نصب شده. کرار که قابلیت دستیابی به بیشینه سرعت بالاتر از 900 کیلومتر بر ساعت را دارد توانایی حمل تعداد بیشتری از این موشک 60 کیلوگرمی را داشته که در مأموریت‌های رزمی ضد شناور و ضد اهداف محافظت شده می‌تواند بسیار مفید باشد. بالگرد کبرا هم از نظر وزنی امکان حمل تعداد بیشتر از 2 فروند فعلی از این موشک را دارد.

موشک شفق زیر بدنه پهپاد کرار

موشک شفق زیر بال بالگرد کبرا

برد 8 تا 10 کیلومتری شفق امنیت بالایی برای هواگرد حامل آن در مقابل سامانه‌های پدافند هوایی توپخانه‌ای، موشک‌های دوش‌پرتاب و برخی از موشک‌های سطح به هوای بردکوتاه ایجاد می‌نماید. سرعت بالای این موشک نیز مدت زمان پرواز آن را با توجه به بیشینه برد در حد مناسبی نگاه می‌دارد.

صرف نظر از وضعیت تولید شفق سلاح‌های موشکی دیگری نیز در بین تولیدات داخلی وجود دارند که قابلیت به کار گیری در بالگرد کبرا را دارند. موشک‌های کوتاه بردی مانند کوثر با جرم 120 کیلوگرم (که حدود 30 کیلوگرم آن مربوط به سرجنگی است) و برد 25 کیلومتر و نیز موشک ظفر از جمله این سلاح‌ها هستند. امروزه گونه دریایی بالگرد شاهد285 هم به موشک کوثر مجهز است که البته برای هدفیابی اولیه یک رادار کوتاه برد نیز روی این بالگرد نصب شده است.

موشک کوثر نصب شده روی بالگرد شاهد285

لازم به ذکر است موشک کوثر در انواع مختلف خود از جستجوگرهای متنوعی شامل راداری و اپتیکی بهره می‌برد که به کار گیری گونه اپتیکی آن (در صورت عملیاتی بودن) نیاز به استفاده از تجهیزات کمتری در بالگرد کبرا دارد. به علاوه با توجه به سوابق استفاده از موشک‌های ضد رادار روی بالگرد در آمریکا و گسترش بسیار زیاد سامانه‌های پدافند هوایی کوتاه برد در سالیان اخیر به کار گیری یک موشک ضد رادار کوتاه برد روی بالگرد کبرا نیز می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.

در جریان تحویل 20 فروند بالگرد بازسازی و تعمیر شده به نیروهای مسلح یک فروند بالگرد AB-212 متعلق به هوادریای نیروی دریایی ارتش نیز مشاهده شد که تحت پروژه‌ای به نام شاهین به یک قبضه تیربار تک لوله 12.7 میلیمتری دشکا و یک پرتابگر 7 فروندی راکت‌های هایدرا مجهز شده است.

پیش از این نیز تصویری از یک فروند بالگرد 214 هوانیروز مجهز به همین ترکیب سلاح دیده شده بود اما با توجه به سابقه حمل سلاح موشکی توسط بالگرد سبک وزن 212 این تغییر ترکیب تسلیحاتی مهم به نظر می‌رسد.

تیربار نصب شده روی بالگرد 212 هوادریا در پروژه شاهین

پرتابگر 7 فروندی راکت و قبضه تیربار در بالگرد 214

بالگردهای 212 هوادریا از زمان تحویل (پیش از انقلاب اسلامی) به موشک‌های هوا به سطح AS-12 مجهز بودند که برای پشتیبانی از عملیات‌های آبی خاکی کاربرد کمتری دارد. در مقابل، تیربار و راکت سلاح‌هایی هستند که برای پشتیبانی سبک و ایجاد حجم آتش محدود در عملیات انتقال هوایی نیروهای تکاوری بسیار مناسب هستند.

شلیک موشک AS-12 از بالگرد 212 هوادریا

این ترکیب سلاح یعنی راکت و تیربار در پیشرفته‌ترین گونه بالگرد 212 یعنی UH-1Y در سپاه تفنگداران دریایی آمریکا نیز دیده می‌شود. در این بالگرد انواع پرتابگرهای 7 و 19 فروندی راکت هایدرا به علاوه تیربارهای تک لوله 12.7 میلیمتری و تیربار چرخان (گتلینگ) 6 لول 7.62 میلیمتری (در نمونه UH-1N) قابل به کار گیری است که با یک سامانه الکترواپتیکی پایدار شده نصب شده در دماغه بالگرد نیز برای شناسایی و هدفیابی اولیه پشتیبانی می‌شوند.

شلیک از راکت انداز 19 فروندی توسط بالگرد UH-1Y

گتلینگ 7.62 میلیمتری، راکت انداز 7 فروندی در پهلو و سامانه الکترواپتیکی زیر دماغه بالگرد UH-1N

البته برای عملیات‌های تهاجمی سنگین در کنار بالگرد فوق از «AH-1W سوپرکبرا» و نمونه جدیدتر آن، «AH-1Z وایپر» در آمریکا استفاده می‌شود، ترکیب بالگردهای ترابری سبک و بالگرد تخصصی تهاجمی ترکیبی است که جای آن در هوادریای ارتش با توجه به گسترش تعاریف مأموریتی آن خالی به نظر می‌رسد. لازم به ذکر است بالگردهای دریایی میل-171 نیروی دریایی سپاه (ندسا) نیز قابلیت تجهیز به تیربار، راکت‌انداز و موشک‌های ضد کشتی دوربرد نور و قادر را برای شرکت در عملیات‌های مختلف دارند.

