تجهیز موشکهای بالستیک ایران به کلاهکی با نفس اژدها +عکس
موج اولیه انفجار پس از اصابت این‌گونه از سرهای جنگی، یک موج بسیار فشرده از هوا با سرعت مافوق صوت است که در مسیر خود انسان ها، خودروها، سازه ها و به نوعی هر چیزی را تخریب می کند. دومین موج انفجاری هم با برد بیشتر و با سرعت مافوق صوت حرکت کرده و عمدتا انرژی بیش از نیروی امواج صوت را با خود حمل می کند.
گروه دفاع و امنیت مشرق- در جریان تحویل انبوه 4 نوع موشک بالستیک به سپاه پاسداران طی روز چهارشنبه، سردار دهقان وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح کشورمان از تجهیز شدن موشکهای ایرانی به سرهای جنگی مدل "بارانی" و "بلست" (بلاست) خبر داد و از موشکهای قدر یک اچ و قیام به عنوان نمونه هایی از موشک های ایرانی که به این کلاهک ها مجهز شده اند یاد کرد.
اما این سرهای جنگی چه ویژگی هایی دارند و چه مزیتی به موشکهای پر قدرت ایرانی می بخشند؟
موشکها به صورت کلی از نظر ماهیت عملکرد سر جنگی، موشکها در دسته بندی منفرد یا غیر منفرد تقسیم می شوند. کلاهک منفرد، نوع معمول و پایه کلاهک هر موشکی است و این سرجنگی بسته به ماموریت تعریف شده برای آن می تواند انفجاری شدید، ترکش زا، آتش زا، خوشه ای و ... باشد.
کلاهکهای خوشه ای گونه ای از کلاهکهایی هستند که برای موشکهای بالستیک مورد استفاده قرار می گیرند. در این گونه کلاهکها به مانند بمب های خوشه ای، ریز بمب هایی در زمانی که بمب یا سر جنگی مورد نظر به محل هدف نزدیک می شود رها شده و منطقه مورد نظر را پوشش می دهد. از این کلاهک ها برای حمله به اهدافی مثل باندهای پروازی و یا تجمعات بزرگ نیروهای پیاده و یا زرهی استفاده می شود.
نوع دیگر، کلاهک «چندگانه» یا «مجتمع» است که در واقع از کنار هم قرار گرفتن تعدادی کلاهک کوچکتر حاصل شده است و پس از جدا شدن کلاهک اصلی از موشک و در زمان مطلوب، این کلاهک های کوچک از سرجنگی اصلی جدا شده و با فاصله گرفته از هم به نقاط مختلفی برخورد میکنند.
اما نوعی از کلاهک های موشکهای ایرانی که امروز نیز به آن اشاره شد ، کلاهک "بارانی" نام دارد. آنچه با صفت بارانی بر روی موشکهای ایرانی نصب شده، نوعی سر جنگی دربردارنده ریزبمب های پرتاب شونده به بالا پس از اصابت به هدف است . این کلاهک با فرود آمدن در محوطه ای نسبتا گسترده که ممکن است پیش از پرتاب با توجه به شرایط هدف قابل تنظیم هم باشد، سطح مورد نظر را مورد اصابت قرار می دهد.
نمایه عملکرد کلاهک بارانی
این گونه از کلاهک ها یا سرهای جنگی موشک، اساسا برای انهدام هدف واحد طراحی نشده بلکه برای آسیب رسانی به محوطه ای شامل اهداف پراکنده و پخش شده مورد استفاده قرار می گیرند مثلاً یک پادگان نظامی که خودروهایی با زره سبک در آن قرار دارند یا یک فرودگاه که در آن بالگردها و هواپیماها در توقفگاه های روباز یا زیر سایه بانی ساده مستقر هستند و یا یک شناور غول پیکر ...
اما گونه دیگری از سرهای جنگی که امروز توسط وزیر دفاع به آن اشاره شد، نمونه "بلست" بود. اما این سر جنگی چیست و دارای چه ویژگی هایی است؟
تحویل انبوه موشک های بالستیک با کلاهک بارانی و بلست به سپاه پاسداران
"بلست" (Blast ) در حقیقت یک واژه انگلیسی است که می توان آن را به عنوان "انفجار شدید" ، " انفجار نیرومند" و یا به عبارت عامیانه تر "ترکاندن" ترجمه کرد. در حقیقت منظور از این نوع سرجنگی ، سرهای جنگی "شدید الانفجار" است. در این سرهای جنگی معمولا از مواد منفجره ای مثل C-4 ، TNT و یا سمتکس استفاده می شود.
این گونه سرهای جنگی امروزه به صورت استاندارد در عمده موشکهای بالستیک متعارف به مانند گونه های "آگنی و شاهین ساخت هند و پاکستان و یا سری DF چینی و همچنین موشکهای کروز آمریکایی تام هاوک" استفاده می شود. البته باید گفت که سرهای جنگی شدید الانفجار نه فقط در موشکهای بالستیک و یا کروز بلکه در سلاح های ضد زره، بمب های هوا پرتاب، موشکهای تاکتیکی هوا به سطح و بسیاری دیگر از انواع مهمات استفاده می شود.
اما دلیل این محبوبیت چه می تواند باشد؟ شاید با نگاهی به پروسه ای که بعد از انفجار یک سرجنگی شدید الانفجار رخ می دهد به پاسخ این سوال رسید.
"blast wave" یا به نوعی موج اولیه انفجار که پس از اصابت این گونه از سرهای جنگی ایجاد می شود، یک موج بسیار فشرده از هوا همانند بازدم به حساب می آید که با سرعت مافوق صوت حرکت کرده و در مسیر خود انسان ها، خودروها، سازه ها و به نوعی هر چیزی را تخریب می کند. البته این موج چندین میلی ثانیه و در محوطه ای در نزدیکی محل وقوع انفجار رخ می دهد.
موج اولیه انفجار یا Blast wave
"Shockwaves" دومین موج انفجاری است که با برد بیشتر و با سرعت مافوق صوت حرکت کرده و عمدتا انرژی بیش از نیروی امواج صوت را با خود حمل می کند. برای نمونه جالب است بدانید که ماده ای به مانند تی ان تی در زمان انفجار، امواجی با شتاب 6900 متر بر ثانیه را ایجاد کرده که می تواند انواع سازه ها و اندام درونی انسانها را نیز نابود کند.
مرحله بعدی در انفجار یک سرجنگی شدید الانفجار، بحث ترکشهایی است که از قطعات سر جنگی و یا موشک که بر اثر انفجار منهدم شده اند است. این ترکشها می توانند نفرات پیاده یا انواع وسائل نقلیه را از بین برده و به انوع سازه ها و ساختمان ها با توجه به میزان مقاومتشان آسیب وارد کنند.
اما پس از مراحل فوق، به بحث حرارت و آتشی می رسیم که پس از انفجار رخ می دهد. این افزایش ناگهانی حرارت به صورت ناگهانی خصوصا بر علیه سازه های ساختمانی یا شناورهای مدرن بسیار مرگبار است و به راحتی می تواند سازه های آهنی و یا فولادی را ذوب کرده و منجر به از هم پاشیدن این سازه ها شود. البته ناگفته مشخص است که اگر انسانی در نزدیک این منطقه افزایش حرارتی نیز قرار داشته باشد به راحتی از پای درمی آید. در صورتی نیز که در محل مورد اصابت مواد سوختنی وجود داشته باشد بحث به وجود آمدن آتش سوزی های بعدی و ادامه تخریب نیز کاملا متصور است.
