سفارش تبلیغ
صبا ویژن
سفارش تبلیغ
صبا ویژن
آپلود عکس
فضاپیمای سرنشین دار ایرانی
سه شنبه 92/6/5 ساعت 10:49 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

فضاپیمای سرنشین‌دار ایرانی طراحی شد

در راستای تلاش‌های تحقیقاتی در زمینه طراحی و ساخت فضاپیماهای سرنشین دار در کشور، محققان دانشکده مهندسی هوافضای دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی موفق به ارائه الگوریتم طراحی سیستمی فضاپیمای سرنشیندار شده‌اند.

 به گزارش مشرق به نقل از ایسنا مهندس لیلا خلج زاده که با راهنمایی دکتر مهران میرشمس، موفق به اجرای این طرح شده در خصوص ویژگی‌های الگوریتم طراحی و فضاپیمای سرنشین دار طراحی شده گفت: در الگوریتم طراحی فضاپیمای سرنشین دار با بهره گیری از مدل‌های آماری و پارامتری، فضاپیمای سرنشین‌داری طراحی شده که می تواند یک تا سه سرنشین‌ را برای چند ساعت تا چند روز به مدارهای پایینی زمین ببرد. این نوع فضاپیماها از چند مدول (بخش) تشکیل شده‌اند. مدول به معنای یک بخش مستقل است که ممکن است تداخلاتی با سایر بخش‌ها داشته باشد. به مدول‌های سرنشین‌دار در این فضاپیماها کپسول فضایی نیز گفته می‌شود. در فضاپیماهای سرنشین دار مدولار، تنها یکی از مدول ها (کپسول بازگشتی) به زمین باز می‌گردد. این دست از فضاپیماها از موفق‌ترین و مقرون به صرفه‌ترین فضاپیماهای سرنشین‌دار محسوب می‌شوند.



وی تصریح کرد: فضاپیماهای سرنشین‌دار به سه دسته کلی ایستگاه‌های فضایی، کپسول‌های فضایی و سیستم‌های حمل و نقل فضایی تقسیم می‌شوند. در کنار این سه دسته فضاپیماهای زیرمداری (هوافضاپیماها) هم وجود دارند که در زمینه طراحی آنها تجاربی کسب شده است. هر یک از انواع فضاپیماهای سرنشین‌دار، ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارد.

ایستگاه‌های فضایی فضاپیماهای سرنشین‌داری هستند که سیستم پیشرانش و فرود ندارند. نخستین ایستگاه فضایی دنیا را اتحاد جماهیر شوروی، با نام «سالوت-1» در فضا برقرار کرد. برنامة «سالوت» متشکل از نه تک مدول بود که به عنوان ایستگاه فضایی در بازة زمانی یازده ساله‌ای در مدار قرار گرفتند. تجربه‌های به دست آمده از این ایستگاه‌ها که تنها از یک بخش تشکیل شده بودند، راه را برای ساخت و برقراری ایستگاه‌های فضایی بزرگ‌تر و پیچیده‌تری مانند «میر» و ایستگاه فضایی بین‌المللی هموار کرد.

خلج زاده خاطرنشان کرد: سیستم های حمل و نقل فضایی یا اسپیس‌پلین‌ها فضاپیماهای سرنشین‌داری هستند که می‌توانند بارها پرواز کنند. این سیستم‌ها با بهره‌گیری از سیستم پیشرانش خود تا مدار زمین پیش می روند و بخش مدارگرد آنها در مدار قرار می گیرد. همین بخش، حامل فضانوردان، ماموریت را انجام می دهد و مرحله بازگشت به جو و فرود را به انجام می رساند. درصد زیادی از این فضاپیماها قابلیت استفاده مجدد دارد، به گونه‌ای که کل وسیله را می‌توان قابل استفاده مجدد دانست. شاتل فضایی و بوران در این دسته از فضاپیماهای سرنشین دار قرار می گیرند. بوران که پس از شاتل فضایی و با الگوبرداری از آن ساخته شد به دلایلی هرگز وارد چرخه عملیاتی نشد.

وی تصریح کرد: گروه سوم فضاپیماهای سرنشین‌داری هستند که می‌توانند یک تا سه سرنشین‌ را برای چند ساعت تا چند روز به مدارهای پایینی زمین ببرند که در این طرح فضاپیمای سرنشین‌داری از این دست طراحی شده است.

خلج زاده در توضیح الگوریتم طراحی فضاپیما گفت:در این الگوریتم، مراحل طراحی مفهومی فضاپیمایی با نام «دوستی» در قالب قدم‌هایی یک به یک طی می‌شود. مطابق با این روندنما، ابتدا ویژگی‌های فضاپیماهای گروه هدف و ماموریت آنها مرور می‌شود تا نیازمندی‌های سطح سیستم برای طراحی فضاپیمای سرنشین‌دار دوستی استخراج شود. در استخراج نیازمندی‌ها، همچنین، نیازهای داخلی در پروفایل ماموریت و در نهایت در نیازمندی‌های طراحی وارد می‌شود. سپس، ویژگی‌های سطح سیستم فضاپیما تعیین و بودجه‌های جرم و توان برقرار می‌شوند. طراحی زیرسیستم‌های اصلی فضاپیما با به کارگیری روش‌های طراحی مهندسی و مراجعه به ویژگی‌های فضاپیماهای گروه هدف در مرحله بعد انجام می‌گیرد. پس از طی این مراحل، طرح حاصل از طراحی در سطح سیستم و زیرسیستم سبک و سنگین می‌شود و بودجه‌های جرم و توان مورد ارزیابی دوباره قرار می‌گیرد. در پایان، ویژگی‌های طرح نهایی با مدل‌های آماری صحت‌سنجی می‌شود تا اصلاحات لازم اعمال و طرح نهایی ارائه شود.

