چهارشنبه 99/5/15 ساعت 11:18 صبح | نوشته شده به دست
رضا خانگلی | ( نظرات )
گزارش مشرق از یک دستاور بی‌نظیر دفاعی
7 نکته درباره کاشت، داشت و برداشت از «مزرعه موشکی سپاه»/ رویای ناتمام ارتش‌های روسیه و آمریکا توسط ایران محقق شد +عکس
ایجاد شبکه‌ای از موشکهای قرار گرفته در خاک که همواره آماده پرتاب به اهداف دور و نزدیک در زمین و دریا هستند، یک برگ مهم از تاکتیک جدید سپاه برای غافلگیر کردن دشمنان جمهوری اسلامی ایران بود.
به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، چهاردهمین رزمایش پیامبر اعظم (ص) در حالی توسط نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در منطقه عمومی جنوب کشور برگزار شده که شاهد رونمایی از چندین دستاورد مهم دفاعی بودیم که نحوه اجرا و رونمایی از آن، بدون شک یک شگفتی و پیام بزرگ برای دشمنان جمهوری اسلامی خواهد بود. در این گزارش به سراغ مهم ترین آن ها یعنی شلیک راکت ها و موشک از زیر زمین خواهیم رفت و در روزهای آینده، برخی دیگر از نکات مهم این برنامه کاملا عملیاتی را مرور خواهیم کرد.
از سالها پیش، ایران یکی از معدود کشورهای جهان با توانایی ساخت و پرتاب موشک از سیلوهای زیرزمینی است که این توانایی سالها پیش برای اولین بار رسانه ای شد. پروسه توسعه این مجموعه های عظیم، مشخصا زمان بر بوده اما همچنان بخش مهمی از توان بازدارندگی دفاعی و افزایش سطح بقاء پذیری یگان های موشکی ما را بر عهده دارد. در کل یگان های موشکی نیروی هوافضا سپاه دو تاکتیک عمده را برای پنهان شدن از دید دشمن و افزایش سطح بقاء پذیری پیش گرفته اند که یکی توسعه پرتاب های متحرک موشک ها و راکت های سوخت جامد است -که شلیک سریع از نقاط مختلف را به سرعت ممکن می کند- و تاکتیک دیگر، بحث شلیک های زیز زمینی است.
اما در رزمایش اخیر شاهد تحولی مهم در تاکتیک شلیک های زیر زمینی بودیم که در مدل جدید، اصولا خبری از لانچر و سکوهای دیگر سیستم های مرسوم پرتاب موشک و البته عوامل انسانی لازم نبود. در حقیقت موشک ها انگار از قبل در درون خاک، همچون یک بذر دفن شده و سپس با یک دستور از راه دور پرتاب شدند. در ابتدا و قبل از پرداختن بیشتر به تاکتیک خاص و پیچیده ای که سپاه کرده، بهتر است نگاهی به دو طرح آزمایشی از شرق و غرب داشته باشیم تا بتوانیم زمینه سازی بهتری درباره حرکت سپاه در ذهن مخاطبان ایجاد کنیم.
از کلاب های روسی درون کانتینر تا رویای ناتمام یانکی ها
استتار یک سیستم تسلیحاتی یعنی قرار دادن آن در نقطه ای مشخص و فعال کردن آن در زمان نیاز - خصوصا برای سامانه های موشکی- می تواند یک سری مولفه بسیار مثبت باشد. برای نمونه در کشور روسیه طرحی توسعه پیدا کرده که بر اساس آن موشک های سری کلاب درون کانتینر هایی شبیه به مدل های تجاری قرار گرفته و می توان آن ها را از روی کامیون، کشتی های باربری و اصولا هر جایی که یک بتوان یک کانتینر را قرار داد شلیک کرد. موشک های سری کلاب از جمله معروف ترین و پر فروش ترین تسلیحات روسی در سالهای اخیر بوده و در مدل های مختلف خصوصا کشتی و زیردریایی پرتاب در سالهای اخیر در نقاط مختلف جهان وارد خدمت شده اند.
البته در این نمونه کانتینری اتاقکی نیز برای خدمه در نظر گرفته شده که بتوانند عملیات کنترل و پرتاب را از آن انجام دهند. این طرح روسی هیچ گاه مشتری پیدا نکرد. البته این طرح، تفاوت های فراوانی با مدل اجرا شده توسط سپاه دارد، اما نشان دهنده علاقه روس ها به عنوان یک قدرت مهم موشکی جهان، به اجرای طرح های شلیک مخفیانه دارد.
اما طرح دیگر مربوط به طرح XM501 ارتش آمریکا در قالب پروژه بزرگتر سیستم رزمی آینده بود که این طرح نیز به دلایل مختلفی فنی و مالی متوقف شد. طرح ایکس ام 501 بر اساس پرتابگرهای موشکی جعبه ای شکل بود که در حدود 2 متر ارتفاع داشته و آنها را می توان بر پشت انواع خودروها یا به صورت تنها در نقاطی مختلف نصب کرده و حتی به صورت از راه دور نیز فعال کرد.
البته موشک های در نظر گرفته شده برای این برنامه فقط بین 40 تا 70 کیلومتر برد داشته و بیشتر برای حمله به ستون های زرهی، تجمعات دشمن یا سنگرهای فرماندهی در نقاط نزدیک میدان نبرد در نظر گرفته شده بودند و در حد برد به دست آمده توسط نیروی هوافضای سپاه، به هیچ وجه نبوده است.
شلیک موشک های خفته؛ با چه طرحی رو به رو هستیم؟
در حال حاضر هیچ گونه اطلاعاتی در خصوص ماهیت سلاح آزمایش شده و نحوه کار کرد آن نداریم و صرفا می توانیم به نوعی از حدس و گمانه زنی بپردازیم. بر اساس تصاویر مربوط به آزمایش این سلاح جدید، احتمالا پرتابه در کلاس راکت های سری زلزال یا موشک های خانواده فاتح است. مشخصا اگر این موشک ها به صورت بدون حفاظ در زمین دفن شوند، اصولا فعال شدن سیستم پیشران به نوعی ممکن نبوده و ای بسا در تماس مستقیم بودن با خاک و عوامل زیر زمینی به سرعت موشک ها را دچار مشکل خواهد کرد.
راه حل برای این مسئله می تواند توسعه نوعی پوشش نگهدارنده برای این موشک ها باشد که در حقیقت موشک با آنها دفن می شود. یعنی در ابتدا موشک، احتمالا همراه با مکانیزم های فعال کننده موتور و فضای لازم در انتها برای خروج گازها و همچنین سیستم های دریافت فرمان شلیک درون زمین با زاویه ای مناسب دفن می شوند. موشک ها نیز از سوخت جامد بهره می برند و می توان آنها را برای مدتی طولانی در هر نقطه ای از کشور دفن کرد.
با این برنامه، در هر نقطه ای از کشور می توان با الگوی مزرعه ای و پاشیدن بذرها، تعداد مناسبی از موشک ها را با بردها و ویژگی های مختلف اعم از زمین به زمین یا زمین به دریا به این شکل دفن کرده و در صورت نیاز با کابل های فیبر نوری یا سیم های ویژه یا هر نوع ارتباط مرسوم یا ناشناخته دیگر، آنها را به هم ارتباط داد.
البته در طول برگزاری این رزمایش، با یک پرتابگر جدید استوانه ای شکل نیز رو به رو شدیم که موشکی شبیه یکی از اعضای خانواده فاتح را پرتاب کرد. احتمال استفاده از نوعی از این حامل ها در گونه زیر زمینی نیز محتمل است. با این نوع طراحی، می توان هر نقطه ای از کشور را به موشک های زمین به زمین مجهز کرد و در هر لحظه می توان به آنها دستور شلیک داد. در حقیقت کل کشور با این طرح تبدیل به یک پایگاه موشکی، بدون زیرساخت های قابل شناسایی و بررسی توسط ماهواره ها و سرویس های اطلاعاتی دشمن شده و در هر لحظه از آن استفاده کرد.
شنبه 98/4/8 ساعت 9:0 عصر | نوشته شده به دست
رضا خانگلی | ( نظرات )
زدنپهپاد بلندپرواز با موشک کوتاه‌برد
مجله تایم درباره پهپاد RQ-4 گلوبال‌هاک می‌نویسد:
در ادبیات تخصصی، پهپادی که ایران هدف قرار داد یک پرنده «تجسس دریایی مساحت وسیع» متعلق به نیروی دریایی آمریکا بوده که نسخه نیروی دریاییِ همان پهپاد بلندپرواز RQ-4A گلوبال‌هاک نیروی هوایی است. در بیان ساده، این پهپاد یک هواپیمای بدون‌سرنشین با کاربرد تجسس در دریاست. بر خلاف پهپادهای موشک‌زن MQ-1 «پرداتور» [به معنای «شکارگر»] و MQ-9 «ریپر» [به معنای «دروگر» و همچنین نام شخصیت مجسم‌کننده مرگ به شکل یک اسکلت با عبای سیاه و داس بزرگ] که از آنها برای انجام حملات هوایی استفاده می‌شود، پهپادهای گلوبال‌هاک غیرمسلح هستند و فقط برای جمع‌آوری اطلاعات مورد استفاده قرار می‌گیرند. گلوبال‌هاک برای جمع‌آوری اطلاعات، در ارتفاع‌های بالا، تا 60 هزار پا [معادل بیش از 18/2 کیلومتر] یعنی تقریباً دو برابر هواپیماهای مسافربری، پرواز می‌کنند. این پهپاد در آن ارتفاع بالا می‌تواند حتی آن سوی انحنای کره زمین را هم ببیند [1] .
اطلاعاتی درباره پهپاد آمریکایی که توسط پدافند «سوم خرداد» هدف قرار گرفت [دانلود]
این مجله آمریکایی سپس به نقل از «ایمی زگارت» عضو ارشد اندیشکده «مؤسسه هوور» و «مؤسسه مطالعات بین‌الملل فریمن اسپوگلی» در دانشگاه استنفورد، می‌نویسد: «مهمترین دفاعِ این پهپاد، ارتفاع پرواز آن است. گلوبال‌هاک در ارتفاع بسیار بالایی پرواز میکند، بنابراین اینکه ایرانی‌ها توانسته‌اند آن را هدف قرار دهند نشان می‌دهد ظرفیت‌های واقعاً چشمگیری دارند. سرنگونی این پهپاد به نوعی یک مکانیسم برای ارسال این پیام به آمریکاست که ایران از آنچه که احتمالاً تصور می‌کردیم، قدرتمندتر است.»
عصبانیت جان بولتون (چپ) و مایک پمپئو (وسط) از حمله موفقیت‌آمیز ایران به پهپاد آمریکا غیرقابل‌تصور است (+)
البته «دن گتینگر» مدیر «مرکز مطالعات پهپادی» در دانشکده «بارد» در نیویورک به مجله تایم می‌گوید: «ممکن است از گلوبال‌هاک برای تجسس استفاده شود، اما این پهپادها پرنده «پنهان‌کار» محسوب نمی‌شوند. طول بال گلوبال‌هاک حدود 40 متر است، مانند یک هواپیمای مسافربری بوئینگ 737. این پهپاد در مقایسه با جنگنده‌ها بزرگ، سنگین و کُند است.» گتینگر خاطرنشان میکند: «این پهپادها سریع نیستند. بسیار مشهودند؛ یعنی به سادگی در رادار دیده می‌شوند. تعمداً آنها را به گونه‌ای طراحی می‌کنند که بتوانند در ارتفاع بالا با سرعت کم پرواز کنند. عملاً می‌توانند بالای یک منطقه پرسه بزنند و هر اندازه بشود، اطلاعات جمع کنند.»
تصویری که ایران از مسیر پروازی پهپاد گلوبال‌هاک آمریکا (خط ضحیم سبزرنگ) منتشر کرده است؛ به نظر می‌آید دایره مشکی سمت راست محل اصابت موشک به پهپاد باشد (+)
«داگلاس بری» عضو ارشد حوزه هوافضا در اندیشکده «مرکز بین‌المللی مطالعات استراتژیک» به مجله تایم می‌گوید: «اگرچه حمله به پهپادهای کوچکتر غیرعادی نیست، اما حمله به پهپادهایی که به اندازه RQ-4 بزرگ و پیشرفته باشند، نادرتر است. این پرنده‌ها در ارتفاع بالا پرواز می‌کنند و هدف قرار دادن آنها با موشک کوتاه‌برد دشوار است.» این مجله آمریکایی می‌نویسد: «شاید آمریکایی‌ها به خاطر داشته باشند که ایران سال 2011 مدعی شد یک پهپاد کوچکتر (RQ-170 «سنتینل» [به معنای «نگهبان»]) را تسخیر کرده است [2] .» این در حالی است که گتینگر می‌گوید این‌بار مسئله خیلی متفاوت است: «[RQ-170] یک پهپاد بسیار سری مشغول یک عملیات سری بود. اما این‌دفعه یک اتفاق بسیار علنی‌تر رخ داده است.»