میل-171 ندسا مسلح به تیربار و راکت‌‌انداز

تجهیز بالگردهای 212 هوادریا به تیربار و راکت‌انداز نیز مقدمه خوبی برای ایجاد تنوع تسلیحاتی روی این بالگرد و تجهیز به سلاح‌های دیگر است. در واقع این بالگردها نیز می‌توانند به موشک‌های ضد کشتی کروز مانند کوثر، ظفر و حتی نصر مجهز شوند که اثربخشی آنها هرگز با AS-12 قابل مقایسه نخواهد بود. همچنین امکان استفاده از راکت‌اندازهای بزرگتر 19 فروندی و تیربارهای چندلوله چرخان مانند اخگر نیز همانند نمونه آمریکایی در این بالگرد وجود خواهد داشت.

تجهیز بالگردهای مختلف هوادریا به موشک‌های ضد کشتی با توجه به مشاهده عملکرد بالگردهای سوپرفریلون با موشک اگزوست در اختیار عراق در نبردهای ضد کشتی در دوران جنگ تحمیلی برای نداجا بسیار روشن است به طوری که پس از جنگ تحمیلی شاهد اجرای پروژه‌هایی همچون ساخت موشک «فجر دریا» (ترکیبی از موشک سی‌کیلر با جستجوگر تصویری موشک ماوریک) و شلیک آن از بالگردهای دریایی «SH-3D سی‌کینگ» در نداجا بوده‌ایم؛ بالگردی که همچنان از توان بالقوه بالایی برای تجهیز به موشک‌های ضد کشتی جدید ساخت داخل برخوردار است.

بالگرد سی‌کینگ هوادریا مجهز به موشک فجر دریا

به گزارش مشرق، کارایی بالای همین ترکیب سبب شده تا بالگردهای سبک «AB-206 جت رنجر» نیز در نیروی دریایی سپاه به موشک کروز برد کوتاه تا متوسط و 350 کیلوگرمی نصر مجهز شوند. این بالگردها عملاً مانند سکوهای متحرک شلیک موشک عمل کرده و با قابلیت آغاز عملیات خود از هر نقطه، امکان اجرای عملیات مؤثر ضد کشتی را دارند. به علاوه با پرواز این بالگردها در محدوده برد پروازی قابل دستیابی امکان ایجاد اولین خط دفاع موشکی ضد کشتی در فواصل دورتر از ساحل توسط خود نیروهای دریایی ممکن می‌شود؛ عملیاتی که کامل‌ترین شکل آن توسط جنگنده‌های نیروی هوایی اجراء می‌گردد.

همچنین در مأموریت‌های آب‌های دور، ناو رزمی حامل بالگرد به واسطه تجهیز آن به موشک ضد کشتی یا اژدرهای سبک امکان درگیری با دشمن را در مواقع لزوم و به تناسب الزامات راهکنشی (تاکتیکی) خواهد داشت.

بالگرد 206 ندسا مجهز به موشک کروز نصر

روند افزایش توان عملیاتی ناوگان عظیم بالگردی کشور که با ایجاد ترکیبی همگون از سامانه‌های جدید شناسایی و هدفگیری و تسلیحات متنوع، متناسب با مأموریت‌های گوناگون در کنار تلاش شبانه‌روزی برای تعمیر و بازسازی بالگردها پیگیری می‌شود یقیناً در آینده نیز منجر به معرفی دستاوردهای جدید و افتخارآمیز دیگری خواهد بود.

این مجموعه اقدامات به علاوه پروژه‌های ملی برای ساخت بالگردهای مورد نیاز با طراحی بومی گویای عزم راسخ متخصصان صنعت دفاعی کشور در ارتش، سپاه و وزارت دفاع برای آمادگی کامل نیروهای مسلح برای دفاع همه جانبه از انقلاب و سرزمینمان ایران است. منبع: مشرق نیوز

برچسب‌ها: ایران ابرقدرت موشک دستاورد جدید

سه کابوس ایرانی

یکشنبه 93/3/4 ساعت 8:6 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

آشنایی با سه کابوس ایرانی پرنده‌های دشمن +فیلم و تصاویر

سه سامانه جدید پدافند هوایی "رعد2" ، "طبس" و "سوم خرداد" که روز گذشته و در جریان بازدید رهبر معظم انقلاب از نمایشگاه دستاوردهای نیروی هوافضای سپاه رونمایی شد، توانمندی تازه ای را برای یگان های پدافند هوایی کشور به وجود آورده و لایه جدیدی از دفاع هوایی را برای کشور به ارمغان خواهند آورد.