خلج زاده در پاسخ به این سوال که با توجه به ساختار متفاوت فضاپیماهای آمریکایی و شرقی، فضاپیمای دوستی مشابه کدام گروه است، اظهار داشت:

مدارگردهای سرنشین‌دار مدولار را می‌توان به دو دستة استوانه‌یی شکل (سیستم‌های شرقی) و مخروطی (سیستم‌های امریکایی) تقسیم کرد. واستوک، واسخود، سایوز و آخرین آنها شنژو شکلی استوانه‌یی و مرکوری، جمینی، آپولو و آخرین آنها اوریون شکل مخروط ناقص دارند. در این پایان نامه، ویژگی‌های فضاپیماهای دستة نخست به ویژه دو فضاپیمای سایوز (روسیه) و شنژو (چین) به‌عنوان گروه هدف مورد بررسی قرار گرفته است.

وی خاطرنشان کرد: این دسته از فضاپیماها غالباً یک تا سه نفره هستند، از دو یا سه مدول (بخش مجزا) تشکیل شده‌اند. وزن آنها بسته به تعداد مدول‌ها (سرنشین) از حدود پنج تن تا نزدیک هشت تن متغیر است. ابعاد این فضاپیماها هم در قطر تقریبا یکسان و در طول بسته به دو مدوله یا سه مدوله بودن با رعایت نسبت متفاوت است.

خلج زاده تصریح کرد: ارتفاع متوسط مدار ماموریتی فضاپیماها زیر 400 کیلومتر است و از بیضویت مدار در ماموریت‌های فضاپیماهای نخست در فضاپیماهای اخیر کم شده، یعنی به دایره نزدیک شده است.

وی درباره ساختار و زیرسیستم های این فضاپیماها گفت: سازه، پیشرانش، کنترل حرارت، کنترل محیطی و پشتیبانی حیات، مخابرات، هدایت ناوبری و کنترل، توان و بازیابی و فرود زیرسیستم‌های اصلی این فضاپیماها را تشکیل می‌دهند. سیستم الکتریکی آنها هم از باتری به آرایه‌های خورشیدی و توان متوسط از 0.2 کیلووات به نزدیک 1 کیلووات تغییر کرده است.

مدول بازگشتی به عنوان تنها بخشی از فضاپیما که به زمین بازمی‌گردد در فضاپیماهای نخست فاقد سیستم کنترل وضعیت بوده، کپسول بازگشت بالستیک انجام می‌داده است، در حالی که در انواع اخیر با تراسترهای سیستم کنترل عکس‌العملی مدول کنترل می‌شود.

جلوبرندگی موتور اصلی در فضاپیماهای اولیه بالا و در انواع اخیر با توجه به نیاز واقعی فضاپیما تعدیل شده است که این موضوع شاید به پیشرفت فناوری در توسعه موتور فضاپیماها با دامنه تراست گسترده‌تر (از بسیار پایین تا بسیار بالا) بازگردد.

پروفایل ماموریت فضاپیماها (به جز انجام ماموریت ویژه) از الگوی نسبتا ثابتی پیروی می‌کند که مبنای استخراج پروفایل ماموریت فضاپیمای در دست طراحی (دوستی) شده است.

وی خاطرنشان کرد: در مدول خدمه یا بازگشتی، زیرسیستم کنترل وضعیت برای کنترل وضعیت مدول در هنگام بازگشت به جو به کار گرفته می‌شود. تمام کنترل‌ها و نمایشگرها، کامپیوتر دیجیتال فضاپیما، همچنین تجهیزات پشتیبانی حیات و فرود در این مدول جای می‌گیرند.

با زیرسیستم‌های کنترل حرارت و حفاظت تابش، کابین خدمه در برابر محیط فضا ایزوله می‌شود. توان مدول در هنگام بازگشت به جو با بهره‌گیری از باتری‌های تعبیه شده در مدول تامین می‌شود. ارتباط با مرکز کنترل زمینی با بهره‌گیری از تجهیزات قرار گرفته در داخل مدول امکان‌پذیر است.

خلج زاده تصریح کرد: در مدول خدمات یا تجهیزات، موتور اصلی و در واقع بخش عمده زیرسیستم پیشرانش، به علاوه موتورهای سیستم کنترل عکس‌العملی به همراه مخازن سوخت قرار گرفته‌ است. تجهیزات رادیویی، تله‌متری، سیستم هدایت و ناوبری، سیستم رایانه، تجهیزات الکترونیکی و مخابراتی، باتری‌های ذخیره در مدار، مبدل‌های حرارتی و سیستم اصلی کنترل حرارت در این مدول جای داده می‌شوند. در بیرون آن نیز آنتن‌های مخابراتی، آرایه‌های خورشیدی و رادیاتورها نصب می‌شوند. جانمایی دقیق‌تر تجهیزات در بخش‌های بعدی گزارش آمده است.

وی درباره تعداد سرنشینان و طول ماموریت فضاپیمای دوستی گفت: عمر طراحی فضاپیمای دوستی، 14 روز و طول ماموریت آن تا سه روز است و قادر است یک یا دو نفر فضانورد را به فضا ببرد. ارتفاع تزریق فضاپیما 250 × 200 کیلومتر، ارتفاع عملیاتی آن 5 ± 330 کیلومتر و ارتفاع بازگشت به جو آن 120 کیلومتر است.

خلج زاده اضافه کرد: طول بدنه فضاپیما ، 500 سانتی متر، قطر آن 250 و اسپن آن 1450 سانتی متر است که حدود چهار متر مکعب فضا را برای سرنشینان فراهم می کند. وزن کل فضاپیما هم پنج تن است که 2.5 تن مربوط به مدول پیشرانش و 2.5 تن مربوط به مدول بازگشتی است.

وی با بیان این که طرح این فضاپیما هنوز به مراکز فضایی کشور ارائه نشده اظهار داشت: ساخت و توسعه چنین فضاپیمایی نیازمند به پیشرفت فناوری یا دستیابی به فناوری پیشرفته در بسیاری از زمینه هاست. همچنین برای ارسال این فضاپیما به فضا، پرتابگر آن نیز بابد ساخته شود. با توجه به محدودیت های موجود نمی توان زمان دقیقی برای آن تعیین کرد که به این موضوع اولویت های کشور را نیز باید افزود اما در کل، شاید بتوان حداقل بازه زمانی پنج تا 10 سال را برای آن در نظر گرفت.