پهپادی از نوع RQ-4 متعلق به نیروی هوایی آمریکا؛ این پهپاد برای دفاع مقابل حملات دشمن در ارتفاعی معادل دو برابر هواپیماهای مسافربری پرواز میکند (+)
هیچکس تا حالا یک RQ-4 را شکار نکرده بود
مجله نیوزویک آمریکا نیز در گزارشی به اهمیت سرنگونی پهپاد پیشرفته آمریکا به دست یک سامانه پدافندی بومی ایران اشاره میکند: «اقدام ایران در سرنگون کردن یکی از پیشرفته‌ترین پهپادهای ارتش آمریکا با استفاده از آنچه که این کشور ادعا میکند یک پدافند بومی است، نشاندهنده [دشواری‌ها و] پیچیدگی‌های یک درگیری احتمالی با جمهوری اسلامی است [3] .» «فابیان هینز» تحلیلگر مسائل عدم اشاعه و اطلاعات منبع‌باز در این‌باره به نیوزویک می‌گوید این اولین موردِ شناخته‌شده از سرنگونی هر یک از انواع پهپادهای RQ-4 آمریکاست. این پهپاد، اصلاً «یک پرداتور ریز نیست»، بلکه یکی از «بزرگترین و گران‌ترین پهپادهایی است که آمریکا دارد.» هینز همچنین درباره استفاده ایران از سامانه بومی «سوم خرداد» نیز می‌گوید: «اگر (یک «اگر» بزرگ) این حرف صحت داشته باشد، مسئله قابل‌توجهی است، چون به این معنا خواهد بود که برای زدن پهپاد آمریکا از یک سامانه موشک زمین به هوای بومی استفاده کرده‌اند.»
اذعان کارشناسان بی‌بی‌سی به توانایی پدافند موشکی ایران و ناتوانی ترامپ از واکنش به سرنگونی پهپاد آمریکایی [دانلود]
این هفته‌نامه آمریکایی به بهانه سرنگونی پهپاد آمریکا به معرفی برخی از موشکهای ایران نیز می‌پردازد:
ما می‌دانیم که ایران انواع سلاح‌های بالستیک را در اختیار دارد، از توپخانه گرفته تا موشکهای کوتاه‌برد و میان‌برد، و همچنین موشکهای کروز. دوربردترین سلاح تهران، یعنی موشک کروز دوربرد «سومار»، می‌تواند اهدافی از فاصله 2500 کیلومتری را هدف قرار دهد؛ و موشکهای بالستیک میان‌برد «سجیل»، «شهاب 3»، «قدر»، «عماد» و موشک جدید «خرمشهر» بردی حدوداً 2000 کیلومتری دارند.
برخی از موشکهای ایران و بُرد آنها به گزارش اندیشکده آمریکایی «مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل»؛ ایران بزرگترین و متنوع‌ترین زرادخانه موشکی خاورمیانه را دارد (+)
نیوزویک در انتهای گزارش خود از قول «بسیاری از کارشناسان» درباره واکنش نظامی آمریکا به سرنگونی پهپادش هم اظهار تردید میکند [4] و یک دلیل این واقعیت را عدم برخورداری آمریکا از حمایت بین‌المللی می‌داند. هینز در همین خصوص به نیوزویک می‌گوید موضوع تردیدها این نیست که آیا اقدام نظامی احتمالی آمریکا علیه ایران تصمیم خوبی است یا تصمیم بدی، بلکه «در این‌باره است که آیا این کار برای آمریکا «خیلی بد» خواهد بود یا یک «فاجعه نجومی».» اما آیا تنها دلیل خودداری آمریکا از ورود به یک درگیری نظامی با ایران، موضوع حمایت بین‌المللی است؟
طی ساعات اولیه پس از سقوط پهپاد آمریکایی، سیر تحولات و تنش‌ها میان دو کشور سرعت باورنکردنی‌ای پیدا کرد. بعد از آن‌که ارتش آمریکا تأیید کرد که سپاه پاسداران ایران پهپاد متعلق به این کشور را هدف قرار داده است، دونالد ترامپ دوباره دست به توئیتر شد. وی ابتدا خیلی ساده فقط نوشت: «ایران اشتباه بسیار بزرگی مرتکب شد! [5] » (شاید امیدوار بود یک پیام کوتاه، وحشتناک‌تر به نظر برسد)، اما روز بعد در چند توئیت متوالی به شکلی دراماتیک توضیح داد که کشورش «آماده و محیا» ی انتقام‌جویی از ایران بوده، اما وقتی یک فرمانده ارتش به او گفته در این حمله 150 نفر کشته می‌شوند، 10 دقیقه قبل از آغاز حمله، تصمیم گرفته این کار را نکند. رئیس‌جمهور آمریکا در مصاحبه با ان‌بی‌سی‌نیوز هم همین حرفهای خنده‌دار را تکرار کرد.
ترامپ: اگر حمله می‌کردیم 150 ایرانی کشته می‌شدند، گفتم عملیات متوقف شود [دانلود]
با توجه به اینکه همین ترامپ ماه گذشته میلادی (آوریل 2019) مصوبه کنگره آمریکا در ممنوعیت فروش سلاح به رژیم سعودی و امارات را با استفاده از اختیارات ریاست‌جمهوری وتو کرد [6] ، تا همچنان برای قتل‌عام وحشیانه مردم یمن به جنایت‌کاران ائتلاف سعودی سلاح بفروشد، طبیعتاً «جان 150 ایرانی» نبوده که جلوی اقدام نظامی آمریکا را گرفته است؛ تازه اگر باور کنیم اصلاً مقامات آمریکایی به فکر اقدام نظامی افتاده‌اند. شخص ترامپ از آنچه که طی ساعات پس از حمله ایران به پهپاد آمریکا رخ داد، توصیف‌های متناقضی ارائه داده است؛ مثلاً در توئیت‌های خود گفته که 10 دقیقه قبل از حمله دستور توقف آن را صادر کرده، اما در مصاحبه با شبکه ان‌بی‌سی می‌گوید اصلاً دستور حمله را صادر نکرده بوده است [7] .
اولین واکنش توئیتری ترامپ به حمله ایران به پهپاد آمریکا: «ایران مرتکب اشتباه بسیار بزرگی شد!» (+)
با این حال، مسئله اصلاً این نیست، چراکه دلایل خودداری آمریکا از درگیری نظامی با ایران به پهپاد RQ-4 خلاصه نمی‌شود. واقعیت این است که اگر ایران 10 پهپاد RQ-4 دیگر هم از آمریکا بزند، باز هم جنگی بین دو کشور به وجود نخواهد آمد. به عبارت دیگر، ترامپ مجبور بود از خویشتن‌داری ایران در هدف قرار ندادن یک فروند هواپیمای P-8 حامل چندین سرنشین که همزمان با پهپاد RQ-4 مرزهای هوایی کشورمان را نقض کرده بود، تشکر کند، چراکه ایران تا هر جا که بخواهد می‌تواند سطح تنش‌ها را بالا ببرد و آستانه تحمل آمریکایی‌ها را بسنجد، در حالی که طرف مقابل می‌داند اگر دست از پا خطا کند، برای همیشه باید خاورمیانه و منافعش در این منطقه را به فراموشی بسپارد. البته ناگفته پیداست که ایران به دنبال افزایش تنش نیست و هرگز اقدام پیش‌دستانه انجام نخواهد داد.
گلوبال‌هاک یکی از بزرگترین و پیشرفته‌ترین پهپادهای ارتش آمریکاست (+)
برای توضیح بیشتر در این‌باره، خلاصه یکی از گزارش‌های قبلی مشرق در خصوص پیامدهای جنگ با ایران برای ترامپ، آمریکا، خاورمیانه و تمام دنیا در اینجا یادآوری می‌شود:
پیامدهای جنگ با ایران برای ترامپ
? انتخابات 2020: جنگ عراق به یک لکه ننگ دائم بر دامن جورج بوش تبدیل شد و ترامپ به خوبی می‌داند جنگ احتمالی با ایران لکه به مراتب بزرگ‌تری در پرونده او خواهد بود که مطمئناً شانس موفقیتش در انتخابات آتی ریاست‌جمهوری را نابود میکند.
? برَند «ترامپ»: ترامپ به عنوان اول یک تاجر و بعد یک سیاستمدار، برای وجهه خود بیش از آن اهمیت قائل است که با ورود به یک جنگ پرتلفات، آینده تجاری خود را برای همیشه به خطر بیندازد.
ترامپ با حمله به ایران شانس خود در انتخابات ریاست‌جمهوری 2020 آمریکا را از دست خواهد داد (+)
پیامدهای جنگ با ایران برای آمریکا
? هزینه‌های نجومی: جنگ با ایران هزینه‌های باورنکردنی سیاسی و مالی برای آمریکا به دنبال خواهد داشت که با هزینه‌های هنگفت جنگ عراق قابل‌مقایسه نخواهند بود. علاوه بر مساحت تقریباً چهار برابری ایران نسبت به عراق (که اگر همه نیروهای نظامی آمریکا هم به ایران اعزام شوند برای اشغال آن کافی نخواهد بود) و جمعیت بیش از سه برابری ایران نسبت به عراق در زمان آغاز حمله آمریکا، تضمین میکند که چنین جنگی احتمالاً پرهزینه‌ترین جنگ آمریکا بعد از جنگ جهانی دوم خواهد بود. برخی کارشناسان آمریکایی جنگ احتمالی با ایران را با جنگ ویتنام مقایسه می‌کنند و متقاعد کردن مردم آمریکا به چنین جنگی، به اندازه قبولاندن دوباره جنگ ویتنام به افکار عمومی آمریکا غیرممکن است.
? منافع، نیروها و پایگاه‌های آمریکا: در صورت آغاز درگیری نظامی، پایگاه‌ها و نیروهای آمریکایی در منطقه و منافع این کشور، از جمله امنیت عبور و مرور در خلیج فارس و تنگه هرمز، مستقیماً هدف حملات ایران قرار خواهند گرفت. همچنین حمله به کشورهایی که میزبان پایگاه‌های نظامی آمریکا هستند نیز هزینه‌های بین‌المللی جنگ با ایران را برای واشینگتن افزایش خواهد داد.
? انزوای بین‌المللی: نه تنها دشمنان و رقبای آمریکا مانند روسیه و چین، بلکه حتی متحدان این کشور در اروپا نیز اظهار امیدواری کرده‌اند که تنش‌ها میان تهران و واشینگتن به روشی غیر از تقابل نظامی حل‌وفصل شود، بنابراین به راه افتادن جنگ با ایران می‌تواند آمریکا را در عرصه بین‌المللی منزوی و به عنوان طرف مهاجم معرفی کند.
? تشدید تنفر ایرانی‌ها از آمریکا: سالها تبلیغات آمریکا برای جذب افکار عمومی و تأثیرگذاری روی معادلات خواص در ایران با شلیک اولین تیر به سوی این کشور به هدر خواهد رفت و دروغ بودن بهانه‌های واشینگتن درباره حقوق بشر، دموکراسی و صلح‌طلبی را فاش میکند.
Error loading player: No playable sources found
پایگاه موشکی ایران در عمق 500 متری زمین؛ آمریکا منافع، نیروها و پایگاه‌های زیادی دارد که می‌توانند اهداف این موشکها باشند [دانلود]
پیامدهای جنگ با ایران برای خاورمیانه
? نابودی رژیم صهیونیستی: طی تنها چند روز از آغاز یک درگیری نظامی احتمالی علیه ایران، تهران می‌تواند هم به شکل مستقیم و هم با کمک نیروهای نیابتی و متحدان خود به رژیم صهیونیستی حمله کند و برای همیشه به رؤیای تشکیل یک «کشور یهودی» پایان دهد؛ پیامدی که در حقیقت به ضرر آمریکاست، نه خاورمیانه.
? تنش‌ها و تروریسم منطقه‌ای: جنگ میان ایران و آمریکا موج دیگری از تنش‌ها را در منطقه به راه خواهد انداخت که قطعاً با توجه به درگیری ائتلاف جنایت‌کار سعودی در یمن و دست کشورهای عربی بر آتش سوریه، قطعاً دامن‌گیر این کشورها نیز خواهد شد. همچنین بازگشت دوباره آشوب به منطقه‌ای که پیشاپیش در تلاطم است، به نفع هیچ‌یک از کشورهای منطقه نخواهد بود و می‌تواند بستری برای ظهور دوباره گروه‌های تروریستی فراهم نماید.