گروه دفاع و امنیت مشرق - روز گذشته و در جریان بازدید رهبر معظم انقلاب از نمایشگاه دستاوردهای نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از دستاوردهای متعددی رونمایی شد. بخشی از دستاوردهای رونمایی شده مربوط به سامانه های پدافندی بود. سامانه های پدافندی "رعد2" ، "طبس" و "سوم خرداد" از جمله این سامانه ها بودند.

در نگاه اول مشخص می شود که این سامانه ها شباهت خاصی به سامانه موشکی رعد دارند که پیش از این رونمایی شده بود. البته در این میان تغییرات خاصی دیده می شود که به آن می پردازیم.

سامانه رعد رونمایی شده در رژه 31 شهریور سال 1391 ، از موشکهایی با نام طائر 2 بهره می برند. بر اساس اعلام مسئولین برد این سامانه 50 کیلومتر بوده و می تواند با اهدافی تا ارتفاع 22.8 کیلومتر درگیر شود. در عین حال مشخص بود که راداری بر روی پرتابگر این سامانه نصب نشده است و اطلاعات مورد نظر آن از طریق رادار که در محل دیگری مستقر است به آن می رسد.

آشنایی با 3 کابوس تازه ایرانی پرنده های دشمن+عکس

سامانه رعد

سامانه رعد 2 در حقیقت مدل ارتقاء یافته سامانه رعد 1 است. بر اساس اطلاعات موجود در سامانه رعد 2 از سامانه های اپتیکی به منظور انجام عملیات شناسایی نیز استفاده می شود. اهمیت مسئله در اینجا نهفته است که در صورتی که به هر دلیل سامانه های راداری "رعد 2" از کار بیفتند این سامانه می تواند با کمک سامانه های رهگیری و هدف الکترواپتیکال خود تا فاصله 80 کیلومتری خود را جستجو کرده و به شناسایی و کشف اهداف مورد نظر بپردازد.

سامانه رعد 2 با فلش مشخص شده است

کیفیت و توانایی سامانه های الکترواپتیکال ساخت ایران در جریان شکار پهپاد RQ-170 به نمایش درآمد که در طی آن این سامانه ها موفق به شناسایی و رهگیری این پهپاد آمریکایی شده بودند.

همچنین سامانه مورد نظر بر روی یک دستگاه کامیون نصب شده و این امر نشان از بالا بودن انعطاف پذیری این سامانه و قابلیت نصب آن بر روی انواع خودروهای گوناگون دارد.

اما دو سامانه معرفی شده دیگر از تفاوتهای بیشتری نسبت به "رعد2" برخوردار هستند. بر روی هر دو سامانه "طبس" و "سوم خرداد" دو سامانه راداری مستقل دیده می شود. رادار به کار رفته بر روی سامانه "طبس" از لحاظ ظاهری تا حدودی به سامانه بوک روسی شبیه است و البته اطلاعات خاصی در مورد کارایی "طبس" ایرانی توسط مسئولین منتشر نشد. البته پیش از این مشرق در مقاله مربوط به سامانه "رعد" به برخی از تفاوتهای میان بوک با سیستم های ایرانی پرداخته بود.

سامانه "طبس"

آشنایی با 3 کابوس تازه ایرانی پرنده های دشمن+عکس

سامانه روسی بوک

اما سامانه "سوم خرداد" از یک رادار با ظاهری شبیه به یک صفحه تخت و به نوعی مثل رادارهای آرایه فازی بهره می برد که خود یک نکته بسیار مهم محسوب می شود. این رادارها توان اسکن بسیار سریع تر فضای اطراف خود را داشته و در برابر جنگ الکترونیک دشمن از توانایی مقاومت بسیار بالاتری برخوردار است. بر اساس اعلام مسئولین این سامانه تماما مستقل می باشد. این بدین معناست که کلیه امور یعنی شناسایی، رهگیری، تعقیب و درگیری با هدف مورد نظر از روی همین یک سامانه انجام می شود که خود به کاهش حجم یگان ها و نفرات کمک کرده و در عوض تحرک و در نتیجه بقاء پذیری آنها را افزایش خواهد داد.

سامانه پدافند هوایی "سوم خرداد"

این سامانه می تواند همزمان 4 هدف را رهگیری و 8 موشک را شلیک کنید. به نظر تاکتیک مورد نظر فرماندهان ایرانی برای استفاده از این سامانه به دلیل تحرک بالا و تجمیع تمام سامانه ها بر روی یک شاسی در راستای بحث " شلیک کن – فرار کن " است. در این تاکتیک که به نوعی برای استراتژی نبرد ناهمطراز ایده آل می نماید دسته های چندتایی از این سامانه در نقاط مختلف مستقر شده و اهداف پرنده را غافلگیر می کنند. به نظر می رسد که طراحان این موشک برای هر هدف هوایی 2 موشک در نظر گرفته اند که شانس برخورد را افزایش دهد.

البته یک نکته را هم باید یادآور شد و این هم این که سامانه "سوم خرداد" همزمان با سامانه رعد تست شده بود و در همزمان نیز تصاویری از شلیک موفق آن پخش شد. در حقیقت ما در روز گذشته شاهد رونمایی رسمی از این سامانه در مقابل فرماندهی کل قوا بودیم.