محله Chiswick در لندن که در جنگ دوم جهانی با یک فروند موشک با سرجنگی شدید الانفجار هدف قرار گرفت
اما آخرین پدیده که معمولا پس از منفجر شدن یک سرجنگی شدیدالانفجار رخ می دهد روی دادن یک خلاء در محل انفجار است که باعث به درون کشیده شدن امواج هوا همانند یک دم، به همراه تمامی ترکش ها و ذرات موجود در اطراف هدف به داخل است. این فشار هوایی که دوباره به داخل کشیده می شود به همراه ترکش ها باعث می شود که تخریب در محل انفجار به بالاترین سطح ممکن خود برسد.
با بررسی تبعات شلیک موشک های بالستیک ایرانی با کلاهک هایی چون "بلست" می توان گفت که مجموع این اتفاقات که در کسری از ثانیه رخ می دهد سرهای جنگی شدید الانفجار را به انتخابی مناسب برای انواع موشکها، خصوصا موشکهای مدرن ایرانی که می توانند هم اهداف مورد نیاز در دریا و هم خشکی را تا 2 هزار کیلومتر نابود کنند، بدل کرده است.
منبع: مشرق نیوز
گزارش مشرق از دستاورد جدید متخصصان دفاعی ارتش؛
تانک‌های ایرانی با زره ناوهای هواپیمابر به میدان نبرد می‌آیند +عکس
در حالت عادی این ماده جدید که بر روی زره خودروهای نظامی قرار می گیرد، نرم و مایع است اما به محض برخورد جسم سخت با سرعت بالا، مثل یک گلوله در کسری از ثانیه خود را جمع کرده و شدیدا سخت می شود. در حال حاضر در آمریکا از زره کولار به غیر از زره های انفرادی در زره ناوهای هواپیمابر و رزم ناوها استفاده می شود.
به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، از زمان های بسیار دور اسلحه سازان به دنبال طراحی و ساخت زره برای سربازان و ابزار آلات نظامی خود بودند. آشنایی بشر با علم ذوب فلزات و توانایی تولید آهن و فولاد و سایر فلزات یک گام بلند در ساخت زره ها به شمار می آمد که تا سالیان دراز به عنوان زره جنگجویان به کار می رفت.
اما در 1965 میلادی ماده ای اختراع شد که تغییری انقلابی در بحث زره ها به وجود آورد. در این سال محققان آمریکایی به رهبری یک شیمیدان به نام استفانی ولک به دنبال کشف الیافی سبک و محکم برای تولید تایر سبک تر برای خودروها بودند که "کولار" را کشف کردند. این ماده از همان ابتدا به دلیل استحکام بالایی که داشت برای ساخت زره و پوشش های ضد گلوله مورد توجه قرار گرفت.
میزان مقاومت این ماده 5 برابر فولاد است. از آن پس تقریبا در تمامی جلیقه های ضد گلوله مدرن و حتی کلاهخودهای مورد استفاده نیروهای نظامی، از این ماده استفاده شد.
جلیقه ساخته شده با کولار
اما با گذشت زمان و پیشرفت فناوری نظامی مشخص شد که افزایش لایه های زره نیز به شکل طبیعی به زیاد شدن وزن و کاهش تحرک سرباز یا خودروهای زرهی منجر می شود که این کاهش سرعت عمل در میدان نبرد مرگبار است.
مثلا در زمینه بررسی عملکرد یک تانک، سه فاکتور عمومی شامل توان آتش، تحرک و حفاظت حدود اثربخشی قابلیت های این وسیله را مشخص می کنند البته به این معنی نیست که هر تانک فوق مدرنی باید چنان طراحی شود که همزمان با بهترین سلاح ها و پیشرفته ترین سیستم های حفاظتی پوشانده شود و در عین حال بیشترین تحرک را نیز داشته باشد.
به عنوان مثال افزایش زره تانک مشخصا میزان حفاظت تانک را افزایش می دهد اما در مقابل با افزودن به وزن، از تحرک زره پوش خواهد کاست. این دقیقا همان اشتباهی بود که طراحان آلمانی با سنگین تر کردن روز به روز تانک هایشان تا پایان جنگ جهانی مرتکب شدند و در نتیجه حاصل کارشان تانک هایی چنان سنگین بود که فقط جابه جا کردنشان کلی تدارکات می خواست یا مثلا تجهیز تانک به توپ های بزرگ تر منجر به کاهش زره برای ثابت ماندن وزن کلی خودرو و در نهایت آسیب پذیری بیشترش خواهد شد.
اشتباه در هر کدام از این فاکتورها ایرادی به جز ناکار آمدی تحرک یگانی زرهی در میانه میدان نخواهد داشت. این دقیقا همان اشتباه بزرگی بود که انگلیسی ها با چیفتن، تانکی با توپی قوی اما تحرک و زرهی ضعیف مرتکب شدند.
در سالهای اخیر تلاشهای گوناگونی برای ارتقاء پوشش های حفاظتی به کار رفته است که از آن میان می توان به بحث انواع زره های نصب شده روی تانک ها اشاره کرد که زره واکنشی مشهورترین این زره هاست.
باید توجه داشت که معمولا عملکرد تمامی موشک های ضد زره بدین صورت است که با نفوذ به زره و از بین بردن خدمه آن کار می کنند یا سیستم های مکانیکی مهم وسیله مورد نظر را نابود کرده و یا از هر دو عملکرد استفاده می کنند.
زره های واکنشی یا ری اکتیو یکی از گونه های زره های وسایل نقلیه هستند که با عملکرد خود باعث کاهش صدمه به زره و بدنه خودروی زرهی مورد نظر می شود و از موثرترین راه ها برای حفاظت تانک ها در مقابل موشک های ضد تانک هستند. البته موشک‌هایی نیز ساخته شده که در مرحله? اول خود یک سر کوچک دارند و برای از بین بردن همین زره واکنشی استفاده می شوند و در مرحله دوم موشک اصلی قرار می گیرد.
انواع زره های واکنشی
ERA یا SLERA
ERA متداولترین نوع زره واکنشی است که در تانک های مدرنی مانند تی 90 هم قابل مشاهده است. اصول کار زره ERA بدین صورت است که مواد و عناصر منفجره فیمابین دو صفحه که این دو صفحه عمدتا فلز هستند قرار می گیرد.
موشک ضد تانک فرضی هنگامی که به این زره برخورد می کند انفجار مواد منفجره زره باعث می شود که دو صفحه فلزی در جهت انفجار بلغزند و برهم کنش این دو صفحه، لغزش و تغییر زاویه برخورد سبب کاهش تاثیرگذاری موشک برخورد کننده می شود.
NERA
کارکرد NERA مانند زره های انفجاری است با این تفاوت که لایه مواد منفجره که بین سطوح به صورت ساندویچی در زره های انفجاری قرار می گرفت، وجود ندارد. این ماده می تواند مثلا لاستیک باشد . پس از برخورد موشک فرضی موادی که بین دو فلز به اصطلاح ساندویچی فشرده شده اند در داخل لایه پراکنده شده و باعث پراکندگی و خمیدگی ماده مورد نظر شده که همانند عملکرد زره انفجاری که در بالا توضیح داده شد باعث کاهش تخریب زره می شود.