منبع: مشرق نیوز




پروژه ایران برای اعزام انسان به فضا
دوشنبه 92/4/17 ساعت 1:51 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

4 پروژه ایران برای اعزام انسان به فضا

پژوهشگاه فضایی ایران 4 پروژه مهم فضایی را در دستور کار قرار داده و در حال ساخت تجهیزات خاص فضانوردی به‌منظور ارسال اولین انسان ایرانی به فضا است.

به گزارش مشرق به نقل از تسنیم، در دنیای امروز که کشورها قابلیت‌ها و دانش‌های خود را به رخ یکدیگر کشیده حتی گاهی اوقات مجبور می‌شوند به‌خاطر اینکه علوم در سیطره همان چند کشور دارنده باقی بماند، دست به تحریم کشورهایی بزنند که در جهت دستیابی به فناوری‌های نوین گام بر‌می‌دارند، داشتن دانش‌ها و "علوم خاص" می‌تواند یک مزیت بزرگ و شاید تعیین کننده در تعریف معادله قدرت و جایگاه آن کشور باشد.

در این میان، علوم فضایی از جایگاه خاص‌تری نسبت به علوم دیگر برخوردارند چرا که داشتن علم فضایی یک موضوع است و ساخت و دستیابی به تجهیزات بُعد مهم‌ و دیگر این عرصه است.

تا بامداد 15 بهمن ماه سال 1387 (3 فوریه 2009 میلادی) فقط 8 کشور مطرح جهان، دارنده تجهیزات و البته علوم فضایی بودند اما از 15 بهمن سال 87، ایران به جمع این 8 کشور پیوسته تا باشگاه فضایی جهان، 9 عضو داشته باشد.

در آن سال، ماهواره امید با پخش فایل صوتی پیام محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهوری به فضا رفت و پس از اینکه حدود 3 ماه در مدار زمین قرار داشت، به زمین بازگشت.

* مشخصات فنی اولین ماهواره بومی ایران

- نوع ماهواره: مخابراتی
- ابعاد کلی سازه در حالت بسته: 38 در 38 در 38 سانتیمتر مکعب
- وزن: 27 کیلوگرم
- کنترل حرارت: غیرفعال
- باند فرکانس: UHF

* ساختار ایستگاه‌های زمینی

- ایستگاه‌های رنجینگ (4 ایستگاه)
- ایستگاه‌های تله‌متری و تله‌کامند (3 ایستگاه)
- ایستگاه کنترل مرکزی

** 5 سال بعد

با گذشت حدود 5 سال از پرتاب اولین ماهواره بومی ساخت ایران، حالا جمهوری اسلامی ایران در سال 92، تجربیات فراوانی در عرصه فضایی دارد. ساخت انواع ماهواره‌برها از جمله سیمرغ‌"ها و پرتاب ماهواره‌های متعددی از جمله مصباح 1 و 2، سینا1، طلوع، رصد و نوید علم و صنعت به فضا، کشوری موفق در عرصه فضایی محسوب می‌شود.

چندین ماهواره هم در صف ارسال به فضا هستند؛ "فجر" شاید شاخص‌ترین این ماهواره‌ها باشد؛ ماهواره فجر دارای حضیض 250 کیلومتر و اوج 400 کیلومتر است. این ماهواره قادر است که به‌مدت یک سال و نیم در فضا باقی مانده و به "تهیه و ارسال تصاویر" با قابلیت تفکیک 1000 تا 500 متر به ایستگاه‌های زمینی اقدام کند.

ماهواره ملی فجر یک ماهواره صددرصد ایرانی است و از قابلیت‌ها، توانایی‌ها و فناوری‌های پیشرفته‌تری در مقایسه با ماهواره‌های قبلی ایران برخوردار است. در این ماهواره از زیرسامانه پیش‌رانش گاز سرد برای انتقال مداری استفاده می‌شود و علاوه بر این زیرسامانه، ماهواره فجر از "رانشگر پالس پلاسمایی" که یک رانشگر الکتریکی است، به‌عنوان محموله فرعی بهره‌گیری می‌کند. این رانشگر جدید باعث دوران ماهواره حول مرکز جرم خود خواهد شد.

** ارسال موجود زنده به فضا

در بهمن ماه سال گذشته بود که صدا و سیما فیلم ارسال و بازگشت موفقیت آمیز اولین فضانورد ایرانی به فضا را پخش کرد. آن‌طور که حمید فاضلی رئیس سازمان فضایی ایران در همان روزها اعلام کرد، "آفتاب" نام نخستین موجود زنده‌ ایرانی بود که راهی فضا شد و زنده و با موفقیت به زمین بازگشت.

بازگشت موفق این موجود زنده که میمونی از نژاد میمون‌های "رزوس" بود، باعث شد که سازمان فضایی کشور رسماً اعلام کند که آماده سازی شرایط برای اعزام انسان به فضا در یک دوره 10ساله را در دستور کار قرار داده است.

در همه آزمایشات فضایی و پیش‌زمینه سازی برای اعزام انسان به فضا، کشورها ابتدا به ارسال موجودات زنده به فضا اقدام کرده و در صورت موفقیت پروژه، در گام‌های بعدی انسان به فضا ارسال کرده‌اند.

** 4 پروژه بزرگ فضایی برای اعزام انسان به فضا

برای فرستادن انسان به فضا علاوه بر نیاز به تجهیزات فنی ماهواره‌ای و مخابراتی، نیاز به تجهیزات خاص فضانوردی نیز هست. تغذیه، لباس مخصوص، سیستم‌های خاص فضانورد و چندین و چند ابزار و تجهیزات دیگر نیاز است تا یک انسان به فضا رفته و با موفقیت مأموریت خود را انجام داده به زمین بازگردد.

در همین زمینه، پژوهشگاه فضایی ایران به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین تأمین کننده نیازهای فضایی ایران، اقدام به تولید چند نیاز مهم فضانوردانی که قرار است در آینده از ایران به فضا بروند، کرده است.