نتانیاهو: «می‌خواهید سه تهدید بزرگ علیه اسرائیل را بشناسید؟ ایران، ایران، ایران» (انگلیسی) [دانلود]
پیامدهای جنگ با ایران برای جهان
? بازار نفت: از آنجایی که امنیت بخش قابل‌توجهی از محموله‌های نفتی دنیا مستقیماً به تلاش‌های ایران در نگهبانی از خلیج فارس و تنگه هرمز وابسته است، وقوع یک جنگ بزرگ علیه ایران مطمئناً روی بازار نفت تأثیر مستقیم و احتمالاً بلندمدت خواهد گذاشت.
? بحران پناهندگان: جنگ با ایران منجر به تشدید بحران پناهندگان در سطح بین‌المللی خواهد شد و بعید نیست چندین میلیون نفر به جمعیت آوارگانی اضافه کند که برای فرار از درگیری‌های خشونت‌بار به سوی کشورهای اروپایی و سایر نقاط جهان هجوم می‌برند.
? اشاعه هسته‌ای: جنگ با ایران دقیقاً منجر به همان چیزی می‌شود که آمریکایی‌ها ادعا می‌کنند درباره ایران از آن نگران هستند: اشاعه هسته‌ای. تجربه سرنگونی صدام و قذافی به کشورهای عربی و حتی متحدان آمریکا این درس را داده است که تنها اهرم واقعی بازدارندگی، داشتن بمب اتمی است. اگر ایران به هر بهانه‌ای مورد حمله قرار بگیرد، اولین دلیل این اتفاق، نداشتن سلاح هسته‌ای تلقی خواهد شد و به این ترتیب زنگ آغاز مسابقه بین‌المللی برای دستیابی به این سلاح‌ها به صدا درخواهد آمد.
تنگه هرمز آبراهی حیاتی برای انرژی دنیاست که ایران به طور کامل بر آن احاطه نظامی دارد (+)
از میان همه پیامدهای بالا، فقط به خطر افتادن موجودیت رژیم صهیونیستی کافی است تا آمریکا هرگز تن به جنگ مستقیم با ایران ندهد. به عبارت دیگر، واشینگتن تنها در دو صورت به جنگ ایران خواهد رفت: یا امنیت رژیم صهیونیستی دیگر برایش اهمیت نداشته باشد، یا رژیم صهیونیستی دیگر در تیررس موشکهای ایران نباشد.
جمعه 96/2/8 ساعت 10:6 عصر | نوشته شده به دست
رضا خانگلی | ( نظرات )
مشرق گزارش می دهد؛
تلفیق هوشمندانه موشکهای دریایی چین و روسیه/ نسل جدید کروزهای ایرانی با «نصیر» رونمایی شد +عکس
شکل انتهای بدنه نصیر مشابه C-705 بوده اما بخش انتهایی آن مشخص می کند این بوستر یک طراحی کاملا ایرانی است و در عین حال، شکل بالک های پایدارساز بوستر نیز، نیم نگاهی به نسخه زمین پایه موشک kh-35 دارد.
به گزارش سرویس دفاعی مشرق، ایجاد قدرت دریایی موثر و پر توان برای جمهوری اسلامی ایران پس از پایان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و بر پایه تجربیات ارزشمند آن از اولویت بالایی برخوردار بوده و است. پس از جنگ تحمیلی 8 ساله علیه کشورمان و مشاهده عملکرد موشکهایی همچون هارپون در اختیار نیروی دریایی ارتش ایران، موشک فرانسوی اگزوست در اختیار عراق و نیز استفاده از موشک کرم ابریشم توسط هر دو طرف، سرمایهگذاری قابل توجهی در وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح برای طراحی، ساخت و تولید موشکهای ضد کشتی با بردهای متنوع خصوصاً انواع کروز که قابلیت شلیک از سه دسته اصلی پرتابگرها یعنی شناورها، هواگردها و سکوهای زمینی را داشته باشند، صورت گرفت.
باید به خاطر داشت بسیاری از موشکهای کروز هوا به سطح و سطح به سطح ساخته شده در واقع هواپیمایی با یک سرجنگی هستند زیرا پیکربندی آنها شباهت زیادی به هواپیما دارد. وجود بال به صورت ثابت یا باز شونده، پیشران هواتنفسی از نوع توربوجت یا توربوفن و از همه مهمتر نحوه پرواز غیر بالستیک و یا کاملاً مشابه هواپیما از شاخصه‌های مشترک اغلب این موشکها است.
اصلیترین مشخصه این نوع موشکها، پرواز در ارتفاع بسیار نزدیک به سطح زمین و عموماً کمتر از 30 متری در فاز پیمایشی (کروز) از مراحل حرکت آن است که بخش بسیار زیادی از زمان پرواز آنها را شامل می‌شود از این رو این موشکها به نام کروز شناخته شدند. اغلب موشکهای کروز ساخته شده دارای سرعت‌های کمتر از صوت هستند اما برخی نمونههای جدید در بخش نهایی پرواز (فاز ترمینال) به سرعت مافوق رسیده و برخی نیز از ابتدای پرواز، سریعتر از صوت حرکت می‌کنند. موشکهای کروز از هواپیما، پرتابگر زمینی، کشتی و حتی زیردریایی شلیک می‌شوند و انواع مختلف آنها برای حمله به رادارها، کشتیها و اهداف زمینی توسعه یافتهاند. برد نمونههای مختلف ساخته شده این نوع موشکها از چند ده کیلومتر تا چند هزار کیلومتر است. برخی از مهمترین اجزاء مشترک همه این موشکها شامل پیشران راکتی برای نمونههای برد کوتاه تا متوسط و موتور جت برای نمونههای دوربرد، خلبان خودکار، ارتفاعسنج (برای اندازهگیری ارتفاع از سطح آب و پرواز در نزدیکی آن) و جستجوگر هدف که عموماً از نوع راداری، تصویری یا حرارتی است.
آرایه ای از موشک های کروز ضد کشتی با انواع سامانه هدفگیری و رده های مختلف برد در کشورمان تا به امروز توسعه یافته است. این موشک ها شامل نمونه های کوتاه برد کوثر-1 و 2 و 3 و ظفر، نصر-1، نصر بصیر، نور، قادر، قدیر و رعد هستند که آنها را به صورت کوتاهی معرفی کرده و در ادامه به سایر جنبه های برنامه موشکی کروز ضد کشتی کشورمان در قالب بازخوانی چند خبر منتشر شده توسط مسئولان وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح می پردازیم. این امر به بهانه رونمایی از موشک کروز جدید «نصیر» در آستانه روز ارتش جمهوری اسلامی ایران است.
کوثر این موشک به عنوان یک سلاح ضد کشتی با پیشرانه راکتی سوخت جامد، سبک و برد کوتاه ساخته شده است. 3 گونه مختلف این موشک دستکم در دو مؤلفه وزن و برد با هم تفاوتهای محسوسی دارند. نمونه آخر یعنی کوثر-3 با وزن 120 کیلوگرم و برد 25 کیلومتر دارای سر جنگی به جرم 29 کیلوگرم بوده و به سرعتی نزدیک به 0.8 سرعت صوت می‌رسد.
موشک کروز ضد کشتی کوثر
بنا بر اطلاعات منتشر شده یکی از 3 گونه موشک کوثر دارای جستجوگر اپتیکی و یک نمونه هم از نوع راداری است. این موشک سبک با نصب روی قایقهای تندرو از جمله ذوالفقار (IPS-18) و سایر شناورهای تندرو نقش مهمی در افزایش توان تهاجمی آنها ایفا کرده.همچنین بالگرد شاهد285 و پهپاد تهاجمی کرار نیز هر یک با دو فروند از این موشک مشاهده شدهاند. تصویر زیر نیز که مربوط به رزمایشی دریایی در چندین سال قبل است به سکوی ساحلی موشک کوثر نسبت داده میشد اما پس از رونمایی از موشک ظفر ابهاماتی در این زمینه ایجاد شد.
ظفر موشک کروز ظفر که در سال 1391 معرفی شد به طور کلی شباهت شکلی و ابعادی به موشکهای کوثر دارد. ظفر موشکی با جرم 120 کیلوگرم، برد بین 8 تا 25 کیلومتر، سرعت 0.8 ماخ بوده و آخرین نسل از موشک های ضد کشتی سبک و کوتاه برد ایران است. سرجنگی 30 کیلوگرمی و سامانه هدفگیری راداری که قابلیت «شلیک کن و فراموش کن» به این موشک بهره مند از پیشران سوخت جامد می دهد از دیگر ویژگی های این موشک 2.685 متری است که قطر 180 میلیمتر و دهانه بال586 میلیمتری دارد.
موشک کروز ضد کشتی ظفر
این موشک نیز قابل نصب بر روی شناورهای سبک و تندرو بوده و ارزیابی کارشناسان خارجی برای موشکهایی در رده ظفر و کوثر نشان می‌دهد به دلیل ابعاد کوچک و سرعت نسبتاً بالا این موشکها اهداف دشواری برای سامانه‌های دفاعی ناوهای مورد حمله خواهند بود. فیوز برخوردی-تأخیری این موشک سبب می شود تا اندکی پس از نفوذ به شناور در که در ناحیه نزدیک سطح آب رخ می دهد و ورود موشک به بدنه، انفجار سرجنگی صورت پذیرد که سبب تخریب بیشتری می شود.
شلیک موشک ظفر از قایق تندرو ذوالفقار؛ رادار هدفیابی روی دکل شناور قابل مشاهده است
نصر موشک کروز ضد کشتی نصر در زمره سلاحهایی با برد کوتاه تا متوسط قرار می‌گیرد. اصلیترین تفاوت این موشک با کوثر و ظفر میزان بالای سرجنگی است که قدرت تخریب بسیار بالایی برای آن ایجاد نموده. موشک 350 کیلوگرمی نصر-1 با برد دستکم 35 کیلومتر حاوی یک سرجنگی نیمه زرهی 130 کیلوگرمی بوده که در حدود 4.5 برابر سرجنگی موشک کوثر-3 است.
نمونه هواپرتاب موشک نصر در کنار اف-4ئی
موشک ضد کشتی و کروز نصر-1 پس از قرار گرفتن در خط تولید، به فهرست تسلیحات شناورهای تندرو اضافه شد که برد دورایستایی بهتری به آنها در مقابله با ناوهای دشمن می‌دهد. علاوه بر شناورهایی که فیلم شلیک موشک از آن در زمان نمایش خط تولید در اختیار رسانهها قرار گرفت شناورهای تندرو دیگر از جمله ذوالفقار نیز به این موشک هدایت راداری و قدرتمند مجهز شدهاند. ممکن است این موشک نیز مانند کوثر دارای نمونهای برخوردار جستجوگر تصویری باشد.
شلیک موشک کروز ضد کشتی نصر از پرتابگر ساحلی
شلیک موشک نصر هدایت راداری از شناور تندرو ذوالفقار
موشک نصر دارای سکوهای ساحلی خوداتکا نیز بوده که با استقرار روی کامیون از تحرک مناسبی برخوردار شدهاند. نمونه هواپرتاب این موشک کروز هم به تولید رسیده که روی هواپیماهای جنگنده نظیر اف-4 فانتوم نیروی هوایی ارتش نصب می‌شود. بالگردهای بل206 نیروی دریایی سپاه نیز مجهز به یک موشک نصر در زیر بدنه از دیگر کابران نصر هواپایه به شمار می آیند.
موشک نصر زیر بدنه بالگرد بل206
این بالگرد می‌تواند به سرعت پیمایشی (کروز) بالاتر از 200 کیلومتر بر ساعت برسد که سرعت اولیه قابل توجهی به موشک می‌دهد. همچنین توان رسیدن به ارتفاع پروازی بیش از 3500 متر نیز در کنار سرعت اولیهای که بالگرد به موشک می‌دهد برد نصر را در صورت شلیک از بالگرد به طور محسوسی افزایش خواهد داد.
نصر بصیر
آخرین نمونه معرفی شده موشک نصر با نام «نصر بصیر» که اشاره به قابلیت رؤیت اهداف نیز دارد از جستجوگر الکترواپتیکی و احتمالاً از نوع تصویری فروسرخ (IIR) برای هدفگیری در فاز نهایی پرواز استفاده شده است. این جستجوگر در زمره گونه‌های غیرفعال یا passive قرار می‌گیرد که بدون ایجاد هرگونه انتشاری اقدام به شناسایی و قفل روی اهداف می‌نماید.