این نوع زره های انفجاری نسبت به ERA سبک تر بوده و در ضمن برای پیاده سازی وجابه جایی نسبت به ERA بسیار امن تر می باشند. البته نوعی از این زره ها می توانند به صورت چندگانه روی بدنه نصب شوند که درنتیجه نسبت به موشک های چند زمانه مقاوم هستند.
زره های الکتریکی
زره های الکتریکی و یا الکترومغناطیسی نوع جدیدی از زره ها هستند. بدین صورت که دو یا چند رسانا ساخته شده که بینشان فضای خالی یا مواد عایق قرار دارد که این مجموعه یک خازن پر قدرت تشکیل می دهد. کاربرد این زره جدید نیز بدین صورت است که ولتاژ بالای ایجاد شده می تواند از زره محافظت کند.
البته این زره هنوز روی تانک های مشهور و عملیاتی در ارتش های مختلف نصب نشده است.
زره های کامپوزیتی
زره های کامپوزیتی (ترکیبی) به نسل جدید زره های نظامی گفته می شود که به سرعت در حال جایگزینی با زره های یک لایه (فولادی) و آسیب پذیر قدیمی هستند و از تفاوت های عمده آن با زره های معمولی می توان به چند لایه بودن آن اشاره کرد کرد. این لایه های بسیار مقاوم که عمدتا از جنس استیل و سرامیک و فولاد سخت هستند با فاصله روی هم قرار می گیرند و فضای خالی بین آنها با آلیاژ های بسیار محکم پوشانده می شود و مقاومت زره را در مقابل تجهیزات ضد زره به میزان قابل توجه ای افزایش می دهد.
تانک ام 1 آمریکا اولین تانکی بود که مجهز به زره ای با نام Chobham شد .چابهام نام زرهی مرکب (کامپوزیتی) است. البته بدنه برخی تانک های امروزی نیز قالبا از مواد مرکب (کامپوزیت) ساخته می شود برای مثال زره تانک مرکاوا 4 رژیم صهیونیستی از کامپوزیت ماتریکس ورقه ای سرامیک فولاد و آلیاژ نیکل ساخته شده است ؛ مرکاوا 3 از زره کامپوزیت (عادی) و زره مرکاوا 1 نوعی زره فولادی بود.
تانک انگلیسی چلنجر با زره چابهام
اما فناوری دیگری که در دنیا در حال بر روی آن هستند و بر اساس اخبار رسمی اعلام شده توسط وزارت دفاع کشورمان، ایران نیز به آن دست یافته است، بحث زره های مایع است.
به صورت کلی و به زبانی ساده، زره های جدید از لایه های کولاری تشکیل شده است که با ماده "پلی‌اتیلن گلیکول" پوشیده شده اند. در حالت عادی این ماده که بر روی سطح مورد نظر قرار می گیرد به نوعی نرم و مایع است اما به محض برخورد جسم سخت با سرعت بالا، مثل یک گلوله در کسری از ثانیه خود را جمع کرده و شدیدا سخت می شود. در نتیجه ضربه حاصل از برخورد را دفع کرده و در سطح زره پخش می کند.
در حال حاضر و بر اساس اخبار موجود واحدهای تحقیقاتی ارتش آمریکا بر روی بحث "زره مایع" کار می کنند. اما در جریان مراسم رونمایی از این دستاورد در ایران به استفاده از فناوری با عنوان "STF" در زره مایع اشاره شد. این واژه که کوتاه شده عبارت "shear-thickening fluid " است که به صورت کلی می توان آن را "مایع کاهش دهنده ضخامت" ترجمه کرد.
این مایع همان "پلی اتیلن گلیکول" است. اساس کار به این صورت است که لایه های مورد نظر کولار را مایع مورد نظر که رقیق شده ترکیب شده و آن را بر روی حرارت می دهند تا در حین بخار شدن اتانول موجود ، مواد اصطلاحا به خورد لایه های کولار برود. بر اساس آزمایشات انجام شده بر روی کولار ، 4 لایه پوشش کولاری که از این مایع به عنوان پوشش بر روی خود بهره می برند توانی برابر 14 لایه کولار بدون استفاده از این مایع را دارند.
این مسئله یکی از مهمترین نکات مثبت مربوط به استفاده از این فناوری است که همانا کاهش وزن به شمار می آید. امروز و در جریان رونمایی از این محصول ، مسئولین وزارت دفاع اعلام کردند که استفاده از این فناوری در خوروهای زرهی باعث کاهش 76 درصدی وزن زره مورد نیاز خواهد بود. این مطلب در حقیقت یک انقلاب در صنعت ساخت خودروهای زرهی به شمار می آید. در حال حاضر در جهان غرب و برای نمونه در آمریکا و انگلستان از زره چابهام در تانکهایی مثل آبرامز و یا چلنجر بهره می برند که چنین صفتی را داراست.
این تانکها بیش از 60 تن وزن داشته و این افزایش وزن باعث شده است که تا حدی از تحرک این تانکها کم بشود. در حال حاضر در آمریکا از زره کولار به غیر از زره های انفرادی در زره ناوهای هواپیمابر و رزم ناوها بهره برده می شود. پس امکان استفاده از کولار در خودروهای زرهی و تانکها و در کل وسایل نقلیه ممکن است.
حال می توان گفت 76 درصد کاهش در وزن زره یک تانک برای نمونه که بخش عمده وزن تانک را شامل می شود می تواند در کل به کاهشی تا حتی 50 درصدی وزن کل تانک بستگی به نوع آن منجر شود. این بدین معناست که حالا شما با داشتن همان قدرت موتور سابق می توان بر شتاب، میزان مهمات قابل حمل و یا خود زره و حفاظت تانک و یا خوروی مورد نظر افزود. البته باید گفت که در آمریکا در حال حاضر در حد پروژه های آزمایشگی بوده اما به نظر ایران توانسته است این پروژه را از مرحله آزمایشی خارج کرده و به مرحله عملیاتی برساند.
با توجه به اینکه در خبر رسمی وزارت دفاع، عنوان شده است که محصول فوق متعلق به متخصصان نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران است، بنابراین باید منتظر ماند و نصب این زره های جدید را روی تانک هایی مانند ذوالفقار مشاهده کرد.
مدل جدید تانک ذوالفقار 3
ذوالفقار جزء معدود تانک هایی است که با داشتن ارتفاع تقریبی 2.5 تا 3 متر، طول 7 و پهنای 3.5 متر می تواند بحث پنهانکاری بصری را تا حد قابل قبولی به اجرا بگذارد. تانک ذوالفقار در مدل 2 و 3 به شکل جالبی به مانند تانک آبرامز طراحی شده است. طرح 5 ضلعی برجک تانک و عدم نصب زره های واکنش گر انفجاری " ERA " مثل تانک تی 72، بر روی بدنه این تانک ایرانی در جریان رژه های سالهای اخیر، این احتمال را مطرح می کند که ذوالفقار از زره های مدرنی که در بالا ذکر شد بهره خواهد برد و اگر لازم باشد از نیام درآید، برنده تر از قبل جلوه گر خواهد بود.