پژوهشکده مکانیک پژوهشگاه فضایی ایران،‌ هم‌اکنون در حال تحقیق و اجرای 4 پروژه مهم فضایی است. این پژوهشکده در 4 حوزه محول‌شده از سوی پژوهشگاه فضایی ایران شامل حسگرهای فضایی، لباس فضانورد، سیستم غذایی فضانورد و سیستم ذخیره‌سازی انرژی، پروژه‌هایی را در دست اجرا و بررسی دارد که از جمله آنها تولید باتری با کاربردهای خاص، تجهیزات لباس فضانورد، غذای فضانورد و طراحی و ساخت حسگرهای فضایی مختلف به‌منظور کنترل وضعیت و سنجش از دور است.

این 4 پروژه میان پروژه‌های این پژوهشگاه به‌دلیل ارتباط مستقیم آنها با جسم فضانورد، از اهمیت بالایی برخوردار هستند.

1- سیستم‌های ذخیره‌ساز انرژی الکتریکی در سامانه‌های فضایی به‌منظور تأمین توان الکتریکی اجزای متفاوت آن نظیر کنترل ناوبری هدایت، حسگرها، ارتباطات، کنترل وضعیت و مدیریت حرارتی مورد استفاده قرار می‌گیرد که شامل دسته‌بندی باتری‌های اولیه و ثانویه، ابرخازن‌ها، پیل‌های سوختی شارژپذیر، فلایویل‌ها و سوپر مغناطیس‌ها است.

2- حسگرها و سیستم کنترل علت اصلی عملکرد صحیح سیستم کنترل وضعیت ماهواره است. حسگرهای خورشید افق زمین، ستاره ژیروسکوپ‌ها و ...، حسگرهایی هستند که به‌عنوان مرجعی برای تعیین موقعیت در ماهواره‌ها و فضاپیماها برای ثابت نگه داشتن وضعیت ماهواره در یک حالت مطلوب مورد استفاده قرار می‌گیرند.

3- لباس فضایی مجموعه‌ای از فناوری بالا و متشکل از پوشش، تجهیزات مکانیکی (مفاصل، لولاها و ...) و تجهیزات الکترونیکی است که فضانورد را قادر می‌سازد تا بتواند در محیطی متفاوت‌ با محیط زندگی فعالیت کند. طراحی و ساخت این لباس‌ها نیز هم‌اکنون در دستور کار این پژوهشکده قرار دارد.

4- سیستم غذایی فضانورد بسته به سفرهای کوتاه (کمتر از 15 روز) و سفرهای بلندمدت (بیشتر از 15 روز) برنامه‌ریزی می‌شود. در این سیستم غذایی منوی غذای اصلی، غذای اضطراری و غذا برای فعالیت‌های فوق‌العاده به‌همراه مکمل‌ها و نوشیدنی‌های غنی‌شده وجود دارد.

با پایان کار طراحی و ساخت این 4 پروژه بزرگ فضایی، جمهوری اسلامی یک قدم بلند برای ارسال فضانورد به فضا برمی‌دارد، قدمی که شاید بتوانند زودتر از 10 سالی که پیش‌بینی شده است، اولین انسان فضانورد ایرانی را به فضا ببرد.

منبع: مشرق نیوز



برچسب‌ها: هوا فضا

پایگاه پرتاب فضایی و ماهواره
شنبه 92/4/1 ساعت 12:45 صبح | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

وحیدی: بهره‌برداری از پایگاه پرتاب فضایی و ماهواره‌های جدید

وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح از بهره برداری از پایگاه پرتاب فضایی امام خمینی در مدت باقی مانده از عمر دولت دهم خبر داد و گفت: طی هفته های آینده پرتاب چند ماهواره ایرانی را نیز در دستور کار خواهیم داشت.

به گزارش مشرق به نقل از مهر، سردار احمد وحیدی با اشاره به بهره برداری از پروژه های فضایی در آخرین ماههای عمر دولت دهم گفت: چندین پروژه فضایی در دست بهره برداری داریم که امید می رود بتوانیم آنها را عملیاتی کنیم.

وی با بیان اینکه بزودی پایگاه پرتاب فضایی امام خمینی (ره) افتتاح و به بهره برداری نهایی می رسد، اظهار داشت: امیدواریم براساس زمان بندی های مدنظر چند پرتاب ماهواره ایرانی را نیز در این مدت باقیمانده داشته باشیم.

سردار وحیدی با اشاره به راه اندازی مرکز رصد فضایی از سوی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در اردیبهشت ماه امسال در مورد پایگاه پرتاب فضایی امام خمینی گفت: پیش از این نیز ایران موفق به ساخت و بهره برداری از پایگاه فضایی شده بود اما این بار این پایگاه فضایی برای پرتاب حامل های جدید و با حجم بزرگتر طراحی و ساخته شده که به نام امام خمینی (ره) نامگذاری شده است.

وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با بیان اینکه در آینده نزدیک ماهوراه‌های ساخت جمهوری اسلامی ایران و سایر کشورهای منطقه و جهان اسلام از طریق پایگاه فضایی امام خمینی (ره) به فضا پرتاب خواهند شد تاکید کرد که چند پروژه پرتاب ماهواره را نیز در هفته های آینده در دستور کار خواهیم داشت.

سردار وحیدی پیش از این نیز گفته بود اولین اقدام در پایگاه فضایی امام خمینی(ره) پرتاب ماهواره طلوع توسط ماهواره بر سیمرغ خواهد بود.

منبع: مشرق نیوز



برچسب‌ها: هوا فضا

رصد و مراقبت فضایی
یکشنبه 92/3/19 ساعت 1:26 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )
وزیر دفاع در جمع خبرنگاران تشریح کرد
ویژگی‌ها و توانمندی‌های پایگاه جامع رصد و مراقبت فضایی امام جعفر صادق علیه السلام

وزیر دفاع توانمندی‌های پایگاه جامع رصد و مراقبت فضای جمهوری اسلامی ایران را تشریح کرد.

خبرگزاری فارس: ویژگی‌ها و توانمندی‌های پایگاه جامع رصد و مراقبت فضایی امام جعفر صادق(ع)

به گزارش خبرنگار حوزه دولت خبرگزاری فارس، سردار احمد وحیدی وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در حاشیه مراسم افتتاح نخستین پایگاه جامع رصد و مراقبت فضایی جمهوری اسلامی ایران گفت: این مرکز در راستای تحقق امنیت بخشی به فضا و سامانه‌های فضایی کشور افتتاح شده است چرا که باید به طور دائم اجرام فضایی و ماهواره‌های عبوری از فضای کشور را رصد کنیم.