تست سامانه "سوم خرداد" با موشکهای طائر 2

اما نکته بعدی در مورد موشکهای به کار رفته در این سامانه است. همان گونه که دیده می شود در این سامانه از موشکهای طائر 2 ب استفاده شده است. با نگاهی به تصاویر مربوط به سامانه رعد و موشکهای به کار رفته بر روی آن به راحتی می توان تشخیص داد که موشکهای طائر 2 نسبت به نمونه به کار رفته در "رعد" بزرگتر هستند.

موشک های طائر 2 ب

در هنگام بازدید رهبر انقلاب از سامانه "سوم خرداد" اعلام شد که این سامانه توانایی درگیری با اهدافی در فاصله 50 کیلومتر و ارتفاع 25 کیلومتر را دارد. این افزایش بیش از 2 کیلومتری در برد می تواند یکی از دلایل افزایش قطر موشک دانست. البته می توان استفاده از سرجنگی سنگین تر و همچنین رادار بزرگتر برای این موشک را نیز از دلایل این افزایش اندازه برشمرد.

اما نکته بسیار مهم که توسط یکی از مسئولین به رهبر انقلاب اعلام شد مربوط به برنامه های آینده سپاه برای این سامانه است. در هنگام بازدید فرماندهی کل قوا از این سامانه اعلام شد که سامانه مورد نظر از نظر کارایی کلی شبیه به اس 300 است اما برد کمتری نسبت به آن دارد که در آینده برنامه ای برای افزایش برد سامانه مورد نظر به 100 الی 200 کیلومتر داریم.

باید این نکته را مد نظر داشت که امروزه عمده تهدیدات هوایی در حوزه تهدیدات ارتفاع پایین و متوسط حضور دارند و سرمایه گذاری گسترده ایران در بخش سامانه های دفاع هوایی در ارتفاع پست و متوسط نشان از درک صحیح فرماندهان از تهدیدات در فضای موجود دارد.

صد البته با توجه به اخبار مرتبط به سامانه برد بلند باور 373 و همچنین افزایش برد موشکهای سامانه "سوم خرداد" می توان این امید را داشت که در آینده نزدیک جمهوری اسلامی ایران به طور کامل و در تمامی ارتفاع های مورد نظر دارای یک سامانه پدافند هوایی نیرومند و بومی که متکی به توان داخلی است باشد. منبع:مشرق نیوز

برچسب‌ها: پدافند هوایی موشک

آزمایش سامانه راداری

سه شنبه 93/2/30 ساعت 5:54 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

طی رزمایش پدافندی مصباح‌الهدی در خلیج‌فارس صورت گرفت

آزمایش عملیاتی سامانه‌های راداری، موشکی و توپخانه‌ای مواجهه با تهاجم هرگونه شیءپرنده

سامانه‌های راداری، موشکی، توپخانه‌ای، الکترونیکی در مواجهه با تهاجم هرگونه شیءپرنده، در رزمایش یک روزه پدافندی مصباح الهدی در خلیخ‌فارس مورد آزمایش عملیاتی قرار گرفت.

به گزارشبه گزارش حوزه دفاعی امنیتی باشگاه خبرنگاران به نقل روابط عمومی قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء(ص)؛ رزمایش یک روزه پدافندی مصباح الهدی در منطقه پدافند هوایی خلیج‌فارس برگزار شد.

در این رزمایش سامانه‌های راداری، موشکی، توپخانه‌ای، الکترونیکی در مواجهه با تهاجم هرگونه شیءپرنده، مورد آزمایش عملیاتی قرار گرفت و اقدام تاکتیکی مناسب بر علیه هواپیما‌های بدون سرنشین به مورد اجرا گذاشته شد.

گفتنی است؛ در ادامه این رزمایش طرح‌های پدافند غیر عامل از جمله عملیات ش.م.ه امداد و نجات، اطفاء حریق، و طرح گسترش توسط یگان‌های پدافندی تمرین شد.

منبع: باشگاه خبرنگاران

برچسب‌ها: موشک ایران ابرقدرت پدافند هوایی

ناشناخته ترین سامانه شکار ایرانی

یکشنبه 93/2/28 ساعت 9:29 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

«علم الهدی» ناشناخته‌ترین سامانه شکار جنگنده‌های رادارگریز +عکس

سبک طراحی رادار اصلی این سامانه شباهت ‎های معناداری به یکی از معروف‎ترین رادارهای پیشرفته دنیا در زمینه شناسایی اهداف پنهانکار یعنی رادار نبو دارد. رادار علم الهدی یک رادار آرایه فازی کنترل آتش در باند VHF است که اولین رادار کنترل آتش در این باند محسوب می‎شود.

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، امروزه تکیه دشمن در نبرد هوایی به هواپیماهای پنهانکار از لحاظ راداری شامل جنگنده، ضربتی و بمب‎افکن سرنشین‎دار به طور محسوسی قابل مشاهده است و بدون سرنشین‎ها نیز مأموریت‎های شناسایی و جاسوسی را به صورت گسترده و عملیات‎های تهاجمی را نیز به میزان قابل توجهی به انجام می‎رسانند. در سال‎های آینده نقش پهپادهای رزمی بیش از پیش خواهد شد و هواپیماهای پنهانکار سرنشین‎دار نیز به طور گسترده در مأموریت‎های تهاجم زمینی وارد عمل می‎شوند.