منبع: مشرق نیوز
|
دوشنبه 92/12/12 ساعت 12:59 صبح | نوشته شده به دست
رضا خانگلی
| ( نظرات )
|
گزارشی از جدیدترین توانمندی نیروهای مسلح
«عصر» و « گاما»کابوس موشکهای کروز و بالستیک
چشم‌های بینا و همیشه هوشیار نیروهای مسلح کشورمان اگر چه متکی به تجهیزات نبوده و با انبوهی از ابتکارات و پشتوانه تجربیات دفاع مقدس و ایمان به قادر متعال، مشغول خدمت هستند اما استفاده از سامانه‌های مدرن را نیز به عنوان عنصری مهم در مقابله با دشمن مجهز و قداره‌کش، مهم می‌دانند.
به گزارش مشرق، ماه گذشته در دو عرصه مهم دریایی و پدافند هوایی، اخباری از عملیاتی شدن رادارهای جدید منتشر شده که به نظر می‌رسد ارتقاء قابل توجهی به توان دفاعی نیروهای مسلح ایران خواهد داد. این دو رادار شامل رادارهای عصر و گاما هستند.
رادار عصر؛ چشمان مدرن ناوشکن‌های ایرانی
ناوهای رزمی برای اطلاع زودهنگام از تهدیدات هوایی پیرامون خود به رادارهایی نیاز دارند که ضمن قابل نصب بودن در فضای محدود عرشه از برد و عملکرد مناسبی نیز برخوردار باشند. این اولین حلقه از پدافند هوایی یک شناور رزمی را شکل می‌دهد که بر روی آبها ممکن است از پوشش هوایی محروم باشد و تنها با اطلاعات تولید شده رادارها سامانه‌های پدافندی موشکی و توپخانه‌ای خود را آماده نبرد میکند.
تاریخ وقایع جنگ جهانی دوم و جنگ‌های مختلف تا به امروز نیز اهمیت وجود هشدار زودهنگام برای نیروی دریایی را عملا تایید میکند.
نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (نداجا) چندی پیش، از یک رادار جدید و پیشرفته رونمایی کرد که توسط متخصصان داخلی تولید شده و برای نصب روی ناوهای مختلف فعلی و آینده در نظر گرفته شده است. این رادار با نام «عصر» از نوع آرایه فازی و با آنتن مسطح بوده و از برد وعملکرد قابل توجهی برخوردار است.
فرماندهان نیروی دریایی ارتش برای اولین بار چند سال پیش درمصاحبه‌های خود از وجود پروژه عصر برای تولید یک رادار دیجیتال در باند S با آنتن مسطح با طول موج 8 تا 15 سانتیمتر اطلاع داده بودند که برای به کارگیری در شناورهایی در رده ناو و بالاتر در دست توسعه بوده و از عملکرد بالایی در شرایط آب و هوایی مختلف برخوردار خواهد بود.
پیش از این ناوهای بایندر و نقدی در زمان تحویل به ایران به رادار جست‌وجوی هوایی Westinghouse SPS-6C با برد 146 کیلومتر در باند D و ناوشکن‌ها (ناوهای محافظ) رده الوند به رادار جست‌وجوی هوایی AWS-1 با برد 110 کیلومتر و باند E/F مجهز بودند. نمونه اول ناوشکن جماران نیز که ساخت کشورمان است به راداری مشابه AWS-1 مجهز شده بود و دومین فروند آن که با نام دماوند در ناوگان شمال نداجا به خدمت گرفته شده به رادار عصر مجهز است و به زودی نمونه رونمایی شده از رادار عصر نیز در جنوب به جای رادار فعلی روی ناو جماران نصب خواهد شد.
به نظر می‌رسد با تولید رادار آرایه فازی عصر که اولین نمونه‌های آن بر روی ناوشکن‌های جماران و دماوند به کار گرفته می‌شود امکان تجهیز ناوهای قبلی خصوصا ناوشکن‌ها به این رادار مدرن وکارآمد نیز در آینده وجود خواهد داشت. همچنین تولیدات بعدی کشورمان مانند ناوشکن سهند و ناوبزرگ عملیاتی- آموزشی خلیج فارس نیز از مشتریان آخرین نمونه‌های رادار آرایه فازی عصر در سالهای آینده خواهند بود.
رادارهای آرایه فازی دارای توانمندی‌های بالایی هستندکه ناشی از به کارگیری فناوری‌های جدید است. در این رادارها برای جست‌وجو در فضای تحت پوشش، سهم عمده به‌جای گردش مکانیکی آنتن رادار برعهده تغییر در زاویه انتشار امواج است. پویش بسیار سریع محیط (درحد میلی‌ثانیه)، مقاومت بالا علیه اقدامات ضدالکترونیک و کشف بسیار مشکل محل رادار توسط سامانه‌های الکترونیکی گیرنده وهشدار راداری دشمن از جمله مهمترین ویژگیهای عملکردی این رادارهای پیشرفته است. این رادارها دارای دونوع اصلی فعال (اکتیو) و غیرفعال (پسیو) هستند که درنوع فعال می‌توانند تا هزار بار در ثانیه تغییر فاز داده و در صورت بروز اشکال درگیرنده و فرستنده‌ها کل رادار دچار اختلال نمی‌‌شود.
در واقع در این رادارها تعداد زیادی عنصر فرستنده وگیرنده در کنار یکدیگر قرار دارند وهر یک از آنها عملا یک رادار کوچک هستند که در مجموع با عملکرد هماهنگ، قابلیت‌های ویژه رادارهای آرایه فازی نظیر توانایی شناسایی همزمان صدها هدف که در فواصل وارتفاعات مختلفی در پهنه آسمان حضور دارندرا بوجود می‌آورند.
رادارهای آرایه فازی به دلیل عدم انتشار امواج با الگوی مشخص و تغییر فاز درکسری از ثانیه شناسائی منبع پرتو و محل رادار برای دشمن کاری بسیار مشکل خواهد بود. این قابلیت برای به تاخیر افتادن کشف محل دقیق شناور در دریا بسیار مهم و ارزشمند است این رادارها در صورت کشف توسط دشمن یا اخلال‌های الکترونیکی به دلیل تغییر فاز، به میزان بسیار بالایی مقاوم هستند.
رادارهای آرایه فازی قادر به هدایت چندین موشک علیه چندین هدف در زمان واحد بوده و در زمینه‌های گسترده‌ای از جمله رادارهای هواشناسی، نصب بر روی جنگنده‌ها، ناوها و رادارهای رهگیری موشکهای بالستیک قابلیت به کارگیری دارند.
تاکنون چند نمونه رادار آرایه فازی درکشور دیده یا معرفی شده است از جمله رادار 6400 المانی که چند سال پیش توسط وزیر دفاع وقت از آن صحبت شد و رادار آرایه فازی برد متوسط نجم 802، دو نمونه از آنها هستند.
براساس اعلام رسمی مسئولان، رادار عصر می‌تواند به صورت سه بعدی اهداف را ردگیری کند یعنی فاصله، زاویه و ارتفاع آنها را تعیین نماید. این رادار قابلیت ردگیری همزمان 1000 هدف را داشته و برد آن برای اهدافی با سطح مقطع راداری (RCS 4 مترمربع) در حدود 200 کیلومتر است.