وی افزود: این سامانه نه تنها برای هدایت ماهواره‌های داخلی بلکه برای مدیریت ترافیک مداری برای دیگر کشورها صاحب دارایی‌های فضایی مفید خواهد بود.

وزیر دفاع در ادامه تصریح کرد: با دستیابی به این نوع سامانه ما می‌توانیم با اشتراک گذاشتن این نوع داده‌ها، از اطلاعات رصدی به دست آمده در سایر نقاط دنیا بهره‌مند شویم.

همچنین سردار وحیدی با اشاره به تجهیزات به کار رفته در این پایگاه گفت: ردیابی راداری، ردیابی الکترواپتیکی و ردیابی رادیویی سه روشی است که برای جستجو و ردیابی اجسام فضایی استفاده می‌شود.

همچنین به گزارش اداره کل تبلیغات دفاعی وزارت دفاع، وی افزود: اطلاعات منتج از سامانه های رصد فضایی نه تنها برای ماهواره های خودی، بلکه به مدیریت ترافیک مداری برای دیگر کشورهای صاحب دارایی های فضایی نیز مفید خواهد بود.

وزیر دفاع گفت: هم اکنون معاهدات بین المللی مختلفی جهت هماهنگی و تبادل داده های رصدی وجود دارد که با دست یابی کشور به این نوع سامانه، ما می توانیم با به اشتراک گذاشتن این نوع داده ها، در شبکه مربوط قرار گرفته و از اطلاعات رصدی به دست آمده در سایر نقاط دنیا نیز بهره مند شویم.

سردار وحیدی با بیان اینکه پایگاه رصد و مراقبت فضایی امام صادق (ع)، به منظور کشف، شناسایی ، جستجو و رصد اجسام فضایی ایجاد شده است، گفت: ردیابی راداری، ردیابی الکترواپتیکی و ردیابی رادیویی سه روشی است که در این مرکز برای جستجو و ردیابی اجسام فضایی بکار گرفته می شود.

وی همچنین افزود: کلیه داده های رصد از سامانه های رصدی به سالن فرماندهی و کنترل عملیات مراقبت فضایی منتقل و از آنجا بعد از دسته بندی داده ها جمع آوری شده، فرایند کشف و شناسایی اهداف فضایی آغاز می گردد.

سردار وحیدی با اشاره به تخصص های مختلف و پیچیدگی های خاصی که برای احداث این پایگاه بکار گرفته شده تصریح کرد: با افتتاح این پایگاه، زنجیره فناوری فضایی در جمهوری اسلامی ایران کامل گردید.

سردار وحیدی، با تشکر و قدردانی از دانشمندان، مدیران و متخصصان شرکت صنایع الکترونیک وزارت دفاع که در شرایط سخت آب و هوایی منطقه این پایگاه بزرگ و مهم را احداث و آماده بهره‌برداری کردند گفت: صاایران بعنوان قطب طراحی و ساخت ماهواره و تجهیزات الکترونیکی و الکترواپتیکی فضایی در کشور نقش بسیار مهمی در این حوزه بسیار استراتژیک ایفاء کرده است.

وی، احداث و بهره برداری از نخستین پایگاه رصد و مراقبت فضایی کشور را حماسه فراموش نشدنی در عرصه علم و فناوری فضایی در کشورمان ذکر کرد و خاطرنشان ساخت: در سال حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی، حماسه آفرینان این عرصه نیز در تحقق فرامین رهبر معظم انقلاب اسلامی این دستاورد درخشان را به ملت ایران تقدیم می کنند.

وزیر دفاع با تبریک این دستاورد بزرگ به محضر رهبر فرزانه انقلاب اسلامی، ملت شریف ایران و متخصصان و دانشمندان حوزه فضایی کشور گفت: دستاوردهای ارزشمند و بزرگ دیگری در حوزه فضایی داریم که انشاءالله به زودی به اطلاع ملت بزرگ و شریف ایران خواهیم رساند.

فارس نیوز




برچسب‌ها: هوا فضا

دومین میمون ایرانی در فضا
جمعه 92/2/27 ساعت 3:5 صبح | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

دومین میمون ایرانی به فضا می رود

رئیس پژوهشکده سامانه های فضانوردی سازمان فضایی ایران گفت: ایران دومین میمون فضانورد را اواخر امسال و یا اوایل سال آینده به فضا می فرستد که در این پرتاب، برای نخستین بار از حامل سوخت مایع که باعث شتاب کمتر محموله موجود زنده می شود، استفاده خواهد کرد.

به گزارش مشرق به نقل از مهر، دکتر محمد ابراهیمی با بیان اینکه حال میمون فضانورد پیشگام خوب بوده و تحت مراقبت است، از ادامه پروژه های پژوهشکده سامانه های فضانوردی برای اعزام فضانورد به فضا خبر داد و اظهار داشت: دومین کپسول زیستی حامل موجود زنده با نسل جدیدی از کاوشگر در آینده نزدیک، به فضا اعزام می‌شود.

وی با بیان اینکه طراحی، ساخت و تست دو پروژه حامل سوخت مایع و نسل جدید کاوشگر آغاز شده و در سال جاری دنبال می‌شود، گفت: در پرتاب سریع السیر که اواخر امسال و یا اوایل سال آینده انجام می‌شود تغییر در سوخت حامل فضایی مدنظر قرار گرفته است و در برنامه بعدی پرتاب که زمان بیشتری خواهد برد، وزن، ابعاد و ارتفاع پرواز نیز نسبت به پرتاب قبلی، بهبود می یابد تا بتوانیم به هدف اعزام فضانورد نزدیکتر شویم.

ابراهیمی در توضیح نوع سوخت حامل فضایی گفت: نوع سوختی که حامل های فضایی دارد در دو نوع جامد و مایع است که در پرتاب اولیه میمون فضانورد از سوخت جامد استفاده شد که شتاب بیشتری ایجاد می‌کنند اما سوختهای مایع شتاب کمتری دارند که برای سلامتی موجود زنده و حفاظت از آن سوخت مناسبتری محسوب می شود.