بنا بر این لازم است علاوه بر کاربرد سامانه‎های فعلی و افزایش توانمندی آنها سامانه‎هایی نیز با قابلیت برجسته در نقش مقابله با تهدیدات هوایی پنهانکار توسعه یابند.

سامانه پدافند هوایی «علم الهدی» با بهره‎گیری از یک رادار دوربرد در باند VHF (که توانمندی این طیف فرکانسی در کشف و شناسایی اهداف دارای سطح مقطع راداری بسیار کم اثبات شده است) به علاوه اجزائی از سامانه‎های پدافند هوایی رعد و سوم خرداد، جدیدترین سلاح مقابله کشورمان با نقاط اتکای دشمن یعنی هواگردهای پنهانکار راداری را شکل داده است.

رادار علم الهدی در حالت باز و جمع‎شده روی کامیون

سبک طراحی رادار اصلی این سامانه شباهت‎های معناداری به یکی از معروف‎ترین رادارهای پیشرفته دنیا در زمینه شناسایی اهداف پنهانکار یعنی رادار نبو (Nebo) و در واقع مدل یو ئی (UE) آن دارد. رادار علم الهدی یک رادار آرایه فازی کنترل آتش در باند VHF است که اولین رادار کنترل آتش در این باند محسوب می‎شود.

رادارهای کنترل آتش برای تعیین دقیق موقعیت هدف در آسمان نیازمند دقت و قابلیت تفکیک بالا هستند از این رو با توجه به خطای ذاتی چند ده تا چند صد متری رادارهای باند VHF/HF در تعیین موقعیت در مجموعه‎های پدافند هوایی از این رادارها تنها برای شناسایی اولیه استفاده شده و کار کنترل آتش به رادارهایی در باندهایی مانند x سپرده می‎شد. از طرفی برد این رادارها در مقابل هواگردهای با سطح مقطع راداری پائین به شدت افت می‎کند.

پیش از این فعالیت‎هایی برای استفاده از رادارهای VHF برای کشف اولیه و انتقال و ترکیب داده‎های آن با رادارهای فرکانس پائین‎تر یا انواع حسگرهای دیگر برای کنترل آتش و ایجاد راهکار عملی برای مقابله با اهداف پنهانکار در دنیا مشاهده شده بود.

اما بنا بر اطلاعات منتشر شده در نمایشگاه دستاوردهای نیروی هوافضای سپاه، رادار علم الهدی (که رادار اصلی سامانه پدافند هوایی علم الهدی است) کار کشف، ردگیری و هدایت آتش علیه اهداف را بر عهده دارد که با توجه به مشکلات ذاتی باند فرکانسی مورد اشاره در تعیین دقیق موقعیت اهداف، امری بی‎سابقه است. بنا بر این متخصصان کشورمان باید راهی برای غلبه بر این مشکل یافته باشند.

این رادار از دو بخش اصلی افقی و عمودی تشکیل شده است که با وجود طول زیاد برای حمل و نقل قابلیت جمع شدن بر روی یک کفی دو محوره تریلی را داشته و توانمندی‎های جابجایی آن را بهتر و سریع‎تر نموده‎اند. لازم به ذکر است به طور کلی رادارهای آرایه فازی امکان پویش بسیار سریع محیط، پایداری بالا در برابر جنگ الکترونیک و توانایی کشف و ردگیری تعداد بالایی از اهداف را دارند.

بدیهی است همانطور که هدف بعدی سامانه‎های دفاع هوایی موشکی "رعد/سوم خرداد/طبس" رسیدن کامل به سطح توانمندی سامانه‎هایی همچون اس-300 است سایر اجزاء این مجموعه پدافندی نیز باید در داخل کشور توسعه یابد. بنا بر این می‎توان نتیجه گرفت رادار علم الهدی به عنوان نمونه ایرانی یکی از گونه‎های مهم رادار نبو، رادار کاوش به عنوان مشابه داخلی رادار کاستا و رادارهای بشیر و غدیر و علیم نیز که هر یک با ابتکارات و نبوغ مهندسان جوان و متخصصان خط‎شکن ایرانی تفاوت‎هایی با نمونه های مشابه یا همرده خارجی پیدا کرده‎اند شکل‎دهنده مجموعه مدرن و یکپارچه پدافند هوایی کشور هستند.

در حالی که تهیه رادارها و مجموعه‎های پدافند هوایی از خارج کشور که تطابق کامل با نیازهای بومی داشته باشد امروزه بسیار دشوارتر از گذشته شده ساخت داخلی این رادارها و موشک‎های مورد نیاز آنها نه تنها به رفع نیازهای اولیه پدافندی منجر می‎شود بلکه در ادامه مسیر به پوشش افزون‎تر تمام مناطق لازم و به مرور نیز جایگزینی سامانه‎های موجود با محصولات مدرن و بومی خواهد انجامید.