موشک نصر بصیر
بدین ترتیب هوشیاری شناورهای دشمن در مورد شلیک موشک به سمت آنها به میزان چشمگیری کاهش می‌یابد. شناسایی اولیه موقعیت شناورهای دشمن نیز می‌تواند به روش‌های مختلفی صورت گیرد از جمله رادارهای دوربرد ساحلی، پهپادهای شناسایی یا توسط رادار شناورهایی در خارج از منطقه شلیک موشک .جستجوگر تصویری فروسرخ (IIR) قابلیت ردگیری اهداف شناوری را از تمام زوایا داشته، از مقاومت نسبتاً بالایی نسبت به اخلال (جمینگ) و فریب برخوردار بوده و حساسیت بسیار بهتری در تشخیص اهداف دارد. همچنین برخلاف جستجوگرهای اپتیکی مرئی که تنها در روز و شرایط آب و هوایی مساعد قابلیت فعالیت دارند جستجوگر تصویری حرارتی در شب و شرایط نامساعد با درصدی کاهش برد، توان عملیات دارد.
تصویر فروسرخ از یک هدف دریایی در فاصله 4 کیلومتری
به نظر می‌رسد پنجره جستجوگر موشک نصر بصیر، دارای پوشش خاصی است که اثرات مهمی در تشخیص محدوده مطلوب امواج فروسرخ دارد. این ماده با حذف برخی از باندهای امواج فروسرخ، فقط فرکانسهایی از امواج فروسرخ را عبور می دهد که مربوط به مواد سازنده به کار رفته در تجهیزات هدف بوده و اثرات محیطی پس زمینه و اثرات حرارتی روی پنجره جستجوگر را نیز تا حد زیادی حذف می کند.
سر جستجوگر موشک نصر بصیر
همچنین خواص مکانیکی طلق یا شیشه پنجره جستجوگر با بهره‌گیری از این مواد بهبود می‌یابد که در صورت تشکیل امواج شوک در جلوی موشک در سرعت‌های شلیک مادون صوت بالا (High Subsonic) اهمیت بیشتری می‌یابد. به علاوه با بهره‌گیری از این ماده، مقاومت در برابر اثرات اصطکاکی و سایشی قطرات آب نیز بهبود یافته که ارزش بالایی برای موشکهای کروز دریایی که در نزدیک سطح آب پرواز می کنند.
جمعه 96/2/8 ساعت 10:6 عصر | نوشته شده به دست
رضا خانگلی | ( نظرات )
...ادامه
نصیر
موشک نصیر در 26 فروردین 1396 و در بازدید رئیس جمهور از نمایشگاه دستاوردهای وزارت دفاع به طور رسمی رونمایی شد. در نگاه اول، بخش جلویی این موشک و بال های اصلی آن مشابه موشک نصر بوده اما در بخش انتهایی بدنه تفاوت هایی به چشم می خورد. مهمترین تفاوت نصیر با خانواده نصر، استفاده از یک موتور جت به جای پیشران سوخت جامد قبلی است. در نتیجه برای حرکت اولیه موشک یک بوستر سوخت جامد به انتهای آن اضافه شده که بالک های پایدارساز مختص خود را نیز دارد.
موشک کروز ضد کشتی جدید نصیر
ورودی هوای موتور موشک نصیر در زیر بدنه و بین بال های اصلی قرار دارد. قسمت انتهایی بدنه نیز دارای زاویه همگرایی یا اصطلاحاً دم-قایقی شده که به دلیل قطر کمتر نازل خروجی موتور جت و کاستن از پسای پشت بدنه بوده است. به علاوه در موشک نصیر، بالک های کنترلی انتهای بدنه نیز باز طراحی شده و بر روی یک پایه روی بدنه نصب شده اند.
ورودی هوای پیشران جت موشک نصیر
در نتیجه تغییرات فوق، طول بدنه موشک نصیر نسبت به نصر در حدود 20 درصد بیشتر به نظر می رسد که شاید با روش اتخاذ شده در پرتابگرهای موشک قادر و قدیر برای جبران افزایش طول آنها بتوان از پرتابگر فعلی موشک نصر که به طور گسترده ای روی شناورهای پرسرعت نیروی دریایی سپاه نصب شده است، همچنان بهره برد. توسعه موشک نصیر نشان داد کار بر روی موشک های دوربرد کروز سبب غفلت از توسعه موشک های جدید برای شناورهای تندرو و پرتابگرهای هوایی نظیر بالگردها و هواپیماهای رزمی سرنشین دار و بدون سرنشین نخواهد شد. نگاهی به این دسته از موشک ها خصوصاً نمونه های چینی که از تنوع بسیار بالایی برخوردار هستند دید خوبی نسبت به این فرایند توسعه می دهد. به عنوان مثال موشک C-705 که نسل جدیدتر C-704 با برد حدود 35 کیلومتر است با بهره گیری از موتور جت و بال بازشونده، ضمن حفظ ابعاد کلی و وزن موشک قبلی به برد 140 تا 170 کیلومتر می رسد که 4 تا 4.85 برابر برد نمونه قبلی است. نا گفته پیداست که تجهیز شناورهای پرسرعت سپاه به موشکی با برد حتی 2 تا 3 برابر حالت فعلی، دست بلندتری برای حفاظت از حریم خلیج فارس و تنگه هرمز توسط قایق ها ایجاد می کند.
همانطور که اشاره شد در جریان رزمایش دریایی ولایت-95 خبر شلیک موفق موشک کروز نصیر و شلیک موفق آن بدون اشاره به مشخصات عملیاتی آن اعلام شد. مقایسه تصاویر نشان می دهد که نصیر تفاوتی در قطر بدنه، ابعاد و شکل بالک های اصلی و طول کلی بدنه (بدون بوستر) با موشک نصر ندارد. پیشران جت موشک نصیر احتمالاً یک طراحی جدید است زیرا قطر کمتر این موشک نسبت به خانواده موشک های نور، امکان به کارگیری موتور جت نصب شده در آنها را برای موشک مذکور، ناممکن می سازد.
شکل انتهای بدنه نصیر مشابه C-705 چین بوده و البته قسمت جلویی بوستر آنها نیز از یک ایده مشابه بهره می برد؛ اما نگاهی به بخش انتهایی آن و شکل بالک های پایدارساز مشخص می سازد که این بوستر یک طراحی بومی بوده و شاید در شکل بالک های پایدارساز بوستر نیز، نیم نگاهی به نسخه زمین-پایه موشک کروز ضد کشتی روسی kh-35 وجود داشته است. بر این اساس، ارائه یک تخمین از برد نصیر دشوار است اما احتمالاً افزایش برد 2 تا 3 برابری نسبت به موشک نصر را می توان انتظار داشت تا توجیه عملیاتی کافی برای توسعه و تولید این موشک وجود داشته باشد.
موشک های ناشناخته
اگرچه موشک های متعددی به طور رسمی رونمایی شده یا در رژه ها و رزمایش های نیروهای مسلح تصویری از آنها منتشر شده و مشخصات آنها توسط فرماندهان یا منابعی همچون وزارت دفاع منتشر شده اما چند نمونه از موشک های کروز دریایی ایران هنوز به طور عمومی معرفی نشده و تنها در مصاحبه های مسئولان دفاعی اشاره مختصری به آنها شده است.
در 22 اردیبهشت 1392 رئیس وقت سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع اعلام کرد برای تحویل موشک های کروز با برد بیش از 300 کیلومتر به نیروی دریایی سپاه برنامه ریزی شده است. با توجه به عدم نامبردن از این موشک احتمالاً موشکی غیر از رعد که برد 350 کیلومتر دارد مد نظر بوده زیرا رعد موشکی شناخته شده است. وی همچنین افزود: «دقت و برد موشک های جدید نسبت به موشک های 300 کیلومتری که اکنون در اختیار نیروی دریایی سپاه است افزایش یافته و این موشک می تواند توان دفاعی ما را در نبردهای دریایی افزایش دهد.»
وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در برنامه گفتگوی ویژه خبری در شبکه 2 سیما اندکی پس از رونمایی از موشک های قدیر و نصر بصیر در تاریخ 3 شهریور 93 با اشاره به رونمایی از 2 موشک کروز دریایی جدید قدیر و نصر بصیر گفت: «این دو موشک تحویل نیروهای دریایی می شوند و در سال آینده موشک قدیر به مقتدر تبدیل خواهد شد که برد آن 2 برابر خواهد بود و در حوزه جنگ الکترونیک نیز بر روی این موشکها کار شده است». بنا بر این موشک کروز دریایی دیگری به نام مقتدر در زمره تولیدات وزارت دفاع قرار دارد که برد آن به 600 کیلومتر بالغ می شود.
موشک های یاعلی و سومار
این برد، موشک فوق را در رده کروزهای راهبردی اما با مأموریت دریای قرار می دهد. لازم به ذکر است ایران سازنده کروز ضد اهداف زمینی با نام «یاعلی» است که برد 700 کیلومتری دارد. در این رده برد معمولاً از موشک هایی با بال اصلی به شکل مستطیل با یا بدون زاویه پسگرایی و نه بال مثلثی (مشابه موشک های نور) استفاده می شود. به عنوان مثال موشک یاعلی دارای همین نوع بال بوده و نیز موشک کروز دریایی چینی YJ-62 با برد دستکم 400 کیلومتر دارای بال بازشونده مستطیلی از داخل بدنه است. توان تولید موشک های کروز یاعلی و موشک دوربرد کروز سومار در ایران نشان می دهد که مشکل فنی در این زمینه وجود ندارد بنا بر این علت عدم رونمایی موشک مقتدر مورد سوال است.
در پایان سال 93 یکی دیگر از ناشناخته های حوزه موشک های دریایی رقم خورد و نیروی دریایی سپاه فیلم کوتاهی از شلیک یک موشک از زیر آب در رزمایش پیامبر اعظم(ص)-9 منتشر کرد. هر چند اطلاعاتی از آن منتشر نشد اما برخی کارشناسان خارجی شیوه عملکرد آن را مشابه یک اژدر-موشک دوزیست روسی با نام SS-N-16 ارزیابی کردند.
اولین تصاویر منتشر شده از موشک زیرسطح پرتاب در رزمایش پیامبر اعظم-9
در شهریور سال بعد و در یک ویدئو تبلیغاتی وزارت دفاع به مناسب سالروز صنعت دفاعی، فیلم کاملتری از این موشک پخش شد که نشان می داد همچون موشک روسی ابتدا از شناور شلیک شده و به داخل آب می رود و پس از طی مسافتی با شروع به کار پیشران سوخت جامد خود از آب خارج می شود. البته بدیهی است این شیوه عملکرد با توجه به مسافت کوتاه حرکت زیر آب، مزیت تاکتیکی خاصی برای شناور شلیک کننده ندارد بلکه نشان می دهد این موشک می تواند از بسترهای پرتاب زیرسطحی شلیک شود و پس از خروج از پرتابگر زیرسطحی با طی مسافتی از آب خارج شود. در واقع ارزش راهبری این موشک، امکان شلیک آن از زیردریایی ها خواهد بود.
مرحله اولیه شلیک موشک از شناور و قبل از ورود آن به آب
در 25 فروردین 1394 یکی از مهمترین اخبار پیرامون توان موشکی دریایی کشور در مصاحبه جانشین فرمانده کل ارتش منتشر شد که انجام 2 شلیک آزمایشی موشک از زیر آب را در سال قبل اعلام داشت. وی افزود که شلیک های آزمایشی از زیردریایی های کلاس طارق (کلاس کیلو روسی) و زیردریایی بومی غدیر در سال جای (1394) ادامه می یابد. این یکی از مهمترین توانایی های یک نیروی دریایی راهبردی است که امکان شلیک موشک های ضد کشتی و ضد اهداف زمینی را از زیردریایی های خود داشته باشد.
در واقع بهترین اژدرهای دنیا نیز در نهایت برد ناچیزی نسب به موشک ها دارند و از این رو توانایی فوق به معنی امکان هدف قرار دادن شناورهای دشمن در فاصله دور توسط زیردریایی ها بدون نیاز به رساندن خود به فاصله نزدیک هدف است. به علاوه امکان شلیک موشک هایی ضد اهداف زمینی نیز مؤلفه مهمی در قدرت راهبردی و تأثیرگذاری در معادلات سیاسی به شمار می رود. رسیدن به توانایی فوق در مصاحبه 8 آذر 94 فرمانده نیروی دریایی ارتش و در روز تحویل گیری انبوه موشک های کروز دریایی قدیر مجدداً تصریح شد.