وی تفاوت شتاب در استفاده از سوخت مایع نسبت به سوخت جامد را کاهش حدود 60 درصدی عنوان کرد و گفت: در سوخت مایع شتاب حامل فضایی 60 درصد کاهش می یابد و برای مثال اگر در حامل فضایی سوخت جامد شتاب 10 درنظر گرفته شده بود با سوخت مایع این شتاب به حدود 6 می رسد که این مقوله بسیار مفید است و ما را از نظر ساخت فضاپیما آماده تر می‌کند.

رئیس پژوهشکده سامانه های فضانوردی سازمان فضایی ایران تاکید کرد: موجود زنده ای که قرار است برای بار دوم به فضا فرستاده شود از همان نسل و نژاد میمون پیشگام - نژاد رزئوس - خواهد بود.

وی در مورد طراحی نسل جدید کاوشگرهای اعزام انسان به فضا که همزمان با کپسول زیستی در حال انجام است به مهر گفت: این کاوشگر از کاوشگر قبلی بزرگتر و دارای ارتفاع بلندتری است؛ هم اکنون و در مرحله طراحی ارتفاع بیش از 150 کیلومتر و وزن بالای 500 کیلوگرم برای این کاوشگر برنامه ریزی شده اما ممکن است این اعداد در مرحله نهایی با تغییراتی همراه شود.

به گفته ابراهیمی تمامی تلاش برای پرتاب در سال جاری خواهد بود اما ممکن است پرتاب در ابتدای سال آینده انجام شود؛ به هر ترتیب کار طراحی، ساخت و تست امسال دنبال می‌شود.

مشرق نیوز



برچسب‌ها: هوا فضا

چه کسانی بیشترین شانس را دارند؟
چهارشنبه 91/11/25 ساعت 12:12 صبح | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

نسخه مناسب چاپارسال به دوستان

چه کسانی بیشترین شانس را دارند؟
تولید ایرانی : رییس پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی سازمان فضایی ایران با اعلام برنامه انتخاب فضانورد ایرانی در آینده از تدوین نقشه راه تعلیم فضانورد در این پژوهشکده خبر داد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی تولید ایرانی محمد ابراهیمی با بیان این که هنوز پروسه انتخاب فضانورد ایرانی برای اعزام به فضا طی سال های آینده، انجام نشده است، گفت: در این راستا مطالعات انتخاب فضانورد انجام شده و نقشه راه تعلیم فضانورد، تدوین و مذاکراتی هم با نهادهای مرتبط انجام شده است.

وی با تاکید بر این که برنامه انتخاب فضانورد ایرانی در آینده اعلام می‌شود، تصریح کرد: راحت‌ترین روش انتخاب فضانورد، استفاده از خلبانان است؛ اما ممکن است که بهترین گزینه نباشد و در این صورت فراخوان عمومی‌تری هم اعلام می‌کنیم که در آینده تصمیم‌گیری خواهد شد.

ابراهیمی در خصوص ویژگی‌های یک فضانورد گفت: چنانچه خلبانی به عنوان نخستین فضانورد ایرانی انتخاب شود باید خلبان با تجربه هواپیمای جنگنده باشد چرا که این افراد شتاب و ارتعاشات زیادی را در طول پرواز تحمل کرده‌اند.

وی افزود: به طور کلی خلبان هم باید یک فرد علمی باشد تا بتواند آموزش‌ها را فرا بگیرد و هم از نظر فیزیک بدنی آمادگی تحمل شرایط سخت را داشته و نباید جثه بزرگی هم داشته باشد تا به راحتی در فضاپیما مستقر شود.

ابراهیمی با بیان اینکه مهندسان و پزشکان بیشتر از سایر متخصصان، فضانورد شده‌اند، تصریح کرد: تاکنون انتخاب فضانورد از میان گزینه های خلبانان و یا سایر افراد قطعی نشده است اما اولویت با خلبانان بوده که آموزش‌هایی هم دیده‌اند.

وی با بیان اینکه ممکن است افراد عادی هم به عنوان فضانورد انتخاب شوند، گفت: معمولا افراد بالای 20 سال و زیر 50 سال فضانورد شده‌اند اما ما هنوز درخواستی را اعلام نکردیم ولی همزمان که تصمیم‌گیری‌ها نهایی شد الزاماتی هم اعلام خواهد شد که در این صورت افرادی که می‌توانند با شرایط اعلام شده خود را تطبیق دهند می‌توانند فضانورد شوند.

رییس پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی سازمان فضایی ایران با اشاره به تدوین برنامه‌ی اعزام انسان به فضا در این پژوهشکده گفت: این برنامه به شورای عالی فضایی کشور ارایه شده است و بر اساس آن پروژه‌ی اعزام انسان به فضا در دو مرحله همراه با گام‌های مختلف طراحی شده است.

وی با بیان این‌که بر اساس این برنامه، اعزام انسان به فضا در دو مرحله‌ی ارسال فضانورد به زیر مدار و مدار صورت می‌گیرد از تحقق مرحله‌ اول در آینده‌ نه چندان دور خبر داد و گفت: امیدواریم بتوانیم از سال 92 تا حداکثر پنج تا شش سال اولین فضانورد ایرانی به زیر مدار ارسال کنیم.

میمون فضانورد

ابراهیمی، اعزام فضانورد به مدار را کار بسیار پیچیده‌ای عنوان کرد و گفت: از جمله زیرساخت‌های لازم برای اعزام انسان به فضا داشتن پایگاه ملی پرتاب و ماهواره‌بر با قابلیت حمل ماهواره‌های چند تن وزن است. به هر حال، اگر در پنج سال اول بتوان زیرساخت‌های لازم را در کشور فراهم کرد، به راحتی می‌توان در پنج سال دوم، اولین فضانورد ایرانی را به مدار زمین ارسال کرد.

وی ادامه داد: در حال حاضر تمرکز اصلی ما بر روی اعزام اولین فضانورد ایرانی به زیر مدار کره زمین است که امکانات آن تا اندازه‌ای در کشور وجود دارد که اولین گام این هدف نیز با پرتاب موفقیت‌آمیز کاوشگر پیشگام برداشته شده است.