پیرامون موشک موجود روی خودروی پرتابگر سامانه علم الهدی که از نوع طائر-2ب است باید گفت هر چند طول کلی و قطر بدنه در ناحیه پیشران در این موشک ظاهراً بسیار نزدیک یا مشابه نمونه طائر-2آ به نمایش در آمده از سال 91 است اما بر خلاف این نمونه، طائر-2ب از قطر ثابت از انتها تا دماغه موشک برخوردار است.

در نتیجه حجم داخلی این موشک بیشتر از نسل قبلی خواهد بود. با توجه به اینکه این افزایش حجم در بخش‎های میانی تا دماغه رخ داده احتمالاً سهم کمتری از آن نصیب پیشران سوخت جامد موشک خواهد بود و بیشتر این فضای افزوده به سامانه‎های هدایت و کنترل جدید مربوط می‎شود.

موشک طائر-2آ سمت راست و طائر-2ب سمت چپ

به گزارش مشرق، از تصاویر منتشر شده از نمایشگاه اخیر که البته نشان دهنده تمام دستاوردهای ارائه شده به محضر فرماندهی کل قوا نبود چند نمونه سامانه راداری با آنتن مسطح و متحرک با قطر نزدیک به موشک‎های طائر2 دیده می‎شود که نمونه بزرگتر ممکن است سامانه مورد استفاده در طائر2ب باشد که به همراه سامانه‎های پردازشی در فضای بزرگتر این موشک جای می‎گیرد.

این سامانه راداری ظاهراً از نوع رادار فعال است که به استقلال عملکرد موشک از مجموعه پدافند هوایی پس از مراحل اولیه پرتاب منجر شده و خود سامانه را نیز از لزوم حفظ موقعیت و شرایط قفل روی هدف تا رسیدن موشک به آن بی‎نیاز می‎سازد.

سه نمونه از جستجوگرهای راداری موشک در نمایشگاه نیروی هوافضای سپاه

بر اساس مشخصات اعلام شده از سامانه سوم خرداد که کاربر موشک طائر2ب است می‎توان برد موشک جدید را 50 کیلومتر و سقف پروازی آن را 25 کیلومتر برآورد نمود. رسیدن به این ارتفاع پروازی برای انهدام تمام انواع هواپیماهای رزمی فعلی و حتی نمونه‎هایی که در آینده نزدیک به سازمان رزم دشمن افزوده می‎شوند کاملاً کافی بوده و برای درگیر شدن با راکت‎های دوربرد تاکتیکی و برخی رده‎های موشک‎های بالستیک نیز توانمند خواهد بود.

همچنین اعلام توانایی درگیری همزمان سامانه سوم خرداد با 4 هدف و تخصیص و هدایت تا 2 موشک برای هر هدف اولین اعلام رسمی توانمندی کشورمان در رسیدن به قابلیت درگیری همزمان با بیش از 2 هدف است و طبیعتاً در بخش درگیری سامانه علم الهدی نیز قابل دستیابی است.

باید در نظر داشت پردازش سریع و همزمان داده‎های تولید شده توسط رادار بر اساس علائم دریافتی از اهداف، تعیین اهداف خطرناک‎تر، تخصیص موشک به اهداف و هدایت ابتدایی موشک‎ها فعالیت‎هایی است که حتی با فرض برخورداری موشک‎ها از رادار فعال توسط سامانه باید به اجرا درآید و سامانه‎های جدید ایرانی به توان اجرای همزمان همه این فعالیت‎ها برای 4 هدف و 8 موشک رسیده‎اند.

نکته قابل ذکر دیگر این که پرتابگر حامل موشک طائر2ب در سامانه علم الهدی که در نمایشگاه اخیر دیده شد به سامانه ردگیری الکترواپتیکی مجهز بود که نشان از به کار گیری ترکیبی سامانه‎های مختلف شناسایی هدف است.

خودروی حامل موشک طائر2ب در سامانه علم الهدی

همچنین در کنار این خودروی پرتابگر موشکی به نام سدید630 نیز قابل مشاهده بود. بال‎های این موشک مشابهت بالایی با طائر2آ و ب داشته و از نوع کشیده و نصب شده در میانه بدنه است اما بالک‎های کنترلی در انتهای بدنه و شکل دماغه آن تا حدودی متفاوت از موشک‎های طائر2 بود.

طول و قطر بدنه این موشک نیز نزدیک به نمونه‎های طائر2 به نظر رسیده اما نقش و کاربرد این موشک در سامانه علم الهدی مشخص نیست و می‎تواند حامل گونه متفاوتی از حسگرها برای درگیری با اهداف باشد.

موشک سدید630 در زمینه تصاویر قابل مشاهده است

با توجه به برد بالای احتمالی رادار علم الهدی برای کاستن هر چه بیشتر از فرصت واکنش اهداف و با توجه به امکان تجهیز خودروهای پرتابگر موشک های طائر2 به سامانه‎های مستقل ردگیری می‎توان انتظار داشت همانند سامانه مرصاد2، در این سامانه نیز بین پرتابگرها و مجموعه رادار اصلی و بخش فرماندهی و کنترل امکان ایجاد فاصله باشد تا موشک‎ها در اولین فرصت به سمت هدف شلیک شوند و عملاً برد درگیری سامانه افزایش یابد.