باتوجه به ظاهر رادار عصر قاعدتا در آن، تغییر جهت امواج تنها در راستای عمودی بر مبنای تغییر فاز انجام می‌شود زیرا این رادار قابلیت چرخش در صفحه افقی را دارد که این امر برای پویش (اسکن) در این راستا مورد استفاده قرار می‌گیرد. علت این امر می‌تواند کاهش هزینه‌های تجهیز ناوها به رادارهای آرایه فازی باشد زیرا در صورتی که رادار قابلیت چرخش در صفحه افقی برای پوشش 360 درجه را نداشته و در راستای افقی هم با تغییر فاز امواج کار پویش را انجام دهد باید دست‌کم از دو رادار آرایه فازی برای پوشش تمام پیرامون ناو استفاده کرد.
بنابراین در شرایطی که نیاز گسترده‌ای به تجهیز ناوهای مختلف نداجا به این رادار پیشرفته و نسل جدید وجود دارد، با یک رادار عصر می‌توان 360درجه پیرامون ناو را پوشش داد و با تولید هر رادار، سامانه جست‌وجوی هوایی دوربرد یک ناو را روزآمد کرد.
پیش از این گفته شده بود که در رادار عصر از فناوری نیمه هادی در ساخت قطعات الکترونیکی استفاده خواهد شد که به‌کارگیری تجهیزات الکترونیکی پیشرفته نظیر سامانه‌های بهره‌مند از فناوری نیمه‌هادی‌ها باعث افزایش مدت زمان قابل کارکرد و کاهش چشمگیر احتمال بروز خرابی در این رادار شده، آمادگی عملیاتی و قابلیت اطمینان آن را به میزان بالایی بهبود و زمان مورد نیاز برای تعویض و تعمیر قطعات آن را نیز کاهش داده می‌دهد.
به دلیل استفاده از همین فناوری های پیشرفته و پردازشگرهای دیجیتال، زیرسامانه‌های رادار عصر دارای حجم کمی بوده و این مزیت در ناوهای رزمی که استفاده بهینه از فضای موجود بسیار اهمیت دارد ارزشی دوچندان دارد. به علاوه این رادار توان مصرفی کمی نیز دارد که در نتیجه در صورت بروز مشکل ناو در تأمین توان الکتریکی مورد نیاز برای همه سامانه‌ها، رادار عصر با توان مصرفی پائین خود می‌تواند به عملیاتی ماندن سامانه‌های بیشتری کمک نماید.
این رادار که محصول ارزشمندی از سازمان جهاد خودکفایی نیروی دریایی ارتش است قابلیت به‌کارگیری در سواحل را نیز دارد که برای این منظور باتوجه به عدم محدودیت فضا در پایگاه‌های ساحلی، نمونه‌های توسعه‌یافته از رادار عصر با آنتن بزرگتر و در نتیجه برد بیشتر از نظر عملیاتی مفیدتر خواهد بود. لازم به ذکر است فاصله سواحل ایران از کشورهای حاشیه خلیج‌فارس در بسیاری از مناطق کمی بیش از 200 کیلومتر است و رادار عصر با همین کارایی فعلی هم پوشش قابل توجهی در عرض خلیج‌فارس که محل استقرار بخش قابل توجهی از یگان‌های دریایی آمریکاست خواهد داشت.
گفته می‌شود رادار عصر توانایی ردگیری اهداف سطحی را نیز دارد که باتوجه به توانایی تغییر جهت امواج در راستای عمودی به طور الکترونیکی در کسری از ثانیه محیط سطحی پیرامون ناو در جهت قرارگیری صفحه آنتن نیز پویش (اسکن) شده و اطلاعات حاصل در کنار رادارهای مخصوص جست‌وجوی سطحی موجود در ناوها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
همچنین این رادار در ردگیری سریع موشکهای کروز نیز توانمند است و می‌تواند با توجه به توان ردگیری همزمان تعداد بسیار زیادی هدف به افزایش سرعت عمل سامانه کنترل آتش و دفاع هوایی ناو کمک کند. به علاوه با توجه به تجربیات گرانقیمت نیروی دریایی ارتش از درگیری مستقیم با نیروی دریایی آمریکا در شرایط سنگین جنگ الکترونیک در سال 1367، فعالیت گسترده‌ای برای ایجاد امکان ادامه کار رادار عصر در شرایط جنگ الکترونیک انجام شده است.
طراحی و ساخت رادار عصر و از آن مهم‌تر تولید آن به تعداد کافی با توجه به برخورداری از فناوری‌های پیشرفته در عرصه رادار و الکترونیک علاوه بر ایجاد گامی بسیار بلند در جهت روزآمدسازی سامانه‌های راداری نیروی دریایی راهبردی پس از ساخت ناو جماران، یک خط‌شکنی مجدد از این نیرو در جهت تأمین تجهیزات موردنیاز نیروهای مسلح است.
بنابراین رادار عصر که با توجه به ویژگیهای ذاتی و عملکردی خود، سامانه‌ای راهبردی محسوب می‌شود راه را برای عملیاتی شدن این نوع رادارها در سامانه‌های موشکی مانند باور-373 علاوه بر سامانه‌های رعد و صیاد-2 نیز هموارتر میکند.
رادار گاما
10 بهمن ماه امسال خبری در خبرگزاری‌های داخلی منتشر شد که براساس آن، امیر فرزاد اسماعیلی فرمانده قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء(ص) از مواضع پدافندی در استان سمنان بازدید کرده است. در این خبر برای اولین بار، نامی از رادار پیشرفته گاما و عملیاتی شدن آن در ایران، منتشر شد.
اما این رادار چیست و چه تاثیری بر توان پدافند هوایی ایران دارد؟
رادار گاما «Gamma» یکی از محصولات پیشرفته شرکت آلماز آنتنی به شمار می‌آید. این رادار در دو گونه DE و S1E طراحی و ساخته شده است.
موسسه مطالعاتی CSIS در گزارشی مربوط به سال 2010 درباره وضعیت ایران و کشورهای حوزه خلیج فارس در حوزه‌های گوناگون از جمله نظامی اشاره‌ای به برنامه ایران برای در اختیار داشتن گونه DE این رادار مطرح کرده است. براساس این پیش‌فرض، به معرفی توانایی‌های این گونه از رادار گاما خواهیم پرداخت.
سامانه «Gamma DE» یک مجموع راداری آرایه فازی فعال سه بعدی «UHF» در باند «L» است که وظیفه جست‌وجو و کشف اهداف هوایی شامل پرنده‌های بال ثابت با سطح مقطع راداری پایین و بالگردها، موشکهای کروز و مهمات هدایت‌شونده و همچنین موشکهای بالستیکی تاکتیکی کوتاه و میان برد را بر عهده دارد. این سامانه معمولا به منظور هدایت و کمک به هواپیماهای رهگیر یا سامانه‌های یکپارچه پدافند هوایی عمل میکند.
قابلیت شناسایی اهداف با سطح مقطع راداری پایین و همچنین مقاومت بالا در برابر جنگ الکترونیک دشمن از جمله نکات مثبت این سامانه راداری به حساب می‌آید.
یکی از قابلیت‌های پیشرفته این سامانه توانایی «کشف بدون کمک اهداف» یا «NCTR» است.
در این حالت رادار گاما با استفاده از ارتباط برقرار کردن بین نشانه‌های شناخته شده از هر هدف پرواز جداگانه، آنالیز امواج بازتابانده شده از اهداف گوناگون و همچنین مشخصه‌های خاص پروازی هر هواگرد و همچنین در مورد بالگردها با آنالیز تغییرات موجود در امواج ایجادشده در حرکت پره‌های بالگردها می‌تواند به شناسایی آنها اقدام کند.