رییس پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی سازمان فضایی تصریح کرد: برای اعزام فضانورد به مدار کره زمین گام‌های میانی مختلفی باید در کشور برداشته شود که از جمله‌ی آنها می‌توان به ارسال سلول زنده به فضا از طریق ماهواره‌ها، ارسال اشیا به فضا و دستیابی به فناوری‌های کاهش سرعت در فضا اشاره کرد.

منبع: سایت  تولید ایرانی



برچسب‌ها: هوا فضا

مسافر فضائی ایران
چهارشنبه 91/11/11 ساعت 11:21 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

 
تازه ترین دستاورد علمی ایران
مسافر فضایی سالم به زمین بازگشت

سرویس سیاسی-
ارسال موجود زنده توسط کاوشگر پیشگام به فضا و بازیابی موفق آن با واکنش آمریکا و ابراز نگرانی شدید این کشور مواجه شد.
دانشمندان و متخصصان فضایی جمهوری اسلامی ایران موفق شدند با برداشتن گام بلند دیگری در عرصه فناوری پیشرفته فضایی، ارسال حیات به فضا و تحقیقات زیستی که در انحصار چند کشور معدود است را برای کشورمان به ارمغان آورند.
پروژه ارسال حیات به فضا که با مدیریت یکپارچه سیستمی و تلاش دانشمندان سازمان فضایی ایران به مورد اجرا گذاشته شده، توسط سازمان صنایع هوا فضای وزارت دفاع تا ارتفاع مورد نظر پرتاب و پس از طی مراحل پیش بینی شده و رسیدن به سرعت، شتاب و ارتفاع مورد نظر، مجددا به زمین بازگشته و موجود زنده با موفقیت بازیابی شد.
کاوشگر پیشگام از چهار بخش شامل:
1-مجموعه موتور، متشکل از اجزای قفسه دم، بالک های پایدارساز، بلوک تنظیم ارتفاع، موتور و نازل؛
2-سکوی پرتاب برای پرتاب مجموعه؛
3-ایستگاه های زمینی برای برقراری ارتباط با کاوشگر و دریافت اطلاعات به صورت زمان واقعی؛
4-محموله که از اجزای کپسول زیستی سامانه خدمات (الکترونیک، مخابرات و پردازش)، جدایش سازه و جدایش بازیاب موجود زنده تشکیل شده است.
دسترسی به ارتفاع بیش از 120 کیلومتری، ارسال موجود زنده (میمون) با فیزیولوژی شبیه انسان، بومی سازی فناوری طراحی، ساخت و پرتاب کپسول زیستی، بازیابی سالم محموله، تله متری ثبت داده های محیطی، زیستی و تصاویر در تمامی مراحل پرتاب و تعیین بارهای اکوستیکی محفظه از اهدافی بود که با پرتاب کاوشگر پیشگام و بازیابی آن حاصل شد.
در تمامی مراحل پرتاب کاوشگر پیشگام، تصاویر موجود زنده داخل کپسول زیستی، علائم حیاتی موجود زنده شامل ضربان قلب و دیگر داده های حیاتی و محیطی از کاوشگر مخابره و در جعبه سیاه ثبت شد. این کاوشگر پس از اوجگیری تا ارتفاع 120 کیلومتری در بازگشت به زمین بازیابی و موجود زنده در شرایط مناسب و از کپسول خارج و عملیات ریکاوری بر روی آن انجام شد.
هدف؛ فرستادن انسان به فضا
در همین حال، سردار احمد وحیدی وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با اشاره به پرتاب و بازیابی موفقیت آمیز کاوشگر «پیشگام» اظهار داشت: ارسال کاوشگر و بازیابی آن، گام نخست برای ارسال انسان به فضا در مراحل بعدی است.
وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح تاکید کرد که در این راستا خبرهای خوش دیگری در راه است.
وی ادامه داد: کاوشگر پیشگام در ارتفاع 360 هزار پایی ماموریت خود را بخوبی انجام داد.
وحیدی با اشاره به بازیابی موفقیت آمیز این کاوشگر اظهار داشت: این محموله با سرعت پیش بینی شده به همراه موجود زنده (میمون) سالم به زمین بازگشت.
وحیدی همچنین اعلام کرد پایگاه رصد فضایی بزودی افتتاح خواهد شد.
دلسوزی واشنگتن برای مسافر فضایی!
از سوی دیگر؛ پرتاب موفق کاوشگر پیشگام با واکنش و ابراز نگرانی شدید واشنگتن مواجه شد.
ویکتوریا نولاند، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا گفت که اقدام ایران در ارسال یک میمون به فضا نقض صریح قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل است که در آن تهران را از انجام فعالیت های مربوط به توسعه موشک های دوربرد باز می دارد.
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفت: :«این میمون را دیدم - تصاویری از این میمون کوچک بی چاره که آماده ارسال به فضا بود.»
نولاند ادامه داد که دلیل اصلی نگرانی های آمریکا توسعه تکنولوژی هایی است که قادر به اجرای عملیات هایی در فضا باشند.
او بیان کرد که همان طور که مشخص است هر سیستمی که بتواند چیزی را به فضا منتقل کند مستقیما به توسعه موشک های دوربرد متصل است و این نقض قطعنامه های شورای امنیت به شمار می رود که در آن توسعه این نوع موشک ها که بتواند سلاح هسته ای حمل کند، ممنوع است.
در عین حال وی که سعی داشت در اصل خبر تشکیک کند گفت؛ من نه پرتاب این میمون و نه هیچ پرتاب دیگری را تایید نمی کنم!
واکنش رسانه ها
پرتاب این کاوشگر بازتاب گسترده ای در رسانه های خارجی داشت. اغلب این رسانه های آمریکایی و انگلیسی در ابتدا سعی کردند در اصل خبر تشکیک کرده و صحت آن را زیر سوال ببرند.
رادیو فردا در گزارش خود مدعی شد؛ هنوز منبع مستقلی این خبر را تایید نکرده است. بی بی سی نیز در خبر خود همین خط را دنبال کرد.
برخی دیگر از رسانه های ضد انقلاب نیز در واکنش به این خبر سعی در بی اهمیت جلوه دادن آن داشته و اعلام کردند آمریکا چند دهه پیش موفق به چنین کاری شده و بر همین اساس این پرتاب موفقیت چشمگیری نیست!
برخی سایت های وابسته به ضد انقلاب نیز در واکنشی قابل تامل مدعی شدند در حالی که ایران با چالش های اقتصادی روبروست، اصلا چه لزومی دارد برای چنین پروژه هایی هزینه کند!
روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز نیز در گزارشی به قلم «ویلیام جی. برود» به این موضوع پرداخت. این روزنامه در گزارش خود با یک کارشناس ناسا، یک کارشناس موشکی و یک استاد نجوم از دانشگاه هاروارد گفت وگو کرده است.
نیویورک تایمز نیز ضمن دنبال کردن خطاهای خبری ذکر شده، کوشید پرتاب این کاوشگر را با مسائل هسته ای ایران پیوند دهد.
نیویورک تایمز از قول کارشناسان مدعی شد ایران در پس این فعالیت های صلح آمیز فضایی، به دنبال دستیابی به فناوری موشک های بالستیک با قابلیت حمل کلاهک هسته ای است و همه این تحرکات ناشیانه رسانه ای دشمن علیه «کاوشگر پیشگام» در حالی است که نتوانستند توانمندی علمی ایران در عرصه فناوری پیشرفته فضایی را انکار کنند و بلکه ناخواسته به این پیشرفت چشمگیر اعتراف کردند.