یکی از مهمترین اخبار راجع به بخش های ناشناخته توان موشکی نیروهای دریایی کشورمان توسط امیردریابان شمخانی در 22 تیر 94 اعلام شد. وی در مصاحبه ای در پاسخ به شایعاتی مبنی بر بومی سازی موشک روسی «سان برن» در ایران ابراز داشت: «این یکی از کارهایی بود که ما انجام دادیم. عملیاتی کردن این موشک و هر توان نظامی دیگری در این حوزه و تصمیم گیری و تصمیم سازی درباره زمان استفاده از آن به عهده مسئولان ارشد نظامی است.»
موشک سان برن
لازم به ذکر است که در شوروی سابق 2 موشک مختلف به این نام شناخته می شدند که به دلیل شباهت زیاد آنها و یکسان بودن پرتابگر مورد استفاده بود اما اما نمونه معروف تر و پرکاربردتر از دو موشک معروف به سان برن، P-270 موسکیت است (که نمونه هواپرتاب آن KH-41 نامیده شده) از دهه 1990، یکی از کابوس های نیروی دریایی آمریکا بوده به طوری که در ابراز نظرهای رسمی از این موشک و نیز موشک KH-31 به عنوان خطرناک ترین ابزارهای ضد شناور یاد شده زیرا این موشک ها با سرعت حدود 3 ماخ خود، کمتر از 30 ثانیه فرصت برای واکنش شناور هدف باقی می گذارند. برد موشک سان برن بین 120 تا 250 کیلومتر، جرم سرجنگی آن 320 کیلوگرم و سرعت بیشینه آن 3 ماخ است.
همچنین وزیر دفاع در 31 مرداد 1395 نیز خبر از دستیابی ایران به موشک کروز دریایی مافوق صوت در آینده نزدیک داد. وی در جریان رونمایی از دستاوردهای دفاعی به مناسبت روز صنعت دفاعی بیان کرد: «در حوزه موشک های کروز گام های بلندی را برداشتیم و الحمدلله تمام موشکهایی که قبلا داشتیم بردشان را دو - سه برابر افزایش دادیم و سعی کردیم آنها را تنوع کاربری ایجاد کنیم یعنی اگر موشکی ساحل به دریا بود و یا از روی شناوری پرتاب میشد آنها را هواپایه کنیم و برای عملیات هوایی نیز استفاده کنیم. توانستیم روی سیستمهای هدایت آنها تغییر ایجاد کنیم و توان موتورهای آنها را افزایش دهیم و بردشان را زیاد کنیم به طوری که اگر در بحث دریا یک زمانی نیاز به کیلومترها مسافت داشته باشیم آن را به 100 کیلومتر برسانیم. توانستیم سرعت موشک ها را بالا ببریم و انشالله در آینده ای نزدیک موشک های کروز دریایی با سرعت مافوق صوت هم دست پیدا کنیم. »
در این گفته های وزیر دفاع به نکات مختلفی به صورت سربسته اشاره شده بود از جمله افزایش برد موشک ها که از 120 کیلومتر برای موشک نور به 300 کیلومتر برای قدیر رسیده و در این امر ایجاد تغییرات در موتور آنها هم مؤثر بوده است. همچنین افزایش سرعت موشک ها تا حد رسیدن به موشک کروز مافوق صوت نیز نکته مهم دیگر سخنان وزیر دفاع بوده است. اگر رویکرد کشور چین در دهه 1990 و 2000 را دنبال کنیم در می یابیم که این کشور با بهسازی موشک های C-801 و C-802 به مرور در موشک های C-805 هم برد را افزایش داده و به بیش از 500 کیلومتر رسانده و هم در برخی گونه ها سرعت موشک های این خانواده را نیز به سرعت های مافوق صوت رسانده است.
موشک C-802
رویکرد دیگر را می توان در عملکرد روسیه در این زمینه دنبال کرد که موشک P-800 اونیکس، معروف به یاخونت نمونه آن است. این موشک با بهره گیری از پیشران اولیه سوخت جامد و سپس پیشران سوخت مایع رمجت توان رسیدن به سرعت 2.5 برابر سرعت صوت را دارد. در صورتی که یاخونت تمام مسیر را با این سرعت حرکت کند برد آن به 120 کیلومتر محدود شده و در صورت پرواز با سرعت های کمتر تا برد 300 کیلومتر قابل دستیابی خواهد بود. کشور هند با کمک مستقیم روسیه موفق به ساخت نمونه بومی و تا حدودی ارتقاء یافته از یاخونت با نام براهموس شده است که به سرعت 2.8 ماخ و برد نهایی 280 کیلومتر می رسد. همچنین چینی ها نیز نمونه ای مشابه یاخونت با نام CX-1 در دست توسعه دارند.
یاخونت روسی و موشک های هندی و چینی توسعه یافته از روی آن
هر دو کشور چین و هند علاقمند به صادرات این نوع موشک های خود هستند. برنامه هایی در غرب نیز برای رسیدن به موشک کروز دریایی مافوق صوت وجود دارد. این نوع موشک ها به دلیل سرعت بالای خود با احتمال کمتری برای مورد اصابت قرار گرفتن توسط پدافند شناور هدف رو به رو بوده و به علاوه فرصت بسیار کمتری برای واکنش به هدف می دهند. به عنوان مثال موشکی که با سرعت 2.5 ماخ پرواز می کند، 30 کیلومتر نهایی باقی مانده تا شناور دشمن را که به طور کامل در دید آن قرار می گیرد تنها در حدود 35 ثانیه طی می کند. می توان گفت در آینده ناوگان فاقد موشک کروز مافوق صوت قطعاً دست پائین را در نبرد دریایی و دوئل رو در رو با شناورهای دشمن خواهد داشت. بنا بر این علاوه بر داشتن موشک های دوربرد، داشتن موشک های کروز مافوق صوت نیز یکی از مؤلفه های تأثیرگذاری راهبردی توسط نیروی دریایی یک کشور خواهد شد.
سامانه‌های موشکی ضد کشتی و کروز ایرانی هر یک برای طیفی از اهداف و بردهای مختلف توسعه یافتهاند که در مجموع آرایهای همگون از سلاحهایی دقیق، کارامد و با احتمال اصابت بالا را برای دفاع همه جانبه از سواحل طولانی کشورمان در جنوب و شمال در برابر انواع شناورهای کوچک و بزرگ دشمن به وجود آوردهاند . امید است در آینده هرچه نزدیک تر، تجهیز شناورهای دریایی کشورمان به موشک های کروز دریایی دوربردتر و نیز مافوق صوت، تجهیز به کروزهای ضد اهداف زمینی همچون یاعلی و سومار و نیز موشک های پدافند هوایی کوتاه برد تا دوربرد که می توانند نقش بسیار مؤثری در جهت رسیدن نیروی دریایی ارتش به سطح راهبردی در شأن ملت ایران داشته باشند، به پایان رسیده و بیش از پیش، قدرت بازدارندگی و توان پاسخگویی به هر تهدیدی، عیان شود.
دوشنبه 96/1/21 ساعت 11:4 عصر | نوشته شده به دست
رضا خانگلی | ( نظرات )
مشرق گزارش می دهد؛
از عماد تا زلزال؛ نسل جدید کلاهک روی موشک ها و راکت های ایرانی +عکس
جمهوری اسلامی ایران از اوایل دهه 1380 شمسی با نسل اول موشک های فاتح 110 صاحب موشکی بالستیک دقیق با برد حدود 200 کیلومتر شد اما اکنون نسخه اولیه، تبدیل به خط تولیدی متنوع شده است.
به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، بحث دقت در موشک های بالستیک و راکت های توپخانه ای از جمله مباحثی بوده است که همیشه ذهن طراحان نظامی را به خود مشغول کرده است. در بسیاری از اوقات کشورهایی که دسترسی به فناوری هایی مثل هدایت ماهواره ای ندارند از داشتن موشک های با دقت بالا محروم هستند اما متخصصان دفاعی کشورمان با غلبه بر سختی ها و مشکلات موجود در این زمینه، توانسته اند رکوردهای قابل توجهی را در دقت موشک های ایرانی بدون نیاز به داشتن ماهواره های مستقل ثبت کنند.
سال 95 از جمله زمانهایی بود که موضوع دقت و کیفیت موشک ها و راکت های بلند پرواز کشورمان، به خوبی در دستور کار صنایع دفاعی نیروهای مسلح قرار داشت و نتایج و دستاوردهای قابل توجهی را نیز به دنبال داشت.
فاتح 110؛ آغاز راه برای ساخت موشک های نقطه زن در ایران
جمهوری اسلامی ایران از اوایل دهه 1380 شمسی با نسل اول موشک های فاتح 110 صاحب موشکی بالستیک کوتاه بردی با برد حدود 200 کیلومتر شد. در آغاز راه، دقت و جزییات فاتح ایرانی به مانند امروز نبود و در طول سالهای بعد، نسل های مختلفی از این موشک وارد خدمت شدند که هم برد این موشک را به 300 کیلومتر رسانده، هم خطای آن را تقریبا صفر کرده و در سیستم پیشران آن از سوخت پیشرفته تری استفاده شد. نسل چهارم موشک فاتح 110 در شهریور ماه سال 1391 شمسی رونمایی و پس از حدود صرف یک دهه زمان جمهوری اسلامی ایران صاحب دقیق ترین موشک بالستیک خود شد. تصاویر پخش شده از تست این موشک در همان زمان جای هیچ شک و شبه ای را در نقطه زنی این موشک بر جای نگذاشت.
موشک های خلیج فارس، هرمز 1 و هرمز 2 به عنوان سه موشک بالستیک ایرانی در نقش های ضد کشتی و ضد رادار همگی از الگو و ساختار طراحی موشک فاتح 110 استفاده کرده و در بخش سامانه جستجوگر خود از رادارهای آشیانه یاب و یا جستجوگرهای اپتیکی بهره می برند. این موشک ها به همراه خانواده فاتح همگی بر روی شاسی با توان تحرک بالا نصب شده اند که می تواند تحرک بالایی را برای این سامانه تامین کرده و بقاء پذیری آن در میدان نبرد را افزایش دهند.
موشک فاتح 110 - به بالک های سر موشک دقت کنید
موشک خلیج فارس اولین بار در بهمن ماه 1389 شمسی و موشک های سری هرمز در سال 1393 برای اولین بار نمایش عموم در آمدند. در این مدت تصاویر زیادی از تست های این موشک های پخش شده و نقطه خلیج فارس و هرمز را بر علیه اهداف شناور دریایی و سکوهای رادار اثبات کرد. دقت و کیفیت موشکی همچون هرمز آنقدر زیاد بود که تست آن در اواخر سال 95، با تایید و اذعان مقامات آمریکایی مبنی بر اصابت دقیق این موشک به یک شناور کوچک در دریا همراه شد و هرگونه شک و شبهه منتقدان داخلی و مغرضان خارجی را در خصوص این موشک و سایر برادران همرده آن برطرف کرد.
این چند موشک نیز بردی در حدود 300 کیلومتر و سرجنگی در حدود 600 الی 650 کیلوگرم دارند. سرعت این موشک ها نیز در حدود 4 الی 5 برابر سرعت است .موشک های سری فاتح 313 و ذوالفقار نیز به عنوان دیگر اعضای مشتق شده از فاتح 110 توسعه پیدا کرده اند.
موشک ذوالفقار- سر جنگی و بخش حامل بالک از هم جدا هستند (احتمالا بخش هدایت از سرجنگی جدا شده)
در عین حال جمهوری اسلامی ایران موشک بالستیک عماد با برد حدود 1700 کیلومتر را نیز اخیرا رونمایی و مورد آزمایش قرار داده است. در کنار این موشک ها راکت فجر 5 هدایت شونده و همچنین راکت زلزال ارتقاء یافته نیز در ماه های اخیر رونمایی شده اند و از سوی دیگر، راکت زلزال با سر جنگی جدید در مناطق یادمان عملیاتی جنوب کشورمان به معرض نمایش گذاشته شده است. اما سوال اینجاست که نقطه اشتراک تمام این سامانه ها چیست ؟
سر جنگی بالک دار؛ اسم رمز موشک های نقطه زن ایرانی
به نوعی می توان نقطه مشترک در بین تمامی این موشک ها را وجود سر جنگی مجهز به بالک در آنها دانست. این نوع سر جنگی در ابتدا در خانواده موشک های سری فاتح دیده و کم کم در چندین مدل دیگر از موشک ها و راکت های هدایت دقیق ایرانی نیز مشاهده شد. آنچه که واضح و مسلم است، در اینجا ما با یک سر جنگی جدا شونده مجهز به یک سیستم پیشران مستقل و همچنین توانایی هدایت تا لحظه برخورد رو به رو هستیم.
مشخصا بالک های به کار رفته در سر جنگی این سامانه ها به منظور هدایت سر جنگی در مرحله آخر پرواز به کار می روند و می توانند دقت بالای موشک های بالستیک ایرانی را تضمین کنند.