در کنار سامانه راداری گاما، سیستمی برای مقابله با موشکهای ضد رادار با عنوان «Gazetchik E» نیز ارائه می‌شود که وظیفه آن هشدار دادن در مورد نزدیک شدن موشکهای ضدرادار پخش امواج گمراه‌کننده و فریب دادن موشکهای ضدرادار است. همچنین سامانه‌های پخش‌کننده چف و فلیر و همچنین دودزا نیز برای این سامانه راداری تعبیه شده است.
در منابع رسمی اعلام شده است میزان موفقیت این سامانه در برابر موشکهای ضدرادار حدود 85 تا 95 درصد است. این سامانه همچنین می‌تواند سامانه‌های جست‌وجوگر الکترو اپتیک موجود در مهمات هدایت شونده را نیز از کار بیندازد.
برد کشف هدف «Gamma DE» در برابر هدفی با سطح مقطع راداری 1مترمربع 360 و هدفی با سطح مقطع راداری 0.13 مترمربع 250کیلومتر اعلام شده است. البته شرکت سازنده اعلام کرده است که این رادار می‌تواند موشکهای بالستیک را که از ارتفاع بالا به سمت زمین می‌آیند را از فاصله 1111کیلومتری شناسایی کند.
این سامانه راداری توان پوشش دادن تا ارتفاع 120کیلومتری از سطح دریا را دارد. گاما می‌تواند در شرایط جوی سخت از دمای +50 تا -50 درجه سانتی‌گراد به عملیات بپردازد. این سامانه می‌تواند در رطوبت 98 درصد و بادهایی با سرعت 25متر در ثانیه و در ارتفاع 2500 متری از سطح دریا عملیات کند. کل خدمه مورد نیاز برای کار با این سامانه 5نفر است.
سامانه «Gamma DE» و متعلقات مربوط به آن بر روی دو دستگاه کامیون حمل می‌شود و می‌تواند در مدت زمان 5 دقیقه برای کار آماده شود.
گونه کششی این رادار نیز موجود است که زمان آماده‌سازی آن حدود 20دقیقه است این سامانه راداری از یک سیستم یکپارچه تشخیص دوست از دشمن بهره می‌برد. بهره بردن از قابلیت آرایه فازی فعال این قابلیت را به این رادار می‌دهد که بتواند در زوایای مثبت و منفی 60 درجه در سمت و ارتفاع را دارد.
استقرار این سامانه راداری در منطقه‌ای مانند سمنان ضمن آن که عمق دفاعی کشورمان را از گزند سامانه‌های موشکی دشمن دور میکند، توانایی انتقال این رادار به مناطقی را می‌دهد که دشمن هیچ گونه اشرافی از طریق سامانه‌های ماهواره‌ای خود ندارد و گاما در کنار کاستا، نبو، مطلع، غیر و ثامن، شبکه‌ای مطمئن از سیستم‌های راداری را در اختیار نیروهای مسلح ایران قرار می‌دهد که عمدتا متحرک و با قابلیت جابجایی بالا هستند.با این اوصاف، می‌توان کمی دیگر منتظر بود و با اجرای رژه باشکوه ارتش جمهوری اسلامی ایران در 29 فروردین سال آینده، نمونه‌های جدیدی از دستاوردهای راداری و پدافندی نیروهای مسلح کشورمان را دید و منتشر کرد.
منبع: کیهان
|
دوشنبه 92/12/12 ساعت 12:47 صبح | نوشته شده به دست
رضا خانگلی
| ( نظرات )
|
فارین پالیسی:
آمریکا از قدرت بزرگ سایبری ایران نگران است
فارین پالیسی در گزارشی به نقل از منابع آمریکایی اذعان کرد قدرت بزرگ سایبری ایران باعث نگرانی واشنگتن شده است.
«فارین پالیسی» در گزارشی به قلم «شین هریس» نوشت: سال‌ها بود که احتمال می‌رفت ایران بتواند حملات ویرانگری به شبکه‌های رایانه‌ای غرب، اسرائیل یا کشورهای عربی داشته باشد. هم‌اکنون دیگر تقریبا هیچ تردیدی در این باره باقی نمانده است. مسئولان اطلاعاتی آمریکا اواخر سال 2012 مطمئن بودند که هکرها در ایران سلسله حملاتی را به پایگاه‌های اینترنتی بانک‌های بزرگ آمریکا راه‌اندازی کردند. این هکرها از تکنیکی استفاده کردند که در آن سرورهای یک پایگاه اینترنتی با حجم گسترده ترافیک هدف قرار داده می‌شود تا منجر به غیرفعال شدن سرورها شود. اما حجم ترافیک درحمله به پایگاه اینترنتی این بانک به قدری گسترده بود که مسئولان امنیتی آمریکا تا آن زمان چنین چیزی ندیده بودند؛ مسئله‌ای که نشانه پیچیدگی و پیشرفتگی قابل ملاحظه فنی در حمله بود.
این گزارش می‌افزاید: به گفته مقامات آمریکا، هکرهای ایرانی پارسال به یک شبکه بزرگ رایانه‌ای غیرمحرمانه که نیروی دریایی و تفنگداران دریایی آمریکا از آن استفاده می‌کردند، نفوذ کردند. روزنامه وال استریت به نقل از مقامات آمریکایی اعلام کرد چهار ماه طول کشید تا نیروی دریایی بتواند سامانه‌های رایانه‌ای خود را پاکسازی و به حالت اولیه بازگرداند.
گابی سیبونی، کارشناس امنیت سایبری در «موسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل» دسامبر پارسال در سخنرانی در واشنگتن گفت: ایران باید به عنوان یک قدرت سایبری درجه یک قلمداد شود.
برخی تحلیلگران ایران را مسئول حمله به رایانه‌های شرکت ملی انرژی عربستان موسوم به «آرامکو» دانسته‌اند؛ شرکتی که حدود ده درصد نفت جهان را تامین میکند. این حمله موجب حذف اطلاعات از 30 هزار رایانه شد، اما تولید و تاسیسات توزیع نفت و گاز را تحت تاثیر قرار نداد.
هم‌اکنون بحث تحلیلگران بر این موضوع معطوف شده است که آیا می‌توان ایران را در زمره آمریکا، اسرائیل یا چین قرار داد که هر یک قابلیت‌های گسترده‌ای برای حمله به شبکه‌های رایانه‌ای و تاسیسات مهم مرتبط با شبکه‌های رایانه‌ای همچون تاسیسات برق دارند. این در حالی است که نهادهای اطلاعاتی آمریکا بر این عقیده‌اند که ایران در مسیر تبدیل شدن به یک «قدرت سایبری بزرگ» است. جیمز کلاپر، رئیس سازمان اطلاعات ملی آمریکا به تازگی در این خصوص هشدار داد. به گزارش باشگاه خبرنگاران به نوشته فارین پالیسی، توانمندی‌های سایبری ایران است که مقامات آمریکایی را نگران کرده است.
ژنرال ویلیام شلتون، فرماندهی سایبری نیروی هوایی آمریکا چند روز پیش از سخنان دمپسی هشدار داد ایران در حال تبدیل شدن به قدرتی است که با توجه به توانمندی‌های بالقوه که در طول سالهای اخیر آن توانمندی‌ها را افزایش داده‌اند و تهدید بالقوه‌ای که به آمریکا نشان خواهند داد، باید به حساب آید.