اطلاعات منتشر شده از سامانه علم الهدی هر چند بسیار اندک است اما نشان‎دهنده تلاش متخصصان کشور برای ایجاد یک سامانه کارامد در برابر اهداف پنهانکار راداری، مطابق با نیازهای دفاع در برابر تهدیدات امروزی، مبتنی بر ابتکار و تفکر داخلی و دانش پیشرفته است که برای کاهش هزینه و زمان و رسیدن به نتیجه قابل اطمینان از اجزاء سایر سامانه‎های تولید شده پدافندی برای تکمیل حلقه‎های مختلف یک سامانه دفاع هوایی موشکی بهره برده است.

مشرق نیوز

برچسب‌ها: موشک پدافند هوایی

هرمز 1 و هرمز 2

چهارشنبه 93/2/24 ساعت 10:44 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

سردار حاجی‌زاده در گفتگوی ویژه خبری:

تشریح فعالیت موشک ضدرادار «هرمز1» و موشک ضد ناو «هرمز2»

سردار امیرعلی حاجی‌زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه با حضور در برنامه گفتگوی ویژه خبری شبکه دو سیما به تشریح دستاوردهای جدید این نیرو پرداخت.

به گزارش مشرق، سردار امیرعلی حاجی‌زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه با حضور در برنامه گفتگوی ویژه خبری شبکه دو سیما به تشریح دستاوردهای جدید این نیرو پرداخت.

حاجی زاده گفت: با اشاره به اینکه نمی‌توانیم همه توانمندی‌هایمان را رسانه‌ای کنیم، گفت: ما امانتدار مردم هستیم و تنها بخشی از دستاوردهای سپاه در روز گذشته پخش شد.

وی با بیان اینکه اجرای تدابیر رهبر انقلاب را برای خودمان تکلیف الهی می‌دانیم، تصریح کرد: خودکفایی، بومی سازی و قطع وابستگی از بدو پیروزی انقلاب توسط امام(ره) مطرح بود و در زمان رهبر معظم انقلاب نیز این امر ادامه یافت. ایشان غیر از رهبری، فرمانده کل قوا نیز هستند و وقتی مطلبی را می فرمایند ما باید به دنبال آن برویم و این نگاه در همه نیروهای مسلح است و علت موفقیت ما هم همین است.

حاجی زاده اظهار داشت: ما امروز از مرز تحریم‌ها گذشتیم و دشمن در بخش دفاعی نمی تواند کاری با ما بکند.

فرمانده نیروی هوافضای سپاه گفت: وقتی موشک خلیج فارس در سال 90 انجام شد و خدمت آقا گفتیم دقت آن به 30 تا 35 رسیده، ایشان فرمودند کار خوبیست ولی این دقت را برسانید به 10 تا 15 متر. گفتیم چشم و ظرف 6 ماه کار انجام شد. ما باید باور کنیم که می توانیم.

حاجی زاده درخصوص پهپاد RQ170 گفت: این هواپیما برای ما دستاوردهای زیادی در بخش های مختلف داشت و یکی از پروژه های آن مهندسی معکوس بود که برای «رو کم کنی» انجام شد. شاید مدل های دیگر ما برای اجرای ماموریت دست کمی از آن نداشته باشد.

موشک «هرمز1» ضد رادار و «هرمز2» ضد ناو است

وی افزود:‌از آذر سال 90 تا امروز این کار به پایان رسید و فقط تست‌های پروازی مانده است که شاید به خاطر برپایی این نمایشگاه یکی دو ماه به عقب بیفتد. البته مقیاس 15 درصد این پهپاد در هفته‌های قبل پرواز داشته که موفق بوده و این نمونه نیز طی ماه‌های آینده پرواز خواهد کرد.

حاجی‌زاده همچنین با اشاره به نمایش مقیاس یک به یک و 40 درصد پهپاد RQ170 در نمایشگاه گفت: فروندهای دوم و سوم این پهپاد نیز در حال ساخت است.

فرمانده نیروی هوافضای سپاه تأکید کرد: نمایشگاه دستاوردهای نیروی هوافضای سپاه می‌تواند یک الگو باشد. دشمن در سال‌های اخیر بحث سپر موشکی را مطرح کرده و گفته موشک‌های دشمنان‌مان را می‌زنیم اما امروز می‌آیند و به ما می‌گویند بیایید در خصوص موشک‌های بالستیک مذاکره کنیم. آنها اگر می‌توانستند ما را محدود کنند که مذاکره نمی‌کردند.

وی خاطرنشان کرد: ما در ابعاد نظامی و تسلیحاتی از مرز تحریم گذشته‌ایم و دیگر آنها نمی‌توانند ما را محدود کنند این دیگر از کنترل آنها خارج شده است این اتفاق باید در عرصه‌های دیگر هم بیفتد و تحریم‌ها بی‌خاصیت شود.

حاجی‌زاده با اشاره به رادارهای نمایش داده شده در روز گذشته اظهار داشت: نمونه رادارهایی که مشاهده شد را ما فقط دیده بودیم و خارجی‌ها آن را به ما ندادند و ما فقط یک تصویر و بازدید داشتیم اما به کمک متخصصان‌مان توانستیم آنها را تولید و عملیاتی کنیم.