موشک عماد با سر جنگی بالک دار
برای فهم بهتر اثر این موشک ها بر روی توانایی های کشور شاید بد نباشد نگاهی به صحبت های یوزی رابین ، مدیر سابق برنامه دفاع موشکی رژیم صهیونیستی درباره سرهای جنگی بالک دار در موشک های ایرانی داشته باشیم. او در این بار می گوید:
" به نظرم، ایرانی ها توان نصب بالک ها روی موشکهای بالستیک را داشته و می توانند با استفاده از قابلیت، دقت موشک های خود را شدیدا افزایش داده و موشکی با برد 2000 کیلومتر با توان حمله دقیق داشته باشند. آنها (ایران) می توانند با این موشک های 2000 کیلومتری که دقت بالایی پیدا کرده اند کشورهایی مثل اسراییل و حتی مصر را فلج کنند. اگر عاقلانه اهدافی را مثل نیروگاه ها انتخاب کرده و آنها را هدف قرار بدهند، پس بدون نیاز به سلاح هسته ای می توانند کشوری را فلج کنند."
سرهای جنگی بالک دار و انقلاب در راکت های ایرانی
تا قبل از این این نوع سرجنگی صرفا در موشک های ایرانی مثل سری فاتح و زیر مجموعه آن و همچنین موشک عماد دیده شده بود اما در سال 95 این نوع سر جنگی بر روی راکت های سری فجر و زلزال دیده شد.
راکت فجر هدایت شونده با بالک موجود در سر جنگی
راکت زلزال مجهز به سر جنگی بالک دار جدید
این دو سامانه به صورت سازمانی در اختیار یگان های توپخانه ای قرار دارند و به صورت معمول فاقد دقت بالا مثل موشک فاتح 110 هستند اما حالا با تغییر سر جنگی می توان انتظار داشت که دقت این راکت ها نیز به حد بالایی افزایش یابد.
ذکر این مسئله نیز مهم است که به نظر می رسد کشورمان موفق شده است نوعی سر جنگی و سیستم هدایتی را برای کلیه راکت ها و موشک های خود طراحی کند که توان جدا شدن از بدنه اصلی و هدایت تا لحظه برخورد را دارد. امری که می تواند به اندازه زیادی در امر افزایش دقت موشک ها و راکت های ایرانی موثر باشد و با این حساب، سال 95 را باید سال افزایش چشمگیر دقت کلاهک های موشک های بالستیک و راکت های مشهور ایرانی دانست.
جمعه 96/1/11 ساعت 11:0 عصر | نوشته شده به دست
رضا خانگلی | ( نظرات )
گزارش مشرق از پیام مهم رزمایش سپاه؛
شاهکار مهم دوقلوهای ناشناخته در رزمایش پدافندی سپاه/ دست «سوم خرداد» به بلندپروازترین هواپیماهای رزمی جهان رسید +عکس
مشخصات جدیدی که از نمونه ارتقاء یافته سامانه پدافندی سوم خرداد اعلام شده تقریبا همانند سامانه موشکی بوک ام 3 ارتش روسیه است که چند ماه پیش وارد خدمت شده است.
به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، رزمایش پدافند هوایی مدافعان حریم ولایت پس از طی چندین روز مراحل مقدماتی، در روز شنبه وارد مرحله اصلی شد. در طی این مرحله شاهد حضور چندین سامانه بومی رادار و موشکی بودیم که در سازمان رزم نیروی هوایی سپاه مورد استفاده قرار می گیرند.
این رزمایش پدافندی سپاه با هدف "نمایش اقتدار، هوشمندی و آمادگی های همه جانبه دفاعی برای مقابله با هرگونه تهدید" و شعار "همت جهادی، اراده ایرانی، اقتدار انقلابی، تحقیر تحریم و تهدید" در وسعت 35 هزار کیلومتر مربع برگزار می شود و سامانه های موشکی «سوم خرداد»، «طبس» و «صیاد 2» و نیز سامانه راداری برد بلند «قدیر»، سامانه راداری برد متوسط «مطلع الفجر» و سامانه راداری «رعد» و «کاوش» به صورت عملیاتی مورد استفاده قرار گرفتند.
اگرچه بخش زیادی از ویژگی ها و اقدامات انجام شده در این رزمایش مهم سپاه، رسانه ای نشده و نخواهد شد اما تصاویر پخش شده از این رزمایش، نشانگر بروز یک سری تغییرات مهم در دو سامانه موشکی معروف زمین به هوا یا همان پدافندی سپاه است و از طرف دیگر اطلاعاتی نیز درباره موشک های سامانه پدافندی سوم خرداد منتشر شده است که نشانگر حرکتی مهم و رو به جلو در تولید سامانه های بومی پدافندی در کشور است.
طبس و سوم خرداد؛ برادران ایرانی در پدافند هوایی سپاه
در اردیبهشت ماه سال 1393 و در جریان بازدید فرماندهی معظم کل قوا از نمایشگاه دستاوردهای نیروی هوا فضای سپاه بود که برای اولین بار وجود دو سامانه پدافند هوایی طبس و سوم خرداد اعلام شد. سامانه طبس از لحاظ ظاهری شباهتی به سیستم روسی باک ام 1 و سامانه سوم خرداد نیز به نوعی شباهت بالایی به سیستم روسی باک ام 2 دارند.
سامانه طبس در سال 1393
در همان زمان و در جریان بازدید رهبر معظم انقلاب، اعلام شد که سامانه سوم خرداد توان درگیری با اهداف در فاصله 50 کیلومتری و ارتفاع 25 کیلومتری از سطح زمین را دارد. این سامانه از رادار آرایه فازی با 1700 المان استفاده کرده و از مقاومت بالایی در برابر شرایط جنگ الکترونیک برخوردار است.
سامانه سوم خرداد در سال 93
نکته بعدی درباره این دو سامانه، موشک های به کار رفته در آنها است. بر اساس توضیحات اعلامی، این دو سامانه از موشک های سطح به هوای سری طائر 2 بهره می بردند و بر اساس تصاویر منتشر شده از مدل اولیه سامانه سوم خرداد، در آن زمان این سامانه به موشک های طائر 2 ب مجهز بود که از موشک های به کار رفته سری طائر 2 در سامانه رعد، قدری بزرگتر هستند.
مسلح شدن طبس به صیاد2
اما در جریان رزمایش اخیر مدافعان حریم ولایت، شاهد انتشار اطلاعات و تصاویر جدیدی از این دو سامانه ایرانی بودیم. هرچند نمی توان با اطمینان کامل این موضوع را مطرح کرد اما با توجه به شواهد موجود در تصاویر این رزمایش، به نظر می رسد علاوه بر موشک های سری طائر، سامانه طبس با موشک های سری صیاد 2 نیز مسلح و آماده عملیات شده است.
این اتفاق مهم و تاثیرگذار، نشاندهنده این مسئله است که با اضافه شدن موشک بومی صیاد 2 به این سامانه، از این پس باید شاهد افزایش برد و ارتفاع درگیری سامانه پدافند هوایی طبس باشیم.
موشک صیاد 2 در رزمایش سپاه
مقایسه موشک های سری طائر و صیاد 2 و همچنین توضیحاتی که بیش از این درباره جایگزینی سامانه تلاش و موشک صیاد 2 با سامانه اس 200 منتشر شده، نشان می دهد برد و ارتفاع درگیری سامانه طبس به شکل مشخصی افزایش پیدا کرده است.
موشک صیاد 2 به عنوان یکی از دستاوردهای مهم دفاعی کشورمان در حوزه پدافندی، در سال 1392 رونمایی شده و در زمینه طراحی کلی نیز از موشک آمریکایی استاندارد الگو گرفته است. این موارد به علاوه تفاوتهای موجود در اندازه و زوایای لبه حمله و فرار بال دو موشک با وجود مشابهت کلی طرح، نشان دهنده اجرای فرایند طراحی روی موشک ایرانی و نه یک مهندسی معکوس از طرح آمریکایی است.
همچنین هر چند از تصاویر نمیتوان اطلاعات قطعی در زمینه قطر بدنه موشک بدست آورد اما به نظر می‌رسد در صورت بیشتر بودن قطر صیاد-2 از استاندارد این اختلاف بسیار اندک است هر چند که تأثیر آن روی برد موشک به دلیل ایجاد فضای بیشتر برای پیشران می‌تواند قابل توجه باشد.
بنا بر این، با توجه به اینکه بر مبنای مقایسه با موشکهای همرده احتمالاً باید برد موشک صیاد-2 در حدود 100 کیلومتر یا کمتر با بیشینه ارتفاع درگیری حدود 30 کیلومتر باشد، این موشک به خوبی بردهای متوسط و ارتفاعات بالا و متوسط را پوشش می‌دهد.
سوم خرداد به بوک ام 3 روسی رسید
اما مشخصات جدیدی از سامانه سوم خرداد در این رزمایش اعلام شد که به شکل بسیار محسوسی از نمونه قبلی بالاتر و ارتقاء یافته تر است. همان طور که بالاتر نیز به آن اشاره شد، در مدلی که در سال 93 از این سامانه رونمایی شد، توان درگیری آن با اهداف در فاصله 50 و ارتفاع 25 کیلومتری از سطح زمین اعلام شده بود اما در حال حاضر برد جدید برای این سامانه، 75 و ارتفاع درگیری 30 کیلومتر اعلام شده است.
سامانه سوم خرداد در رزمایش سپاه
این افزایش به ترتیب 25 و 5 کیلومتری در برد و ارتفاع درگیری، خود نشان دهنده یک گام مهم در زمینه افزایش چتر پدافندی سامانه سوم خرداد است. نکته جالب در عین حال اینجاست که این مشخصات تقریبا همانند سامانه موشکی بوک ام 3 ساخت روسیه است که چند ماهی است که به خدمت ارتش این کشور درآمده چراکه این موشک روسی توان درگیری با اهداف در برد 75 و ارتفاع 35 کیلومتر را دارد.
موشک به کار رفته در سامانه روسی باک ام 3
هرچند موشک روسی به نسبت موشک ایرانی، حدود 5 کیلومتر توانایی بیشتری در درگیری با اهداف در ارتفاع دارد اما با توجه به اینکه سامانه موشکی سوم خرداد برای درگیری با هواپیماهای رزمی، پهپادها و موشک های کروز و همچنین بالگردها توسعه یافته است، اصولا این 5 کیلومتر آنچنان اختلاف فاحشی به حساب نمی آید و در عین حال، در حال حاضر بلند پروازترین پهپادها و هواپیماهای رزمی نیز در برد این موشک ایرانی قرار گرفته اند.
شاید برای برخی از کاربران این شائبه و ابهام پیش بیاید که موشک به کار رفته نسل جدید در سامانه سوم خرداد در حقیقت همان مدل روسی است که شاید توسط ایران خریداری شده و مورد استفاده قرار گرفته باشد.
برای رفع این مسئله کافی است به تصاویر مربوط به موشک نصب شده بر روی سامانه سوم خرداد در همین رزمایش و موشک به کار رفته در سامانه بوک ام 3 نگاه کرد چراکه تفاوت ظاهری خصوصا در بخش باله های به کار رفته در موشک ایرانی به اندازه کافی واضح و مشخص است و تفاوت های متعدد نمونه ایرانی و روسی را نشان می دهد.
شاید به دلیل همین ویژگی ها و حساسیت های خاص این سامانه موفق و مدرن باشد که سردار حاجی زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه، از سامانه موشکی سوم خرداد بعنوان بزرگترین پروژه تحقیقاتی به ثمر رسیده کشور یاد کرده است.
در نهایت باید به این مسئله اشاره کرد که توسعه و افزایش برد سامانه سوم خرداد به همراه تعویض موشک های سامانه طبس، چتر گسترده تری از دفاع هوایی را به روی نقاط کلیدی و همچنین نیروهای عملیاتی کشور ایجاد کرده و ضریب اطمینان کشور در بخش پدافند هوایی را یک گام دیگر به جلو برده است.
در عین حال، استفاده از موشک هایی شبیه به موشک های استاندارد آمریکایی، روی سامانه ای شبیه به بوک روسی نشان می دهد متخصصان دفاعی کشورمان به آنچنان تبحر، اشراف و اعتماد به نفسی در زمینه طراحی و ساخت موشک ها و سامانه های پدافندی رسیده اند که با استفاده از ویژگی های هر طرح و ایده مفیدی -چه در نیروهای نظامی غربی و چه شرقی- امنیت پایدار کشورمان را تامین و تضمین می کنند.