در پایان این گزارش آمده است: به عبارت دیگر، دیگر فقط هکرهای چینی نیستند که آمریکا باید نگران آنها باشد.
منبع: کیهان
|
یکشنبه 92/12/11 ساعت 1:46 عصر | نوشته شده به دست
رضا خانگلی
| ( نظرات )
|
کسی فکر نمی‌کرد حاج حسن بتواند خرابکاری عامدانه در موشکهای لیبیایی را برطرف کند
موشک هواکردن برای مردی که برد آرزو‌هایش از موشک‌هایش بلند‌تر بود، آخر راه نبود. ایران موشکی توی ذهن حاج حسن خودش می‌توانست موشک بسازد، هیچ کس فکر نمی‌کرد بتوانند ده‌ها خرابکاری عامدانه و ماهرانه در مورد موشکها را توی مدت کوتاهی برطرف کنند! شاهکاری که لیبیایی‌ها سال 65 توی خود موشکها و همه تجهیزات جانبی‌اش ایجاد کرده و رفته بودند.
به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی باشگاه خبرنگاران، حسن مقدمِ توپخانه بود، قبل از اینکه بشود حسن مقدمِ موشکی! زمان توپخانه و حتی بعد از آن، یکجا بند نمی‌شد. تنها توی مسیر جبهه-تهران هم کار نمی‌کرد! مجبور بود ماموریت‌های مختلف برود. یک روز باید به مرکز آموزش توپخانه‌ای که در اصفهان راه انداخته بودند، سر می‌زد و یک روز باید می‌رفت سرکشی گروه‌های توپخانه در غرب و یک روز جلسه فرماندهان سپاه در مشهد.
تنها داخل ایران هم نبود. همان موقع‌ها مجبور شده بود، همراه هیئت نظامی کشور به سوریه و لیبی برود. مقامات بالاتر، رفته بودند پشت درهای بسته مذاکرات محرمانه انجام دهند و حسن آقا و سایرین رفته بودند از تسلیحات نظامی آن کشور‌ها دیدن کنند. بیش از همه چیز توجه حسن آقا به موشکها جلب شده بود و همان موقع ایرانِ موشکی شده بود یکی از آرزوهای دوربردش. البته اولش به "فراگ "7 هم راضی بود. دقیق شده بود توی حرفهای مسئول توضیحات سلاح‌ها و توی ذهنش خیلی از جزئیات را به خاطر سپرده بود تا اگر روزی به یکی از آنها برخورد، مقدماتی از آن توی ذهنش باشد. توی همان سفر محسن رفیق دوست -وزیر وقت سپاه- توانسته بود با زبان بازی زیاد و دادن وعده و وعید از قذافی قول موشک اسکاد بی‌بگیرد.
اسکاد‌ها بردشان از "فراگ" بیشتر بود و فقط داشتنشان می‌توانست معادله جنگ را به هم بزند. از آن سفر که برگشته بودند رحیم صفوی صدایش زده بود و مسئولیت تاسیس تیپ موشکی ایران را گذاشته بود روی دوش حسن آقا. اتاق رحیم صفوی در حالی بیرون آمده بود که دیگر تنها حسن مقدم توپخانه نبود. حسن مقدم موشکی هم شده بود.
موشک داشتن که دردی را دوا نمی‌کند. تا بلد نباشی چه طور آتشش کنی و بفرستی و بنشیند روی نقطه‌ای که می‌خواهی، فایده‌ای ندارد. موشک‌هایی که سپاه به زور و با پیگیری‌های فراوان از قذافی گرفته بود خودشان خدمه پروازی داشتند. یعنی تیمی از متخصصان موشکی هم برای پرتاب موشک از لیبی آمده بودند، غافل از اینکه تا اولین محموله موشکی از لیبی برسد، حسن مقدم، 12 نفر از بچه‌های توپخانه را دستچین کرده و همراه خودش برده بود سوریه. توی سه ماه یک دوره فشرده طاقت فرسای موشکی دیده بودند و برگشته بودند.
درسی را که سی، چهل نفر توی یک سال باید می‌گرفتند سیزده نفره توی سه ماه یاد گرفته بودند. هرکدام جای چند نفر، کلاس رفته بود و مطلب یاد گرفته بود. با این حال همه‌اش تئوری بودند و آنها اجازه دست زدن به تجهیزات عملیاتی و حتی عکسبرداری از موشکها را نداشتند. همین شد که با درایت حسن آقا هرکدام به اسم نیروی ساده رفتند وردست لیبیایی‌ها و شدند کمک خدمه آن قسمتی که تخصصش را خوانده بودند. توی همان ده پرتاب اولیه که از اسفند 63 تا اواخر فروردین 64 صورت گرفت و جاهای مهمی مثل پالایشگاه کرکوک و بانک رافدین بغداد و اطراف کاخ صدام و... را هدف گرفت، فوت‌وفن کار دستشان آمد و قلق‌هایشان را هم یاد گرفتند. دیگر می‌توانستند به تنهایی موشک هوا کنند ولی هیچ کس فکر نمی‌کرد بتوانند ده‌ها خرابکاری عامدانه و ماهرانه در مورد موشکها را توی مدت کوتاهی برطرف کنند! شاهکاری که لیبیایی‌ها سال 65 توی خود موشکها و همه تجهیزات جانبی‌اش ایجاد کرده و رفته بودند.
بعد از اینکه استفاده از موشک موازنه جنگ و تصورات غربی‌ها را به هم ریخت، دشمن به قذافی فشار آورد و او هم نیرو‌هایش را احضار کرد. به عراق و شرکای غربی هم اطمینان داد که ایران هرگز به تنهایی قادر به استفاده از هیچ موشکی نخواهد بود. از تیم متخصصش خواسته بود که موشکهای مانده را غیر عملیاتی کنند و برگردند. آ‌ها هم کم نگذاشته و حتی قطعه‌های کلیدی را با خودشان برده بودند. حاج حسن گفته بود: «باید دستمان را روی زانوی خودمان بگذاریم.»
توی چهل و پنج روز ده‌ها خرابکاری پیچیده را کشف و برای حل کردنش تلاش کرده بودند.
ساعت 6 و بیست دقیقه بامداد روز 21 دی ماه 65 که یک موشک "اسکادبی" به مقر فرماندهی نیروی هوایی عراق در شهر بغداد اصابت کرد، لحظه عجیبی برای سرنوشت جنگ بود. حتی خود مقامات ایرانی هم باور نمی‌کردند که بچه‌های ایرانی بتوانند نواقص را برطرف کنند و پرتاب موفقی داشته باشند. برای همین قبل از ساعت 10 صبح که رادیو عراق خبر انفجار را داد، هیچ رسانه‌ای توی ایران چنین خبری را پخش نکرده بود. اینکه ایران به تنهایی موشک هوا کرده بود.
موشک هواکردن برای مردی که برد آرزو‌هایش از موشک‌هایش بلند‌تر بود، آخر راه نبود. ایران موشکی توی ذهن حاج حسن خودش می‌توانست موشک بسازد. برای همین بعد از همان اولین محموله‌هایی که به دست ایران رسید و کشور برای عوض کردن سرنوشت جنگ روی تک تکشان حساب می‌کرد، رفته بود پیش رفیق دوست و خواسته بود که دو موشک از آن چندتا را نگه دارند برای مهندسی معکوس و تا نگفته بود که اگر شهید شد، آن دنیا شفاعتش را میکند! اجازه را نتوانسته بود بگیرد.