منبع: کیهان



برچسب‌ها: هوا فضا

ایران و ارسال انسان به فضا
دوشنبه 91/11/9 ساعت 10:51 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )
سردار وحیدی با اشاره به ماموریت موفقیت‌آمیز کاوشگر پیشگام:
ایران در راه ارسال انسان به فضا است/موجود زنده سالم به زمین برگشت

خبرگزاری فارس نیوز: وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح گفت: ارسال کاوشگر «پیشگام» و بازیابی آن، گام نخست برای ارسال انسان به فضا در مراحل بعدی است.

خبرگزاری فارس: ایران در راه ارسال انسان به فضا است/موجود زنده سالم به زمین برگشت

به گزارش خبرگزاری فارس، سردار احمد وحیدی وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با اشاره به پرتاب و بازیایی موفقیت آمیز کاوشگر «پیشگام» اظهار داشت: ارسال کاوشگر و بازیابی آن، گام نخست برای ارسال انسان به فضا در مراحل بعدی است.

وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح تاکید کرد که در این راستا خبرهای خبرهای خوش دیگری در راه است.

وی ادامه داد: کاوشگر پیشگام در ارتفاع 360 هزار پایی ماموریت خود را بخوبی انجام داد.

وحیدی با اشاره به بازیابی موفقیت آمیز این کاوشگر اظهار داشت: این محموله با سرعت پیش بینی شده به همراه موجود زنده(میمون) سالم به زمین بازگشت.

وحیدی همچنین اعلام کرد پایگاه رصد فضایی بزودی افتتاح خواهد شد.

به گزارش فارس، دانشمندان و متخصصان فضایی جمهوری اسلامی ایران موفق شدند با برداشتن گام بلند دیگری در عرصه فناوری پیشرفته فضایی، ارسال حیات به فضا و تحقیقات زیستی که در انحصار چند کشور معدود است را برای کشورمان به ارمغان آوردند.

پروژه ارسال حیات به فضا که با مدیریت یکپارچه سیستمی و تلاش دانشمندان سازمان فضایی ایران به مورد اجرا گذاشته شده، توسط سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع تا ارتفاع مورد نظر پرتاب و پس از طی مراحل پیش‌بینی شده و رسیدن به سرعت، شتاب و ارتفاع مورد نظر، مجدداً به زمین بازگشته و موجود زنده با موفقیت بازیابی گردید.

کاوشگر پیشگام از چهار بخش شامل:

1- مجموعه موتور، متشکل از اجزای قفسه دم، بالک‌های پایدارساز، بلوک تنظیم ارتفاع، موتور و نازل؛

2- سکوی پرتاب برای پرتاب مجموعه؛

3- ایستگاه های زمینی برای برقراری ارتباط با کاوشگر و دریافت اطلاعات به صورت زمان واقعی؛

4- محموله‌ که از اجزای کپسول زیستی سامانة خدمات (الکترونیک، مخابرات و پردازش)، جدایش سازه و جدایش بازیاب موجود زنده تشکیل شده است.

دسترسی به ارتفاع بیش از 120 کیلومتری، ارسال موجود زنده (میمون) با فیزیولوژی شبیه انسان، بومی‌سازی فناوری طراحی، ساخت و پرتاب کپسول زیستی، بازیابی سالم محموله، تله‌متری ثبت داده‌های محیطی، زیستی و تصاویر در تمامی مراحل پرتاب و تعیین بارهای اکوستیکی محفظه از اهدافی بود که با پرتاب کاوشگر پیشگام و بازیابی آن حاصل گردید.

گفتنی است کاوشگرها بطور عمومی برای بررسی جو، داده‌برداری از لایه‌های میانی اتمسفر و بررسی لایه‌های مختلف آن؛ مطالعات مربوط به قطب مانند بررسی شفق قطب؛ مطالعات پرتوهای کیهانی مانند اشعه ایکس، ماوراء بنفش و مادون قرمز؛ زیست شناسی و پرتاب موجودات زنده کوچک و رشد سلول‌های بنیادی در فضا؛ ستاره‌شناسی، رصد خورشید، بررسی کسوف؛ مطالعه جاذبه ناچیز؛ بازیابی محموله؛ توسعه فناوری‌های فضایی مانند ورود به جو و جدایش؛ آزمایش تراشه‌ها و مدارات الکترونیکی فضایی؛ افزایش قابلیت اطمینان پرتاب‌های فضایی با انجام تست‌های مکرر بکار می‌روند.




برچسب‌ها: هوا فضا

<      1   2      
طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز
 
موضوعات
لینک دوستان
دیگر موارد


بازدید امروز: 424
بازدید دیروز: 97
کل بازدیدها: 1343357