سه شنبه 96/1/8 ساعت 11:0 عصر | نوشته شده به دست
رضا خانگلی | ( نظرات )
مشرق گزارش می‌دهد؛
ایران نهمین سازنده پدافندهای ضد موشک بالستیک در دنیا شد/ تهدیدات جنگنده‌های دشمن به خاطره‌ها پیوست +عکس
باور 373 حاصل یک دهه تلاش متخصصان ایرانی برای توسعه سامانه پدافند هوایی برد بلند بوده و همانگونه که وزیر دفاع اعلام کرد، دفاع در برابر موشکهای بالستیک نیز از جمله شاخصه‌های مورد نظر در زمان طراحی آن بوده است.
به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، روز صنعت دفاعی امسال متفاوت با سالهای گذشته از نظر رونمایی دستاوردهای جدید کشورمان بود و بالاخره یکی از مهمترین و مدرن ترین سامانه های دفاعی کشورمان یعنی پدافند هوایی برد بلند "باور 373" رسما رونمایی و معرفی شد.
اگرچه متاسفانه اطلاعات رسمی در خصوص ویژگی ها و مشخصات این سامانه منتشر نشد اما تصاویر منتشره نیز گویای تحول و اتفاقات مبارک بسیاری در حوزه طراحی و ساخت سامانه های پدافندی کشورمان بود. البته در عین حال در جریان گفتگوی ویژه خبری به مناسب روز صنعت دفاعی، سردار دهقان وزیر دفاع کشورمان در رسانه ملی حاضر شد و درباره موضوعات مختلفی در حوزه صنعت دفاعی کشور به صحبت پرداخت.
در بخشی از این صحبتها به سامانه پدافند هوایی بومی باور 373 نیز اشاره شد و وزیر دفاع درباره این سامانه به دو نکته اصلی اشاره کرد. یکی از این نکات، قابلیت این سامانه برای "درگیری با اهداف هوایی در ارتفاع 27 کیلومتری از سطح زمین" و دیگری بحث "توان مقابله با موشک های بالستیک" بود و اعلام این نکته که «قرار است باور 373 در برابر یک موشک بالستیک آزمایش شود.»
اما کدهای مد نظر سردار دهقان، حاوی چه پیام هایی بود و چه نکاتی را برای اولین بار بیان کرد؟ در حقیقت ارتفاع مورد اشاره برای قابلیت درگیری پدافند بومی کشورمان، هم اندازه با ارتفاع درگیری سامانه پیشرفته پدافند موشکی S-300PMU2 است که ایران اخیرا به آن دست پیدا کرده اما این موشک نیز دارای قابلیت های محدود ضد بالستیک است.
در عین حال، باید این سوال را مطرح کرد که دستیابی به امکان دفاع بر ضد موشک بالستیک و قابلیت رهگیری و نابودی آنها برای نیروهای مسلح کشورمان و دشمنان ما به چه معناست؟ این سوال نیز قابل توجه خواهد بود که چندین کشور به صورت بومی این توان را در اختیار دارند؟
دفاع در برابر موشک های بالستیک؛ میراث چالش برانگیز جنگ سرد با بررسی منابع تاریخی، مشخص می شود که اولین استفاده از موشک های کروز و بالستیک به جنگ دوم جهانی بر می گردد، جایی که موشک های سری V-1 و V-2 آلمانی حملات خود را آغاز کردند. در برابر وی 1 که موشکی کروز بود، از همان ابتدا متفقین توانستند موفقیتی هایی را کسب کرده و با توپ های ضد هوایی و جنگنده های رهگیر تعدادی از آنها را ساقط کنند اما موشک بالستیک V-2 یک چالش واقعی بود که در جنگ دوم جهانی دفاعی برای مقابله با آن وجود نداشت. ارتفاع پروازی و سپس سرعت شیرجه بالای این موشک ها بر روی اهداف هر گونه دفاع را در برابر این سامانه در آن دوره غیر ممکن کرده بود.
با شدت گرفتن جنگ سرد و افزایش برد و قدرت موشک های بالستیک دو طرف، هم آمریکایی ها و هم شوروی ها به فکر راه های مقابله با این تهدید افتادند.
ایالات متحده آمریکا با موشک های Nike-X ، Sprint و Spartan برنامه ای را در طول دهه 50 و 60 میلادی برای دفاع در برابر موشک های بالستیک برد بلند شوروی آغاز کرد. افزایش بودجه مورد نیاز، افزایش حجم موشک های شوروی که می توانست بر دفاع آمریکا غلبه کرده و توسعه سرهای جنگی فریب دهنده باعث شد که اصولا ایالات متحده این برنامه ها را دنبال نکرد و صرفا با افزایش توان آفند موشکی خود، توازن قوا با اتحاد شوروی را بر قرار کند.
در دهه 1970 میلادی اولین دوره از مذاکرات کاهش نسلیحات راهبردی بین دو طرف آغاز شده و یکی از موراد مورد بحث بین دو طرف، محدودیت و به نوعی ممنوع کردن سامانه های ضد موشک بالستیک بود.
در اوایل دهه 1980 میلادی و با روی کار آمدن رونالد ریگان، طرح "جنگ ستارگان" مطرح شد که پروژه ای بسیار بلند پروازنه و ترکیبی از سامانه های دفاعی و تهاجمی در روی زمین، دریا، هوا و حتی فضا بود. این پروژه در همان زمان هم توسط بسیاری از کارشناسان، به عنوان یک بحث تبلیغاتی شناخته شده بود که توان عملیاتی شدن را ندارد. بعد از پایان جنگ سرد نیز پیمان استارت 2 بین روسیه و آمریکا امضاء شد که به کاهش بخشی از موشک های قاره پیمای دو طرف انجامید.
اما در سال 2002 میلادی، موعد 30 ساله قرارداد پیمان ضد موشکی که در سال 1973 بین شوروی سابق و آمریکا امضاء شده بود سر رسید و بوش پسر به عنوان رییس جمهور وقت آمریکا از این پیمان خارج شد. آمریکایی ها به بهانه تهدید موشکی از جانب ایران و کره شمالی، بحث سپر دفاع موشکی را مطرح کرده و برنامه دفاع موشکی خود را با سامانه های مختلفی مثل مدل پیشرفته موشک پاتریوت، سامانه تاد، موشک استاندارد و یا سامانه GMD برای دفاع در برابر موشک های بالستیک در بردهای مختلف آغاز کردند که تا به همین امروز نیز ادامه داشته و از جمله مهمترین مسائل مورد اختلاف بین آمریکا و روسیه به شمار می رود.
موشک استاندارد 3 نیروی دریایی آمریکا- بخشی از سپر دفاع موشکی ایالات متحده
اما در آن سوی پرده آهنین نیز روسها در این بخش فعال بوده و سامانه A-35 را برای دفاع از مسکو در برابر تهدید موشک های قاره پیمای هسته ای توسعه دادند. خود موشک های این سامانه به سر جنگی اتمی مسلح بوده و عمدتا برای رهگیری و نابودی اهداف در خارج از جو زمین ساخته شده بودند. روسیه هم به مانند آمریکا آنچنان در دوره جنگ سرد به دنبال سامانه های ضد موشک بالستیک نرفت و بیشتر سعی کرد با تمرکز بر روی موشک های بالستیک توازن قوا را برقرار کند.
سامانه روسی S-400 با توانایی های ضد بالستیک
با عملیاتی شدن سامانه اس 300 در اواخر دهه 1970 و اوایل 1980 میلادی، روسیه به توانایی ضد موشک های بالستیکی کوتاه و میان برد دست پیدا کرد. در سالهای اخیر مدل های جدیدتر سامانه اس 300 و سیستم هایی مثل اس 400 و اس 500 - که در حال توسعه است- وظیفه دفاع موشکی ضد بالستیک را بر عهده دارند. البته سامانه A-235 نیز به عنوان مدافع جدید مسکو و مناطق صنعتی مهم در روسیه در حال توسعه است.
البته کشور چین به عنوان یکی دیگر از بازیگران بزرگ در عرصه موشک های بالستیک نیز از جمله دیگر دارندگان سامانه های ضد موشک بالستیک و حتی سلاح های ضد ماهواره به حساب می آید. سامانه اس 300 روسی، سامانه چینی اچ کیو 9 و رهگیر ضد ماهواره چینی ها از جمله سامانه های موجود در این کشور با قابلیت مقابله با موشک های بالستیک هستند.
تست موشک رهگیر چینی با قابلیت خروج از جو زمین
هندوستان دیگر کشور دارای این توانایی است که برنامه بومی را برای بحث ایجاد توان دفاع در برابر موشک های بالستیک برای خود آغاز کرده است. پروژه PAD هند بخشی از این تلاش ها در این کشور است که از چند بخش تشکیل شده و در حال حاضر در حال گذراندن مراحل اولیه برای ورود به خدمت است.
شلیک آزمایشی موشک رهگیر برای سپر دفاع ضد بالستیک هند
هندی ها اعلام کرده اند که به دنبال به دست آوردن توانایی نابود کردن موشک های بالستیک در منطقه خارج از جو زمین هستند و در عین حال، موشک اس 400 روسی نیز توسط هندی ها خریداری شده و به زودی به این کشور تحویل می شود و بخشی از پدافند ضد موشکی این کشور را تشکیل می دهد.
ASTER؛ تلاش مشترک سه شریک اروپایی سه کشور اروپایی فرانسه، ایتالیا و انگلستان هم با همکاری یکدیگر برنامه سامانه پدافندی ASTER را دنبال می کنند که در دو مدل آستر 15 و 30 ارائه شده و توان درگیری با موشک های کروز، هواپیماها و تا حدی از موشک های بالستیک را نیز دارد. مدل های جدیدتری از این موشک نیز برای مقابله با طیف گسترده تر و تواناتر از موشک های بالستیک در حال توسعه است.
اسراییل و برنامه پیکان
رژیم صهیونیستی نیز از اواخر دهه 80 نیز برنامه دفاع ضد موشکهای بالستیک Arrow را با کمک آمریکا در دستور کار داشته و تا به امروز سه مدل از این سامانه را توسعه داده است. سامانه فلاخن داوود نیز که توسط این رژیم توسعه پیدا کرده است دارای توانایی های ضد بالستیک محسوب می شود.
هرچند که اشغالگران قدس، تهدید اصلی خود یعنی مقاومت اسلامی را به هیچ وجه نتوانسته سرکوب و کنترل کند و توان راکتی و موشکی رزمندگان حزب الله و مبارزان فلسطینی، همچنان به راحتی می تواند بخش های مختلف این رژیم را آماج حمله قرار داده و نابودی این رژیم جعلی را سرعت ببخشد.
ایران با کارت باور 373 وارد باشگاه بهترین ها می شود
اما این باشگاه بسیار خاص در حوزه فناوری دفاعی، به زودی عضو جدیدی را خواهد پذیرفت و آن هم جمهوری اسلامی ایران با سامانه بومی باور 373 است. باور در حقیقت حاصل نزدیک به یک دهه تلاش مهندسان و متخصصان ایرانی برای توسعه یک سامانه پدافند هوایی برد بلند و ارتفاع بالا بوده است و همانگونه که وزیر دفاع در گفتگوی تلویزیونی اشاره کرد، دفاع در برابر موشک های بالستیک نیز از جمله شاخصه های مورد نظر در زمان طراحی باور بوده است.
اما داشتن قابلیت مقابله با موشک های بالستیک به چه معناست؟
برای فهم بهتر این مسئله، باید مثالی را طرح کنیم: سریعترین هواپیمای عملیاتی جت جهان، SR-71 با سرعتی در حدود 3 برابر سرعت صوت بود اما موشکی مثل اسکاد به عنوان یکی از ساده ترین موشک های بالستیک که همچنان در جهان مورد استفاده است، چیزی در حدود 5 برابر سرعت صوت سرعت دارد. برای طراحی موشکی با قابلیت مقابله با سامانه های بالستیکی، شما باید برای مقابله با اهدافی بسیار کوچکتر و البته بسیار سریعتر از هواپیمای رزمی آماده شوید.
فراموش نکنید که امروزه بیشتر موشک های بالستیک از قابلیت داشتن سر جنگی جدا شونده بهره می برند که کار را برای شناسایی و مقابله با آنها مشکل تر می کند.
سامانه باور 373
مسلما باور ایرانی با ارتفاع درگیری 27 کیلومتر، در ابتدای راه مقابله با موشک های بالستیک حضور دارد اما صرف رسیدن به این توان، سیگنال بسیار قوی و مشخصی را درباره توانایی دفاعی و پدافندی کشورمان ارسال می کند. به زبان ساده، کشوری که به این توانایی می رسد تقریبا می توان گفت که حداقل در بحث طراحی و ساخت موشک های زمین به هوا برای مقابله با هواپیمای رزمی حتی نسل های جدید به خودکفایی کامل رسیده است و دیگر تهدیدات دشمنان برای حملات برق آسا از طریق نیروهای هوایی به کشورمان، محلی از اعراب نخواهد داشت.