کم کردن دو موشک از آن تعداد ناچیز آن هم در اوج ناز کشور، تصمیم سختی بود. ولی حاج حسن گرفته بودش. تنها یک تصمیم نبود که چیزی گفته باشد و تمام. چیزی گفته بود و پایش ایستاده بود. حتی به ایستادن هم قناعت نکرده بود. رفته بود دنبالش. آدم‌هایی از اهالی صنعت پیدا کرده بود و موشک و اطلاعاتش را گذاشته بود کف دستشان. بعد از آن هم دستشان را گرفته بود و سال به سال، پا به پایشان آمده بود. ایده داده بود، نیازهای جدید را برایشان مشخص کرده بود، ایراد‌هایشان را برطرف کرده بود، پروژه بسته بود. در واقع حاج حسن شده بود کاتالیزور. شیمی خواندن نمی‌خواهد که. همه می‌دانند کاتالیزور باعث سریع‌تر شدن یک واکنش می‌شود و حاج حسن به تنهایی تمام واکنش‌های مربوط به موشکی را سرعت می‌داد. واکنش‌هایی که محصولش ایران موشکی بود. تکه زمینی اسلامی که می‌توانست خواب ابرقدرت‌های ضد اسلامی را آشفته کند.
هدفش موفقیت خودش و تشکیلاتش نبود. حتی هدفش سربلندی سپاه و نیروهای مسلح و ایران و خاورمیانه قدرتمند هم نبود. صاف و پوست کنده، می‌خواست اسلام «ابرقدرت» شود. می‌خواست دشمنان قسم خورده اسلام جرات نکنند به مسلمانان نگاه چپ بیندازند. می‌خواست اسرائیل نابود شود و سرزمین‌های اشغالی طعم آزادی را بچشند. آن وقت این هدف‌ها را مثل چیزهای لوکس و کم مصرف نگذاشته بود توی بوفه که هراز چندگاه نگاه‌شان کند و انگیزه بگیرد.
این‌ها را آورده بود توی مکالمات روزمره خودش و نیرو‌هایش. در دسترس‌تر و کاربردی‌تر از چیزی که کسی بتواند فکرش را بکند. آنقدر نزدیک که با نیم ساعت صحبت با هرکسی در هر موضوع بی‌ربطی می‌توانست برسد به این اهداف و ایده‌هایش برای عملی کردنشان.
وقتی از این چیز‌ها حرف می‌زد، لحنش حماسی می‌شد و برق چشم‌هایش آدم را می‌گرفت. طور یکه مخاطبش هرکه بود، سرذوق می‌آمد و با علاقه تائیدش می‌کرد.
می‌گفت: «یک روز اگه احساس کنم اینجا زیاد مفید نیستم ول می‌کنم و می‌رم لبنان عین یه سرباز ساده می‌جنگم.» هیچ تعارفی هم توی لحن کلامش نبود. حرف کسی بود که اسرائیل را مغرور‌ترین و پلید‌ترین دشمن اسلام می‌دانست و توی خیلی از جلسه‌ها می‌گفت: «باید کاری کنیم اسرائیل با شنیدن اسم شیعه به خودش بلرزه.»
شاید آن جمله معروف حاج حسن که چند ماه مانده به شهادتش توی جلسه‌ای خطاب به «بچه‌هایش» گفته بود، برای ما مردم عادی عجیب باشد، آنقدر که دیوار نوشته‌اش کنیم و بشود زینت اتوبان‌ها و نمایشگاه‌ها و جشنواره‌هایمان. ولی برای آنهایی که آن روز توی جلسه بودند و حاجی را می‌شناختند، حرف عجیبی نیامده بود. وقتی که حاج حسن دستش را مشت کرده و گفته بود: «من اگه مُردم هم روی قبرم بنویسید: اینجا مدفن کسیه که می‌خواست اسرائیل رو نابود کنه.»
باشگاه خبرنگاران
|
یکشنبه 92/12/11 ساعت 12:43 صبح | نوشته شده به دست
رضا خانگلی
| ( نظرات )
|
نمایش کرار مسلح با استتار رزمی+عکس
پهپاد رزمی کرار با رنگ استتار جدید رزمی (صحرایی) و مجهز به یک فروند موشک در نمایشگاه صنایع دفاع به نمایش درآمد.
به گزارش مشرق، حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان صبح امروز از نمایشگاه صنایع دفاع بازدید کرد.
موشک قادر هواپایه، تجهیزات الکترونیک، شناورهای سطحی و زیر سطحی ازجمله موج2، سامانه های رزم زمینی، راداری و موشکی و فضایی از جمله تجهیزاتی بود که مسئولان وزارت دفاع در بازدید رییس جمهور به ارائه وضیح درباره انها پرداختند.
اما در محل ورودی این نمایشگاه، یک فروند پهپاد «کرار» با استتار رزمی (صحرایی) و مجهز به یک فروند موشک نیز به نمایش درآمد.
هواپیمای بدون سرنشین «کرار» که در تابستان 1389 رونمایی شد، اولین پهپاد ایرانی است که مأموریت آفندی در طراحی آن لحاظ شد.
صنعت دفاعی کشور از چندین سال پیش و پس از رسیدن بلوغ طراحی در پهپادهای کوچک و متوسط شناسایی اقدام به طراحی و ساخت بدون سرنشین های بزرگتر، دوربردتر و با قابلیت های جدید کردند.
کرار یکی از این پهپادها است که در نمونه های مختلفی طراحی گردیده. از هدف پرنده سریع (برای آزمایش سامانه های موشکی) گرفته تا اجرای عملیات ضربتی در عمق خاک دشمن در زمره مأموریت های این گونه های مختلف است.
مشخصات اعلام شده این پرنده شامل برد 1000 کیلومتر، سرعت حدود 900 کیلومتر بر ساعت، محموله قابل حمل حدود 500 کیلوگرم و سقف پرواز حدود 25هزار تا 40هزار پا(7500 تا 12000 متر) در نمونه های مختلف است.
روش بکارگیری این نمونه از «کرار» به صورت پرتاب از روی پرتابگر با یک پیشران راکتی است که پس از اتمام انرژی آن رها شده و موتور جت خود پرنده روشن می شود.
به گزارش فارس، علاوه بر بمبهای 250 و 500پوندی نصب شده برروی این پهپاد رزمی، «کرار» به موشک های دیگری ازجمله کروز دریایی «کوثر» نیز مجهز است که این موشک می‌تواند اهداف سطحی متخاصم را در پهنه دریاها مورد هدف قرار دهد.
مشرق نیوز
طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز
به گزارش حوزه دفاعی امنیتی باشگاه خبرنگاران به نقل از سپاه نیوز؛ سردار سرلشکر پاسدار محمد علی جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در همایش سراسری روحانیون سپاه، ضمن گرامی داشت یاد و خاطره حضرت امام (ره) و شهدا با اشاره به طرح تحول و تعالی سپاه گفت: انتظار تحول، انتظاری است که رهبری از همه دستگاهها دارند؛ تحول با کلمه اصلاح یا بهبود مستمر تفاوت دارد، تحول در لغت به معنای دگرگونی اساسی یا معادل کلمه انقلاب است. 