فرمانده نیروی هوافضای سپاه تصریح کرد: ما موشک‌های زمین به زمین نقطه‌زن را به تولید انبوه رسانده‌ایم و روز گذشته تغییراتی که در آنها صورت گرفته را به حضرت آقا ارائه کردیم.

وی با اشاره به رونمایی از موشک‌های هرمز 1 و 2 گفت: هرمز 1 و 2،دو نوع موشک بالستیک است که هرمز 1 ضد رادار است و می‌تواند رادارهای روی ناو هواپیمابر یا یک سایت پاتریوت در خشکی و یا یک سایت راداری جستجو‌گر را منهدم کند.

حاجی‌زاده افزود: موشک هرمز 1 توانسته از فاصله 300 کیلومتری یک کانتیر 20 فوتی را به صورت کاملاً دقیق منهدم کند.

فرمانده نیروی هوافضای سپاه تأکید کرد: موشک بالستیک هرمز 2 یک موشک ضد ناو است. سرعت موشک‌های ضد ناو کروز ما 7 دهم و 8 دهم ماخ بود که سرعت هرمز 2 به چهار دهم و پنجم دهم ماخ رسیده است.

حاجی‌زاده همچنین با اشاره به سامانه موشکی سوم خرداد اظهار داشت: این یک سامانه آرایه فازی است یعنی یک رادار آرایه فازی مجموع 1700 رادار است. این سامانه قابلیت اسکن الکتریکی دارد و بسیار پیشرفته است و با سامانه‌های S300 و بوک M2E روس قابل رقابت است.

وی افزود: سامانه سوم خرداد 4 هدف را همزمان با 8 فروند موشک منهدم می‌کند که 3 موشک بر روی خود آن نصب است و 2 لانچر اضافه بدون رادار را می‌تواند شلیک کند.

فرمانده نیروی هوافضای سپاه اعلام کرد: سامانه سوم خرداد با موشکی که در آینده بر روی آن نصب می‌شود به برد 100 کیلومتر خواهد رسید.

حاجی‌زاده با بیان اینکه امروز در حوزه پدافندی به لبه تکنولوژی که دیگر کشورها هستند رسیده‌ایم، گفت: ما سامانه‌هایی ساخته ایم که هم کلاس و هم سطح سامانه‌های خارجی نیست زیرا سامانه‌هایی ابتکاری می‌باشد و قابل جمینگ نیست. اینها سامانه‌هایی پیسو هستند.

وی با بیان اینکه اجرای تدابیر رهبر انقلاب را برای خودمان تکلیف الهی می‌دانیم، تصریح کرد: خودکفایی، بومی سازی و قطع وابستگی از بدو پیروزی انقلاب توسط امام(ره) مطرح بود و در زمان رهبر معظم انقلاب نیز این امر ادامه یافت. ایشان غیر از رهبری، فرمانده کل قوا نیز هستند و وقتی مطلبی را می فرمایند ما باید به دنبال آن برویم و این نگاه در همه نیروهای مسلح است و علت موفقیت ما هم همین است.

فرمانده نیروی هوافضای سپاه گفت: وقتی موشک خلیج فارس در سال 90 انجام شد و خدمت آقا گفتیم دقت آن به 30 تا 35 رسیده، ایشان فرمودند کار خوبیست ولی این دقت را برسانید به 10 تا 15 متر. گفتیم چشم و ظرف 6 ماه کار انجام شد. ما باید باور کنیم که می توانیم.

حاجی زاده در خصوص بکارگیری متخصصان و دانشمندان جوان در حوزه دفاعی نیز گفت: ما از همه این پتانسیل‌ها استفاده می‌کنیم و جوانان و افسران ما هر روز در پای سیستم ها مشغول انجام وظیفه و رصد امور هستند.

وی با تاکید بر اینکه کشور ما امروز در حوزه اقتصادی در حال جنگ است، اظهار داشت: در گذشته ما در مجنون و شلمچه می جنگیدیم اما امروز دشمن به اقتصاد ما حمله کرده و در این مبارزه همه مردم، تجار، بانکدارها و کشاورزان مسئولیت دارند که وارد صحنه شوند.

وی تصریح کرد: نسخه ارائه شده توسط رهبر معظم انقلاب و مدیریت جهادی نسخه نجات بخش کشور است.

وی همچنین اظهار داشت: دشمن همواره به دنبال ذلت، استثمار و تحقیر ما بوده اما امروز ما از مرز بازدارندگی عبور کرده‌ایم و توان ما در وهله اول، دفاعی و در زمان مورد نیاز هجومی خواهد بود.

منبع:مشرق نیوز

برچسب‌ها: موشک دستاورد جدید

موشک هاتف 3

شنبه 93/2/20 ساعت 11:46 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

عکس/آزمایش موشک هاتف 3

ارتش پاکستان یک فروند موشک کوتاه برد هاتف 3 را با موفقیت آزمایش کرد. این موشک که به غزنوی نیز معروف است توان حمل سرهای جنگی متعارف و اتمی را دارا می باشد.