بحث بعدی هم اینجاست که در صورت انجام تست موفق باور 373 در برابر موشک بالستیک، مشخص می شود که علم و توان اولیه در خصوص سامانه های ضد بالستیکی در کشور ایجاد شده و دقیقا مانند سایر کشورهایی که در بالا به آنها اشاره شد می توان انتظار داشت با یک برنامه ریزی صحیح و اختصاص بودجه کافی، در زمانی مثل یک یا دو دهه آینده سپر دفاع ضد موشک بالستیک کشور نیز کامل شود.
مسلما بحث توسعه موشک های ضد هوایی با قابلیت خروج از جو و نابودی تهدیدات در بیرون از اتمسفر زمین، مسئله پیچیده ای است که به زمان و هزینه نیاز دارد که البته با توجه به تاکیدات گسترده فرماندهی معظم کل قوا در حوزه پدافند و همچنین ایجاد زیرساخت های آن در برنامه 5 ساله ششم، می توان امید داشت که با کار بر روی سامانه باور، هم کشور به طور کامل از واردات سامانه های پدافند هوایی برد بلند بی نیاز شده و هم یک سپر دفاع ضد موشکهای بالستیک را برای کشور ایجاد کرد؛ توانایی که تا به امروز در کشور وجود نداشته است.
همچنین با توجه به توضیحات که در روزهای قبل اعلام شد، سامانه پدافندی باور، به دلایل مختلف فنی محصول متخصصان کشورمان است و هیچ نیازی به بهره گرفتن از کمک شرکت ها یا کشورهایی که قبلا در طراحی و ساخت این نوع سامانه ها فعال بوده اند، نبوده است و به همین خاطر، می توان گفت با توجه به اینکه رییس جمهور در روز صنعت دفاعی اعلام کرد که "ورود اس300 به کشور، یک کلمه رمز برای دنیا است"، طراحی و ساخت چنین سامانه مدرنی در داخل کشور نیز یک دنیا حرف ناگفته به همراه دارد...
جمعه 95/12/13 ساعت 10:0 عصر | نوشته شده به دست
رضا خانگلی | ( نظرات )
سامانه موشکی باور 373 تست شد
جانشین وزیر دفاع گفت: کار روی سامانه موشکی باور 373 (اس 300 ایرانی) مرتباً در حال انجام است و تست‌هایی هم روی آن انجام و این آزمایشات تا زمان تحویل این سامانه، ادامه دارد.
به گزارش مشرق، امیر حاتمی جانشین وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح درباره تست سامانه پدافندی باور 373 روی موشک بالستیک، گفت:همه کارهای دفاعی از جمله کار بروی این سامانه موشکی، طبق برنامه مصوب خودشان پیش می‌روند و آنجایی که لازم باشد اطلاع رسانی می‌شود.
وی افزود: کار روی سامانه موشکی باور 373 مرتباً در حال انجام است و تست‌هایی هم روی آن انجام و این آزمایشات تا زمان تحویل این سامانه به یگان‌های بهره‌بردار، با قوت و قدرت ادامه خواهد داشت.
براساس این گزارش، سامانه موشکی باور 373 اولین بار در 31 مرداد ماه سال جاری و همزمان با روز صنعت دفاعی و با حضور حجت الاسلام روحانی رئیس جمهور و وزیر دفاع رونمایی شده بود.
پنج شنبه 95/12/12 ساعت 11:16 عصر | نوشته شده به دست
رضا خانگلی | ( نظرات )
مشرق گزارش می‌دهد؛
تاکتیک مهم و جدید ارتش برای حفاظت مقتدرانه از مرزهای ایران/ پای «کورنت ایرانی» به دفاع از سواحل باز شد +عکس
با توجه به اینکه قبلا اعلام شده دهلاویه توانایی هدف قرار دادن بالگردها را نیز دارد، از اینرو مانند خانواده موشکهای توفان، تندر و توسن، این سلاح را نیز باید موشکی چند منظوره محسوب کرد.
به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، دفاع از خطوط ساحلی یکی از مسائل مهم و استراتژیک برای کشورهای دارای دسترسی به دریا به شمار می رود چراکه تهدیدات مختلفی در بحث دفاع ساحلی وجود دارد که بایستی از طریق ابزار گوناگون با آنها برخورد کرد.
جغرافیا و تهدیدات متفاوت؛ پاسخ های متفاوت
یکی از مهم ترین بحث ها در مسئله دفاع ساحلی؛ یکی مسئله نوع سواحل و جغرافیای منطقه مورد نظر و از طرف دیگر نوع تهدیدات پیش روی کشور مورد نظر است که بایستی بر اساس آن سیستم دفاع ساحلی شکل بگیرد. موشک های کروز ضد شناور که روی پرتابگرهای متحرک سوار شده اند یکی از گزینه های محبوب برای بسیاری از کشورها به شمار می آید و اکثر موشک های ضد کشتی دنیا دارای مدل های ساحل پرتاب هستند.
کشوری مثل آمریکا به دلیل داشتن سواحل بسیار طولانی در کنار دو اقیانوس و همچنین دارا بودن حجم زیادی از شناورهای رزمی و ناوهای هواپیمابر بیشتر از ترکیب شناورها و پوشش هوایی برای دفاع از سواحل خود بهره می برد. در کشوری مثل چین، انبوهی از پرتابگرهای ساحل به دریا، شناورها به همراه پوشش جنگنده های زمین پایه و موشک های سطح به هوای حاضر در خشکی عملیات دفاع ساحلی را بر عهده دارند.
پرتابگر موشک کروز ضد کشتی RBS-15 ساخت سوئد
توپ 130 میلی متری خودکششی روس در نقش دفاع ساحلی
در روسیه علاوه بر تسلیحات معمول مثل موشک های ضد کشتی، از سامانه توپ متحرک 130 میلی متری نیز برای امر دفاع ساحلی استفاده می شود. در عین حال نسل جدیدی از موشک های ضد کشتی ساحل به دریا نیز در این کشور توسعه پیدا کرده و در بخش های مختلف خط ساحلی روسیه مستقر شده است.
موشک های ضد زره؛ پاسخی متفاوت برای تهدیدات خاص دریایی
همه تهدیدات دریا پایه در حقیقت شناورهای بزرگ و سنگین به حساب نمی آیند و در بسیاری از موارد می توان تهدید را به شکل قایق های کوچک یا شناورهای آبی خاکی حاوی نیروهای تهاجمی دشمن فرض کرد.
در بسیاری از موارد موشک های کروز ضد کشتی که سلاح اصلی برای بحث دفاع سلاحی محسوب می شوند اصولا نه توان قفل بر روی این اهداف کوچک را دارند و از طرفی اصولا بهای تمام شده یک تیر موشک کروز بسیار بیشتر از بهای این گونه اهداف کوچک به شمار می آید. اما در عین حال این شناورهای کوچک نیز تهدید بزرگی هستند و بایستی با آنها به مقابله پرداخت.
استفاده از موشک های ضد زره برای این منظور یکی از گزینه های خاص برای این بخش است. موشک های ضد زره مثل تاو یا کورنت و گونه های "شلیک کن – فراموش کن" با قابلیت حمله عمودی مثل سری اسپایک یا جاولین از جمله این موشک ها هستند.
کره جنوبی یکی از کشورهایی است که سالهاست به حالتی از جنگ سرد و رقابت تسلیحاتی با همسایه شمالی خود وارد شده است. کره شمالی برای نابود کردن پرتابگرهای راکتی و قبضه های توپ کره شمالی، موشک های مدل Spike NLOS با برد 25 کیلومتر را تهیه کرده است. در بخش دریایی نیز قرار است بالگردهای AW159 نیروی دریایی این کشور به همین موشک ها مجهز شده و به مقابله با شناورهای کوچک و لندینگ کرافت ها در صورت نزدیک شدن به سواحل این کشور درگیر شوند.
شلیک موشک اسپایک توسط کره جنوبی
بالگرد AW159 ارتش کره جنوبی
کشور فنلاند هم از جمله کشورهایی است که از این تاکتیک استفاده می کند. این کشور کوچک در منطقه بالتیک در قاره اروپا دارای خطوط ساحلی است و از طرف دیگری دارای نیروی دریایی بزرگی نیست.
پرتابگر موشک اسپایک ارتش فنلاند
یکی از راه های دفاعی فنلاندی ها برای دفاع از سواحل کشورشان، استفاده از موشک های ضد زره اسپایک در مدل ER با برد 8 کیلومتر برای نقش ضد کشتی استفاده می کند.
دهلاویه سلاح جدید تفنگداران نیروی دریایی ارتش
اما در جریان رزمایش ولایت 95 نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران از موشک ضد زره دهلاویه در نقش ضد شناور استفاده شد. این موشک در حقیقت یک سلاح ضد زره است که چند سال پیش توسط وزارت دفاع به تولید انبوه رسیده و پیش از این نیز به نیروی زمینی ارتش تحویل شده بود. این موشک با برد حدودا 5 کیلومتر و هدایت لیزری می تواند اهداف کوچک سطحی را نابود کند.
آزمایش موشک دهلاویه در رزمایش اخیر نداجا
به گفته مسئولان کشورمان، میزان نفوذ این موشک در زره های واکنشگر در بالاترین حد موشک های ضد زره جهان است. نگاهی به فهرست این تسلیحات عدد 1200 تا 1250 میلیمتر را نشان می دهد. در اینصورت هیچ یک از تانک های ساخته شده در دنیا نمی تواند در برابر دهلاویه با این میزان نفوذ مقاومت کند و این موضوع در خصوص اکثر شناورهای سبک دنیا نیز صدق می کند.
با توجه به اینکه قبلا اعلام شده دهلاویه توانایی هدف قرار دادن بالگردها را نیز دارد، از اینرو مانند خانواده موشک های توفان، تندر و توسن، این سلاح را نیز باید موشکی چند منظوره محسوب کرد و در عین حال، عدم استفاده از هدایت سیمی و استفاده از یک پیشران راکتی مفروض، برد بالاتری را برای دهلاویه در مقایسه با نسل های قبلی موشک های ضد زره ایران را فراهم خواهد کرد.
البته با توجه به محدودیت های تسلیحات هدایت لیزری در محیط های پر از رطوبت که احتمال ابری شدن و بروز طوفان نیز در آن بالا است، می توان از موشک هدایت اپتیکی مثل سری طوفان نیز استفاده کرد. در حقیقت با اضافه شدن این نوع سلاح ها، لایه ای جدید، مهم و پر کاربرد به لایه های دفاعی ساحلی کشور در کنار موشک های ضد کشتی، شناورهای سبک و سنگین و پهپادها اضافه می شود.
چهارشنبه 95/12/11 ساعت 11:24 عصر | نوشته شده به دست
رضا خانگلی | ( نظرات )
شلیک جدیدترین موشک کروز ایرانی/ آزمایش موشک ضد شناور دهلاویه توسط نداجا+عکس و فیلم
در دومین روز از رزمایش نیروی دریایی ارتش دو نوع موشک ضد شناور جدید آزمایش شد.
به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، در جریان رزمایش بزرگ نیروی دریایی ارتش که با نام ولایت95 در آب‌های جنوب کشور در حال برگزاریست، جدیدترین موشک کروز دریایی ساخت ایران با نام «نصیر» شلیک شد.
سردار حسین دهقان وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با اعلام این خبر گفت که این موشک توانسته است پس از شلیک با موفقیت به هدف اصابت کند.
وی به میزان بُرد این موشک اشاره‌ای نکرد.
مرحله نهایی رزمایش بزرگ دریایی ولایت 95 از روز گذشته در آب‌های جنوب کشورمان تا مدار 10 درجه و به مساحتی 2 میلیون متر مربع آغاز شده است.
تست موشک ضد شناور دهلاویه
در دومین روز از مرحله نهایی رزمایش دریایی «ولایت 95» نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران که از شرق تنگه هرمز تا دریای عمان و شمال اقیانوس هند در حال برگزاری است، تیپ‌های تکاوران دریایی و عملیات ویژه نیروی دریایی راهبردی ارتش عملیات‌های دفاع از آب‌های سرزمینی و سواحل مشرف بر دریا را در سواحل مکران با موفقیت اجرا کردند.
بر اساس این گزارش، برای نخستین بار سامانه‌های پرتاب موشکهای هوشمند دهلاویه مورد آزمایش قرار گرفت و پس از پرتاب، شناورهای هدف را منهدم کردند.
